Acts 1
1 The former treatise have I made, O Theophilus, of all that Yahushua began both to do and teach,
ഹേ ഥിയഫില, യീശുഃ സ്വമനോനീതാൻ പ്രേരിതാൻ പവിത്രേണാത്മനാ സമാദിശ്യ യസ്മിൻ ദിനേ സ്വർഗമാരോഹത് യാം യാം ക്രിയാമകരോത് യദ്യദ് ഉപാദിശച്ച താനി സർവ്വാണി പൂർവ്വം മയാ ലിഖിതാനി|
2 Until the day in which he was taken up, after that he through the Holy Spirit had given commandments unto the apostles whom he had chosen:
സ സ്വനിധനദുഃഖഭോഗാത് പരമ് അനേകപ്രത്യയക്ഷപ്രമാണൗഃ സ്വം സജീവം ദർശയിത്വാ
3 To whom also he shewed himself alive after his passion by many infallible proofs, being seen of them forty days, and speaking of the things pertaining to the kingdom of YHWH:
ചത്വാരിംശദ്ദിനാനി യാവത് തേഭ്യഃ പ്രേരിതേഭ്യോ ദർശനം ദത്ത്വേശ്വരീയരാജ്യസ്യ വർണനമ അകരോത്|
4 And, being assembled together with them, commanded them that they should not depart from Jerusalem, but wait for the promise of the Father, which, saith he, ye have heard of me.
അനന്തരം തേഷാം സഭാം കൃത്വാ ഇത്യാജ്ഞാപയത്, യൂയം യിരൂശാലമോഽന്യത്ര ഗമനമകൃത്വാ യസ്തിൻ പിത്രാങ്ഗീകൃതേ മമ വദനാത് കഥാ അശൃണുത തത്പ്രാപ്തിമ് അപേക്ഷ്യ തിഷ്ഠത|
5 For John truly baptized with water; but ye shall be baptized with the Holy Spirit not many days hence.
യോഹൻ ജലേ മജ്ജിതാവാൻ കിന്ത്വൽപദിനമധ്യേ യൂയം പവിത്ര ആത്മനി മജ്ജിതാ ഭവിഷ്യഥ|
6 When they therefore were come together, they asked of him, saying, Rabbi, wilt thou at this time restore again the kingdom to Israel?
പശ്ചാത് തേ സർവ്വേ മിലിത്വാ തമ് അപൃച്ഛൻ ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കിമിദാനീം പുനരപി രാജ്യമ് ഇസ്രായേലീയലോകാനാം കരേഷു സമർപയിഷ്യതി?
7 And he said unto them, It is not for you to know the times or the seasons, which the Father hath put in his own power.
തതഃ സോവദത് യാൻ സർവ്വാൻ കാലാൻ സമയാംശ്ച പിതാ സ്വവശേഽസ്ഥാപയത് താൻ ജ്ഞാതൃം യുഷ്മാകമ് അധികാരോ ന ജായതേ|
8 But ye shall receive power, after that the Holy Spirit is come upon you: and ye shall be witnesses unto me both in Jerusalem, and in all Judaea, and in Samaria, and unto the uttermost part of the earth.
കിന്തു യുഷ്മാസു പവിത്രസ്യാത്മന ആവിർഭാവേ സതി യൂയം ശക്തിം പ്രാപ്യ യിരൂശാലമി സമസ്തയിഹൂദാശോമിരോണദേശയോഃ പൃഥിവ്യാഃ സീമാം യാവദ് യാവന്തോ ദേശാസ്തേഷു യർവ്വേഷു ച മയി സാക്ഷ്യം ദാസ്യഥ|
