Psalms 83

1 KEEP not thou silence, O God: hold not thy peace, and be not still, O God.

سرود. مزمور آساف. ای خدا، خاموش نباش! هنگامی که دعا می‌کنیم، ساکت و آرام ننشین.

2 For, lo, thine enemies make a tumult: and they that hate thee have lifted up the head.

ببین چگونه دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند به مخالفت و دشمنی برخاسته‌اند.

3 They have taken crafty counsel against thy people, and consulted against thy hidden ones.

آنها بر ضد قوم خاص تو نقشه‌های پلید می‌کشند و برای کسانی که به تو پناه آورده‌اند، توطئه می‌چینند.

4 They have said, Come, and let us cut them off from being a nation; that the name of Israel may be no more in remembrance.

می‌گویند: «بیایید قوم اسرائیل را نابود کنیم تا نامش برای همیشه محو شود.»

5 For they have consulted together with one consent: they are confederate against thee:

همهٔ دشمنان با نقشهٔ نابودی ما موافقت نموده‌اند و بر ضد تو همدست شده‌اند:

6 The tabernacles of Edom, and the Ishmaelites; of Moab, and the Hagarenes;

ادومیان، اسماعیلیان، موآبیان، هاجریان،

7 Gebal, and Ammon, and Amalek; the Philistines with the inhabitants of Tyre;

مردمان سرزمینهای جِبال، عمون، عمالیق، فلسطین و صور.

8 Assur also is joined with them: they have holpen the children of Lot. (Selah)

آشور نیز با آنها متحد شده و از عمون و موآب که از نسل لوط هستند حمایت می‌کند.

9 Do unto them as unto the Midianites; as to Sisera, as to Jabin, at the brook of Kison:

خداوندا، همان بلایی را که در درهٔ قیشون بر سر مدیان و سیسرا و یابین آوردی، بر سر این دشمنان نیز بیاور.

10 Which perished at En-dor: they became as dung for the earth.

همان‌گونه که مخالفان ما را در «عین دور» از بین بردی و جنازه‌هایشان در روی زمین ماند و کود زمین شد، این دشمنان متحد را نیز نابود کن.

11 Make their nobles like Oreb, and like Zeeb: yea, all their princes as Zebah, and as Zalmunna:

فرماندهان این دشمنان را به سرنوشت غراب و ذئب دچار ساز. همهٔ بزرگان آنان را مانند ذبح و صلمونع هلاک ساز

12 Who said, Let us take to ourselves the houses of God in possession.

همان کسانی که قصد داشتند ملک خدا را تصاحب کنند.

13 O my God, make them like a wheel; as the stubble before the wind.

ای خدا، دشمنان ما را همچون کاه و غبار در برابر باد، پراکنده ساز.

14 As the fire burneth a wood, and as the flame setteth the mountains on fire;

چنانکه آتش در جنگل و در کوهستان افروخته می‌شود و همه چیز را می‌سوزاند،

15 So persecute them with thy tempest, and make them afraid with thy storm.

همچنان، ای خدا، آنها را با تندباد غضب خود بران و با طوفان خشم خویش آنها را آشفته و پریشان کن.

16 Fill their faces with shame; that they may seek thy name, O Lord.

خداوندا، آنها را چنان رسوا کن تا تسلیم تو شوند.

17 Let them be confounded and troubled for ever; yea, let them be put to shame, and perish:

آنها را در انجام نقشه‌هایشان با شکست مواجه ساز. بگذار در ننگ و رسوایی جان بسپارند

18 That men may know that thou, whose name alone is JEHOVAH, art the most high over all the earth.

و بدانند که تنها تو که نامت یهوه است، در سراسر جهان متعال هستی.