Psalms 81
1 SING aloud unto God our strength: make a joyful noise unto the God of Jacob.
Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.
2 Take a psalm, and bring hither the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.
Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.
3 Blow up the trumpet in the new moon, in the time appointed, on our solemn feast day.
Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.
4 For this was a statute for Israel, and a law of the God of Jacob.
Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.
5 This he ordained in Joseph for a testimony, when he went out through the land of Egypt: where I heard a language that I understood not.
Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:
6 I removed his shoulder from the burden: his hands were delivered from the pots.
Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.
7 Thou calledst in trouble, and I delivered thee; I answered thee in the secret place of thunder: I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)
8 Hear, O my people, and I will testify unto thee: O Israel, if thou wilt hearken unto me;
Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!
9 There shall no strange god be in thee; neither shalt thou worship any strange god.
Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.
10 I am the Lord thy God, which brought thee out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.
Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.
11 But my people would not hearken to my voice; and Israel would none of me.
Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.
12 So I gave them up unto their own hearts’ lust: and they walked in their own counsels.
Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.
13 Oh that my people had hearkened unto me, and Israel had walked in my ways!
Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!
14 I should soon have subdued their enemies, and turned my hand against their adversaries.
Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.
15 The haters of the Lord should have submitted themselves unto him: but their time should have endured for ever.
La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.
16 He should have fed them also with the finest of the wheat: and with honey out of the rock should I have satisfied thee.
Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.