9 And when he had spoken these things, while they beheld, he was taken up; and a cloud received him out of their sight.
ഇതി വാക്യമുക്ത്വാ സ തേഷാം സമക്ഷം സ്വർഗം നീതോഽഭവത്, തതോ മേഘമാരുഹ്യ തേഷാം ദൃഷ്ടേരഗോചരോഽഭവത്|
10 And while they looked stedfastly toward heaven as he went up, behold, two men stood by them in white apparel;
യസ്മിൻ സമയേ തേ വിഹായസം പ്രത്യനന്യദൃഷ്ട്യാ തസ്യ താദൃശമ് ഊർദ്വ്വഗമനമ് അപശ്യൻ തസ്മിന്നേവ സമയേ ശുക്ലവസ്ത്രൗ ദ്വൗ ജനൗ തേഷാം സന്നിധൗ ദണ്ഡായമാനൗ കഥിതവന്തൗ,
11 Which also said, Ye men of Galilee, why stand ye gazing up into heaven? this same Yahushua, which is taken up from you into heaven, shall so come in like manner as ye have seen him go into heaven.
ഹേ ഗാലീലീയലോകാ യൂയം കിമർഥം ഗഗണം പ്രതി നിരീക്ഷ്യ ദണ്ഡായമാനാസ്തിഷ്ഠഥ? യുഷ്മാകം സമീപാത് സ്വർഗം നീതോ യോ യീശുസ്തം യൂയം യഥാ സ്വർഗമ് ആരോഹന്തമ് അദർശമ് തഥാ സ പുനശ്ചാഗമിഷ്യതി|
12 Then returned they unto Jerusalem from the mount called Olivet, which is from Jerusalem a Sabbath day's journey.
തതഃ പരം തേ ജൈതുനനാമ്നഃ പർവ്വതാദ് വിശ്രാമവാരസ്യ പഥഃ പരിമാണമ് അർഥാത് പ്രായേണാർദ്ധക്രോശം ദുരസ്ഥം യിരൂശാലമ്നഗരം പരാവൃത്യാഗച്ഛൻ|
13 And when they were come in, they went up into an upper room, where abode both Kepha, and James, and John, and Andrew, Philip, and Thomas, Bartholomew, and Matthew, James the son of Alphaeus, and Simon Zelotes, and Judas the brother of James.
നഗരം പ്രവിശ്യ പിതരോ യാകൂബ് യോഹൻ ആന്ദ്രിയഃ ഫിലിപഃ ഥോമാ ബർഥജമയോ മഥിരാൽഫീയപുത്രോ യാകൂബ് ഉദ്യോഗാ ശിമോൻ യാകൂബോ ഭ്രാതാ യിഹൂദാ ഏതേ സർവ്വേ യത്ര സ്ഥാനേ പ്രവസന്തി തസ്മിൻ ഉപരിതനപ്രകോഷ്ഠേ പ്രാവിശൻ|
14 These all continued with one accord in prayer and supplication, with the women, and Mary the mother of Yahushua, and with his brethren.
പശ്ചാദ് ഇമേ കിയത്യഃ സ്ത്രിയശ്ച യീശോ ർമാതാ മരിയമ് തസ്യ ഭ്രാതരശ്ചൈതേ സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂത സതതം വിനയേന വിനയേന പ്രാർഥയന്ത|
15 And in those days Kepha stood up in the midst of the disciples, and said, (the number of names together were about an hundred and twenty, )
തസ്മിൻ സമയേ തത്ര സ്ഥാനേ സാകല്യേന വിംശത്യധികശതം ശിഷ്യാ ആസൻ| തതഃ പിതരസ്തേഷാം മധ്യേ തിഷ്ഠൻ ഉക്തവാൻ
16 Men and brethren, this scripture must needs have been fulfilled, which the Holy Spirit by the mouth of David spake before concerning Judas, which was guide to them that took Yahushua.
ഹേ ഭ്രാതൃഗണ യീശുധാരിണാം ലോകാനാം പഥദർശകോ യോ യിഹൂദാസ്തസ്മിൻ ദായൂദാ പവിത്ര ആത്മാ യാം കഥാം കഥയാമാസ തസ്യാഃ പ്രത്യക്ഷീഭവനസ്യാവശ്യകത്വമ് ആസീത്|
17 For he was numbered with us, and had obtained part of this ministry.
സ ജനോഽസ്മാകം മധ്യവർത്തീ സൻ അസ്യാഃ സേവായാ അംശമ് അലഭത|
18 Now this man purchased a field with the reward of iniquity; and falling headlong, he burst asunder in the midst, and all his bowels gushed out.
