Deuteronomy 29
1 These are the words of the covenant, which YHWH commanded Moses to make with the children of Israel in the land of Moab, beside the covenant which he made with them in Horeb.
| این است کلمات عهدی که خداوند درزمین موآب به موسی‌امر فرمود که بابنی‌اسرائیل ببندد، سوای آن عهد که با ایشان درحوریب بسته بود. | ۱ |
2 And Moses called unto all Israel, and said unto them, Ye have seen all that YHWH did before your eyes in the land of Egypt unto Pharaoh, and unto all his servants, and unto all his land;
| و موسی تمامی اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان گفت: «هر‌آنچه خداوند در زمین مصر بافرعون و جمیع بندگانش و تمامی زمینش عمل نمود، شما دیده‌اید. | ۲ |
3 The great temptations which thine eyes have seen, the signs, and those great miracles:
| تجربه های عظیم که چشمان تو دید و آیات و آن معجزات عظیم. | ۳ |
4 Yet YHWH hath not given you an heart to perceive, and eyes to see, and ears to hear, unto this day.
| اماخداوند دلی را که بدانید و چشمانی را که ببینید وگوشهایی را که بشنوید تا امروز به شما نداده است. | ۴ |
5 And I have led you forty years in the wilderness: your clothes are not waxen old upon you, and thy shoe is not waxen old upon thy foot.
| و شما را چهل سال در بیابان رهبری نمودم که لباس شما مندرس نگردید، و کفشها درپای شما پاره نشد. | ۵ |
6 Ye have not eaten bread, neither have ye drunk wine or strong drink: that ye might know that I am YHWH your Elohim.
| نان نخورده و شراب ومسکرت ننوشیده‌اید، تا بدانید که من یهوه خدای شما هستم. | ۶ |
7 And when ye came unto this place, Sihon the king of Heshbon, and Og the king of Bashan, came out against us unto battle, and we smote them:
| و چون به اینجا رسیدید، سیحون، ملک حشبون، و عوج، ملک باشان، به مقابله شمابرای جنگ بیرون آمدند و آنها را مغلوب ساختیم. | ۷ |
8 And we took their land, and gave it for an inheritance unto the Reubenites, and to the Gadites, and to the half tribe of Manasseh.
| و زمین ایشان را گرفته، به روبینیان وجادیان و نصف سبط منسی به ملکیت دادیم. | ۸ |
9 Keep therefore the words of this covenant, and do them, that ye may prosper in all that ye do.
| پس کلمات این عهد را نگاه داشته، بجا آورید تا در هر‌چه کنید کامیاب شوید. | ۹ |
10 Ye stand this day all of you before YHWH your Elohim; your captains of your tribes, your elders, and your officers, with all the men of Israel,
| «امروز جمیع شما به حضور یهوه، خدای خود حاضرید، یعنی روسای شما و اسباط شما ومشایخ شما و سروران شما و جمیع مردان اسرائیل. | ۱۰ |
11 Your little ones, your wives, and thy stranger that is in thy camp, from the hewer of thy wood unto the drawer of thy water:
| و اطفال و زنان شما و غریبی که درمیان اردوی شماست از هیزم شکنان تا آب کشان شما. | ۱۱ |
12 That thou shouldest enter into covenant with YHWH thy Elohim, and into his oath, which YHWH thy Elohim maketh with thee this day:
| تا در عهد یهوه خدایت و سوگند او که یهوه خدایت امروز با تو استوار می‌سازد، داخل شوی. | ۱۲ |
13 That he may establish thee to day for a people unto himself, and that he may be unto thee an Elohim, as he hath said unto thee, and as he hath sworn unto thy fathers, to Abraham, to Isaac, and to Jacob.
