Psalms 94
1 O LORD God, to whom vengeance belongeth; O God, to whom vengeance belongeth, shew thyself.
| ای یهوه خدای ذوالانتقام، ای خدای ذوالانتقام، تجلی فرما! | ۱ |
2 Lift up thyself, thou judge of the earth: render a reward to the proud.
| ای داور جهان متعال شو و بر متکبران مکافات برسان! | ۲ |
3 Lord, how long shall the wicked, how long shall the wicked triumph?
| ای خداوند تا به کی شریران، تا به کی شریران فخرخواهند نمود؟ | ۳ |
4 How long shall they utter and speak hard things? and all the workers of iniquity boast themselves?
| حرفها می‌زنند و سخنان ستم آمیز می‌گویند. جمیع بدکاران لاف می‌زنند. ای خداوند، قوم تو را می‌شکنند و میراث تو راذلیل می‌سازند. | ۴ |
5 They break in pieces thy people, O Lord, and afflict thine heritage.
| ۵ |
6 They slay the widow and the stranger, and murder the fatherless.
| بیوه‌زنان و غریبان را می‌کشند ویتیمان را به قتل می‌رسانند. | ۶ |
7 Yet they say, The Lord shall not see, neither shall the God of Jacob regard it.
| و می‌گویند یاه نمی بیند و خدای یعقوب ملاحظه نمی نماید. | ۷ |
8 Understand, ye brutish among the people: and ye fools, when will ye be wise?
| ای احمقان قوم بفهمید! و‌ای ابلهان کی تعقل خواهید نمود؟ | ۸ |
9 He that planted the ear, shall he not hear? he that formed the eye, shall he not see?
| او که گوش را غرس نمود، آیانمی شنود؟ او که چشم را ساخت، آیا نمی بیند؟ | ۹ |
10 He that chastiseth the heathen, shall not he correct? he that teacheth man knowledge, shall not he know?
| او که امت‌ها را تادیب می‌کند، آیا توبیخ نخواهد نمود، او که معرفت را به انسان می‌آموزد؟ | ۱۰ |
11 The Lord knoweth the thoughts of man, that they are vanity.
| خداوند فکرهای انسان را می‌داندکه محض بطالت است. | ۱۱ |
12 Blessed is the man whom thou chastenest, O Lord, and teachest him out of thy law;
| ای یاه خوشابحال شخصی که او را تادیب می‌نمایی و از شریعت خود او را تعلیم می‌دهی | ۱۲ |
13 That thou mayest give him rest from the days of adversity, until the pit be digged for the wicked.
| تا او را از روزهای بلا راحت بخشی، مادامی که حفره برای شریران کنده شود. | ۱۳ |
14 For the Lord will not cast off his people, neither will he forsake his inheritance.
| زیرا خداوندقوم خود را رد نخواهد کرد و میراث خویش راترک نخواهد نمود. | ۱۴ |
15 But judgment shall return unto righteousness: and all the upright in heart shall follow it.
| زیرا که داوری به انصاف رجوع خواهد کرد و همه راست دلان پیروی آن را خواهند نمود. | ۱۵ |
16 Who will rise up for me against the evildoers? or who will stand up for me against the workers of iniquity?
| کیست که برای من با شریران مقاومت خواهد کرد و کیست که با بدکاران مقابله خواهدنمود. | ۱۶ |
17 Unless the Lord had been my help, my soul had almost dwelt in silence.
| اگر خداوند مددکار من نمی بود، جان من به زودی در خاموشی ساکن می‌شد. | ۱۷ |
18 When I said, My foot slippeth; thy mercy, O Lord, held me up.
| چون گفتم که پای من می‌لغزد، پس رحمت تو‌ای خداوندمرا تایید نمود. | ۱۸ |
19 In the multitude of my thoughts within me thy comforts delight my soul.
| در کثرت اندیشه های دل من، تسلی های توجانم را آسایش بخشید. | ۱۹ |
20 Shall the throne of iniquity have fellowship with thee, which frameth mischief by a law?
| آیا کرسی شرارت باتو رفاقت تواند نمود، که فساد را به قانون اختراع می‌کند؟ | ۲۰ |
21 They gather themselves together against the soul of the righteous, and condemn the innocent blood.
| بر جان مرد صدیق با هم جمع می‌شوند و بر خون بی‌گناه فتوا می‌دهند. | ۲۱ |
22 But the Lord is my defence; and my God is the rock of my refuge.
| لیکن خداوند برای من قلعه بلند است و خدایم صخره ملجای من است. | ۲۲ |
23 And he shall bring upon them their own iniquity, and shall cut them off in their own wickedness; yea, the Lord our God shall cut them off.
| و گناه ایشان را بر ایشان راجع خواهد کرد و ایشان را در شرارت ایشان فانی خواهد ساخت. یهوه خدای ما ایشان را فانی خواهد نمود. | ۲۳ |