തദനന്തരം കുകർമ്മണാ ലബ്ധം യന്മൂല്യം തേന ക്ഷേത്രമേകം ക്രീതമ് അപരം തസ്മിൻ അധോമുഖേ ഭൃമൗ പതിതേ സതി തസ്യോദരസ്യ വിദീർണത്വാത് സർവ്വാ നാഡ്യോ നിരഗച്ഛൻ|
19 And it was known unto all the dwellers at Jerusalem; insomuch as that field is called in their proper tongue, Aceldama, that is to say, The field of blood.
ഏതാം കഥാം യിരൂശാലമ്നിവാസിനഃ സർവ്വേ ലോകാ വിദാന്തി; തേഷാം നിജഭാഷയാ തത്ക്ഷേത്രഞ്ച ഹകൽദാമാ, അർഥാത് രക്തക്ഷേത്രമിതി വിഖ്യാതമാസ്തേ|
20 For it is written in the book of Psalms, Let his habitation be desolate, and let no man dwell therein: and his bishoprick let another take.
അന്യച്ച, നികേതനം തദീയന്തു ശുന്യമേവ ഭവിഷ്യതി| തസ്യ ദൂഷ്യേ നിവാസാർഥം കോപി സ്ഥാസ്യതി നൈവ ഹി| അന്യ ഏവ ജനസ്തസ്യ പദം സംപ്രാപ്സ്യതി ധ്രുവം| ഇത്ഥം ഗീതപുസ്തകേ ലിഖിതമാസ്തേ|
21 Wherefore of these men which have companied with us all the time that the Master Yahushua went in and out among us,
അതോ യോഹനോ മജ്ജനമ് ആരഭ്യാസ്മാകം സമീപാത് പ്രഭോ ര്യീശോഃ സ്വർഗാരോഹണദിനം യാവത് സോസ്മാകം മധ്യേ യാവന്തി ദിനാനി യാപിതവാൻ
22 Beginning from the baptism of John, unto that same day that he was taken up from us, must one be ordained to be a witness with us of his resurrection.
താവന്തി ദിനാനി യേ മാനവാ അസ്മാഭിഃ സാർദ്ധം തിഷ്ഠന്തി തേഷാമ് ഏകേന ജനേനാസ്മാഭിഃ സാർദ്ധം യീശോരുത്ഥാനേ സാക്ഷിണാ ഭവിതവ്യം|
23 And they appointed two, Joseph called Barsabas, who was surnamed Justus, and Matthias.
അതോ യസ്യ രൂഢി ര്യുഷ്ടോ യം ബർശബ്ബേത്യുക്ത്വാഹൂയന്തി സ യൂഷഫ് മതഥിശ്ച ദ്വാവേതൗ പൃഥക് കൃത്വാ ത ഈശ്വരസ്യ സന്നിധൗ പ്രാര്യ്യ കഥിതവന്തഃ,
24 And they prayed, and said, Thou, YHWH, which knowest the hearts of all men, shew whether of these two thou hast chosen,
ഹേ സർവ്വാന്തര്യ്യാമിൻ പരമേശ്വര, യിഹൂദാഃ സേവനപ്രേരിതത്വപദച്യുതഃ
25 That he may take part of this ministry and apostleship, from which Judas by transgression fell, that he might go to his own place.
സൻ നിജസ്ഥാനമ് അഗച്ഛത്, തത്പദം ലബ്ധുമ് ഏനയോ ർജനയോ ർമധ്യേ ഭവതാ കോഽഭിരുചിതസ്തദസ്മാൻ ദർശ്യതാം|
26 And they gave forth their lots; and the lot fell upon Matthias; and he was numbered with the eleven apostles.
തതോ ഗുടികാപാടേ കൃതേ മതഥിർനിരചീയത തസ്മാത് സോന്യേഷാമ് ഏകാദശാനാം പ്രരിതാനാം മധ്യേ ഗണിതോഭവത്|
