< Deuteronomy 5 >

1 And Moses called all Israel, and said unto them, Hear, O Israel, the statutes and judgments which I speak in your ears this day, that ye may learn them, and keep, and do them.
و موسی تمامی بنی‌اسرائیل را خوانده، به ایشان گفت: ای اسرائیل فرایض و احکامی را که من امروز به گوش شما می‌گویم بشنوید، تاآنها را یاد گرفته، متوجه باشید که آنها را بجاآورید.۱
2 YHWH our Elohim made a covenant with us in Horeb.
یهوه خدای ما با ما در حوریب عهدبست.۲
3 YHWH made not this covenant with our fathers, but with us, even us, who are all of us here alive this day.
خداوند این عهد را با پدران ما نبست، بلکه با ما که جمیع امروز در اینجا زنده هستیم.۳
4 YHWH talked with you face to face in the mount out of the midst of the fire,
خداوند در کوه از میان آتش با شما روبرومتکلم شد.۴
5 (I stood between YHWH and you at that time, to shew you the word of YHWH: for ye were afraid by reason of the fire, and went not up into the mount; ) saying,
(من در آن وقت میان خداوند و شماایستاده بودم، تا کلام خداوند را برای شما بیان کنم، زیرا که شما به‌سبب آتش می‌ترسیدید و به فراز کوه برنیامدید) و گفت:۵
6 I am YHWH thy Elohim, which brought thee out of the land of Egypt, from the house of bondage.
«من هستم یهوه، خدای تو، که تو را از زمین مصر از خانه بندگی بیرون آوردم.۶
7 Thou shalt have none other elohim before me.
تو را به حضور من خدایان دیگر نباشند.۷
8 Thou shalt not make thee any graven image, or any likeness of any thing that is in heaven above, or that is in the earth beneath, or that is in the waters beneath the earth:
«به جهت خود صورت تراشیده یا هیچ تمثالی از آنچه بالا در آسمان، یا از آنچه پایین درزمین، یا از آنچه در آبهای زیر زمین است مساز.۸
9 Thou shalt not bow down thyself unto them, nor serve them: for I YHWH thy Elohim am a jealous El, visiting the iniquity of the fathers upon the children unto the third and fourth generation of them that hate me,
آنها را سجده و عبادت منما. زیرا من که یهوه خدای تو هستم، خدای غیورم، و گناه پدران را برپسران تا پشت سوم و چهارم از آنانی که مرادشمن دارند، می‌رسانم.۹
10 And shewing mercy unto thousands of them that love me and keep my commandments.
و رحمت می‌کنم تاهزار پشت برآنانی که مرا دوست دارند و احکام مرا نگاه دارند.۱۰
11 Thou shalt not take the name of YHWH thy Elohim in vain: for YHWH will not hold him guiltless that taketh his name in vain.
«نام یهوه خدای خود را به باطل مبر، زیراخداوند کسی را که نام او را به باطل برد، بی‌گناه نخواهد شمرد.۱۱
12 Keep the Sabbath day to sanctify it, as YHWH thy Elohim hath commanded thee.
«روز سبت را نگاه دار و آن را تقدیس نما، چنانکه یهوه خدایت به تو امر فرموده است.۱۲
13 Six days thou shalt labour, and do all thy work:
شش روز مشغول باش و هرکار خود را بکن.۱۳
14 But the seventh day is the Sabbath of YHWH thy Elohim: in it thou shalt not do any work, thou, nor thy son, nor thy daughter, nor thy manservant, nor thy maidservant, nor thine ox, nor thine ass, nor any of thy cattle, nor thy stranger that is within thy gates; that thy manservant and thy maidservant may rest as well as thou.
اما روز هفتمین سبت یهوه خدای توست، درآن هیچکاری مکن، تو و پسرت و دخترت وغلامت و کنیزت و گاوت و الاغت و همه بهایمت و مهمانت که در اندرون دروازه های تو باشد، تاغلامت و کنیزت مثل تو آرام گیرند.۱۴
15 And remember that thou wast a servant in the land of Egypt, and that YHWH thy Elohim brought thee out thence through a mighty hand and by a stretched out arm: therefore YHWH thy Elohim commanded thee to keep the Sabbath day.
و بیاد آورکه در زمین مصر غلام بودی، و یهوه خدایت تو رابه‌دست قوی و بازوی دراز از آنجا بیرون آورد، بنابراین یهوه، خدایت، تو را امر فرموده است که روز سبت را نگاه داری.۱۵
16 Honour thy father and thy mother, as YHWH thy Elohim hath commanded thee; that thy days may be prolonged, and that it may go well with thee, in the land which YHWH thy Elohim giveth thee.