| تا تو را امروز برای خود قومی برقراردارد، و او خدای تو باشد چنانکه به تو گفته است، و چنانکه برای پدرانت، ابراهیم و اسحاق ویعقوب، قسم خورده است. | ۱۳ |
14 Neither with you only do I make this covenant and this oath;
| و من این عهد و این قسم را با شما تنها استوار نمی نمایم. | ۱۴ |
15 But with him that standeth here with us this day before YHWH our Elohim, and also with him that is not here with us this day:
| بلکه باآنانی که امروز با ما به حضور یهوه خدای ما دراینجا حاضرند، و هم با آنانی که امروز با ما دراینجا حاضر نیستند. | ۱۵ |
16 (For ye know how we have dwelt in the land of Egypt; and how we came through the nations which ye passed by;
| زیرا شما می‌دانید که چگونه در زمین مصر سکونت داشتیم، و چگونه از میان امتهایی که عبور نمودید، گذشتیم. | ۱۶ |
17 And ye have seen their abominations, and their idols, wood and stone, silver and gold, which were among them: )
| ورجاسات و بتهای ایشان را از چوب و سنگ ونقره و طلا که در میان ایشان بود، دیدید. | ۱۷ |
18 Lest there should be among you man, or woman, or family, or tribe, whose heart turneth away this day from YHWH our Elohim, to go and serve the elohim of these nations; lest there should be among you a root that beareth gall and wormwood;
| تا درمیان شما مرد یا زن یا قبیله یا سبطی نباشد که دلش امروز از یهوه خدای ما منحرف گشته، برودو خدایان این طوایف را عبادت نماید، مبادا درمیان شما ریشه‌ای باشد که حنظل و افسنتین بارآورد. | ۱۸ |
19 And it come to pass, when he heareth the words of this curse, that he bless himself in his heart, saying, I shall have peace, though I walk in the imagination of mine heart, to add drunkenness to thirst:
| «و مبادا چون سخنان این لعنت را بشنود دردلش خویشتن را برکت داده، گوید: هر‌چند درسختی دل خود سلوک می‌نمایم تا سیراب و تشنه را با هم هلاک سازم، مرا سلامتی خواهد بود. | ۱۹ |
20 YHWH will not spare him, but then the anger of YHWH and his jealousy shall smoke against that man, and all the curses that are written in this book shall lie upon him, and YHWH shall blot out his name from under heaven.
| خداوند او را نخواهد آمرزید، بلکه در آن وقت خشم و غیرت خداوند بر آن شخص دودافشان خواهد شد، و تمامی لعنتی که در این کتاب مکتوب است، بر آن کس نازل خواهد شد، و خداوند نام او را از زیر آسمان محو خواهدساخت. | ۲۰ |
21 And YHWH shall separate him unto evil out of all the tribes of Israel, according to all the curses of the covenant that are written in this book of the law:
| و خداوند او را از جمیع اسباطاسرائیل برای بدی جدا خواهد ساخت، موافق جمیع لعنتهای عهدی که در این طومار شریعت مکتوب است. | ۲۱ |
22 So that the generation to come of your children that shall rise up after you, and the stranger that shall come from a far land, shall say, when they see the plagues of that land, and the sicknesses which YHWH hath laid upon it;
| و طبقه آینده یعنی فرزندان شما که بعد از شما خواهند برخاست، و غریبانی که از زمین دور می‌آیند، خواهند گفت: هنگامی که بلایای این زمین و بیماریهایی که خداوند به آن می‌رساند ببینند. | ۲۲ |
23 And that the whole land thereof is brimstone, and salt, and burning, that it is not sown, nor beareth, nor any grass groweth therein, like the overthrow of Sodom, and Gomorrah, Admah, and Zeboim, which YHWH overthrew in his anger, and in his wrath:
| و تمامی زمین آن را که کبریت و شوره و آتش شده، نه کاشته می‌شود و نه حاصل می‌روید و هیچ علف در آن نمو نمی کندو مثل انقلاب سدوم و عموره و ادمه صبوئیم که خداوند در غضب و خشم خود آنها را واژگون ساخت، گشته است. | ۲۳ |
24 Even all nations shall say, Wherefore hath YHWH done thus unto this land? what meaneth the heat of this great anger?
| پس جمیع امتها خواهندگفت: چرا خداوند با این زمین چنین کرده است وشدت این خشم عظیم از چه سبب است؟ | ۲۴ |
25 Then men shall say, Because they have forsaken the covenant of YHWH Elohim of their fathers, which he made with them when he brought them forth out of the land of Egypt:
| آنگاه خواهند گفت: از این جهت که عهد یهوه خدای پدران خود را که به وقت بیرون آوردن ایشان از زمین مصر با ایشان بسته بود، ترک کردند. | ۲۵ |
26 For they went and served other elohim, and worshipped them, elohim whom they knew not, and whom he had not given unto them:
| و رفته، خدایان غیر را عبادت نموده، به آنهاسجده کردند، خدایانی را که نشناخته بودند وقسمت ایشان نساخته بود. | ۲۶ |
27 And the anger of YHWH was kindled against this land, to bring upon it all the curses that are written in this book:
| پس خشم خداوندبر این زمین افروخته شده، تمامی لعنت را که دراین کتاب مکتوب است، بر آن آورد. | ۲۷ |
28 And YHWH rooted them out of their land in anger, and in wrath, and in great indignation, and cast them into another land, as it is this day.
| و خداوندریشه ایشان را به غضب و خشم و غیض عظیم، اززمین ایشان کند و به زمین دیگر انداخت، چنانکه امروز شده است. | ۲۸ |
29 The secret things belong unto YHWH our Elohim: but those things which are revealed belong unto us and to our children for ever, that we may do all the words of this law.
| چیزهای مخفی از آن یهوه خدای ماست و اما چیزهای مکشوف تا به ابد ازآن ما و فرزندان ما است، تا جمیع کلمات این شریعت را به عمل آوریم. | ۲۹ |