«پدر و مادر خود را حرمت دار، چنانکه یهوه خدایت تو را امر فرموده است، تا روزهایت دراز شود و تو را در زمینی که یهوه خدایت به تومی بخشد، نیکویی باشد.۱۶
17 Thou shalt not kill.
«قتل مکن.۱۷
18 Neither shalt thou commit adultery.
و زنا مکن.۱۸
19 Neither shalt thou steal.
و دزدی مکن.۱۹
20 Neither shalt thou bear false witness against thy neighbour.
و بر همسایه خود شهادت دروغ مده.۲۰
21 Neither shalt thou desire thy neighbour's wife, neither shalt thou covet thy neighbour's house, his field, or his manservant, or his maidservant, his ox, or his ass, or any thing that is thy neighbour's.
وبرزن هسمایه ات طمع مورز، و به خانه همسایه ات و به مزرعه او و به غلامش و کنیزش وگاوش و الاغش و به هرچه از آن همسایه توباشد، طمع مکن.»۲۱
22 These words YHWH spake unto all your assembly in the mount out of the midst of the fire, of the cloud, and of the thick darkness, with a great voice: and he added no more. And he wrote them in two tables of stone, and delivered them unto me.
این سخنان را خداوند به تمامی جماعت شما در کوه از میان آتش و ابر و ظلمت غلیظ به آواز بلند گفت، و بر آنها چیزی نیفزود و آنها را بردو لوح سنگ نوشته، به من داد.۲۲
23 And it came to pass, when ye heard the voice out of the midst of the darkness, (for the mountain did burn with fire, ) that ye came near unto me, even all the heads of your tribes, and your elders;
و چون شما آن آواز را از میان تاریکی شنیدید، و کوه به آتش می‌سوخت، شما با جمیع روسای اسباط ومشایخ خود نزد من آمده،۲۳
24 And ye said, Behold, YHWH our Elohim hath shewed us his glory and his greatness, and we have heard his voice out of the midst of the fire: we have seen this day that Elohim doth talk with man, and he liveth.
گفتید: اینک یهوه، خدای ما، جلال و عظمت خود را بر ما ظاهرکرده است، و آواز او را از میان آتش شنیدیم، پس امروز دیدیم که خدا با انسان سخن می‌گوید وزنده است.۲۴
25 Now therefore why should we die? for this great fire will consume us: if we hear the voice of YHWH our Elohim any more, then we shall die.
و اما الان چرا بمیریم زیرا که این آتش عظیم ما را خواهد سوخت، اگر آواز یهوه خدای خود را دیگر بشنویم، خواهیم مرد.۲۵
26 For who is there of all flesh, that hath heard the voice of the living Elohim speaking out of the midst of the fire, as we have, and lived?
زیرا از تمامی بشر کیست که مثل ما آوازخدای حی را که از میان آتش سخن گوید، بشنودو زنده ماند؟۲۶
27 Go thou near, and hear all that YHWH our Elohim shall say: and speak thou unto us all that YHWH our Elohim shall speak unto thee; and we will hear it, and do it.
تو نزدیک برو و هرآنچه یهوه خدای ما بگوید، بشنو و هرآنچه یهوه خدای مابه تو بگوید برای ما بیان کن، پس خواهیم شنید وبه عمل خواهیم آورد.۲۷
28 And YHWH heard the voice of your words, when ye spake unto me; and YHWH said unto me, I have heard the voice of the words of this people, which they have spoken unto thee: they have well said all that they have spoken.
و خداوند آواز سخنان شما را که به من گفتید شنید، و خداوند مرا گفت: «آواز سخنان این قوم را که به تو گفتند، شنیدم؛ هرچه گفتندنیکو گفتند.۲۸
29 O that there were such an heart in them, that they would fear me, and keep all my commandments always, that it might be well with them, and with their children for ever!
کاش که دلی را مثل این داشتند تااز من می‌ترسیدند، و تمامی اوامر مرا در هر وقت بجا می‌آوردند، تا ایشان را و فرزندان ایشان را تابه ابد نیکو باشد.۲۹
30 Go say to them, Get you into your tents again.
برو و ایشان را بگو به خیمه های خود برگردید.۳۰
31 But as for thee, stand thou here by me, and I will speak unto thee all the commandments, and the statutes, and the judgments, which thou shalt teach them, that they may do them in the land which I give them to possess it.
و اما تو در اینجاپیش من بایست، تا جمیع اوامر و فرایض واحکامی را که می‌باید به ایشان تعلیم دهی به توبگویم، و آنها را در زمینی که من به ایشان می‌دهم تا در آن تصرف نمایید، بجا آورند.»۳۱
32 Ye shall observe to do therefore as YHWH your Elohim hath commanded you: ye shall not turn aside to the right hand or to the left.
«پس توجه نمایید تا آنچه یهوه، خدای شما، به شما امر فرموده است، به عمل آورید، وبه راست و چپ انحراف منمایید.۳۲
33 Ye shall walk in all the ways which YHWH your Elohim hath commanded you, that ye may live, and that it may be well with you, and that ye may prolong your days in the land which ye shall possess.
در تمامی آن طریقی که یهوه، خدای شما، به شما امرفرموده است، سلوک نمایید، تا برای شما نیکوباشد و ایام خود را در زمینی که به تصرف خواهیدآورد، طویل نمایید.۳۳

< Deuteronomy 5 >