< Psalms 81 >
1 SING aloud unto God our strength: make a joyful noise unto the God of Jacob.
Pag-awit sa makusog ngadto sa Dios nga atong kusog: Sa Dios ni Jacob managsinggit kamo ug usa ka kagahub sa kalipay.
2 Take a psalm, and bring hither the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.
Pagpatugbaw ug usa ka awit, ug dad-a nganhi ang gagmayng tambor, Ang mananoy nga alpa uban ang salterio.
3 Blow up the trumpet in the new moon, in the time appointed, on our solemn feast day.
Huypa ang trompeta sa bagong bulan, Sa bulan nga takdul, sa atong adlaw sa fiesta.
4 For this was a statute for Israel, and a law of the God of Jacob.
Kay kini maoy usa ka kabalaoran alang sa Israel, Unsa ka tulomanon sa Dios ni Jacob.
5 This he ordained in Joseph for a testimony, when he went out through the land of Egypt: where I heard a language that I understood not.
Iyang gitudlo kini kang Jose alang sa pagpamatuod, Sa diha nga migula siya gikan sa yuta sa Egipto, Diin hibatian ko ang usa ka sinultihan nga wala ko masabut.
6 I removed his shoulder from the burden: his hands were delivered from the pots.
Gikuha ko ang iyang abaga gikan sa palas-anon: Ang iyang mga kamot gipagawas gikan sa alat.
7 Thou calledst in trouble, and I delivered thee; I answered thee in the secret place of thunder: I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
Sa kasamok ikaw misangpit, ug ako nagluwas kanimo; Gitubag ko ikaw sa dapit nga natago sa dalugdog; Nasulayan ko ikaw didto sa katubigan sa Meriba. (Selah)
8 Hear, O my people, and I will testify unto thee: O Israel, if thou wilt hearken unto me;
Patalinghug, Oh akong katawohan, ug ako magapamatuod kanimo: Oh Israel, kong ikaw magapatalinghug unta kanako!
9 There shall no strange god be in thee; neither shalt thou worship any strange god.
Dili ka magbaton ug lain nga dios diha kanimo; Ni magsimba ka sa bisan unsang dumuloong nga dios.
10 I am the Lord thy God, which brought thee out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.
Ako mao si Jehova nga imong Dios, Nga nagkuha kanimo gikan sa yuta sa Egipto: Ngangha pagdaku ang imong baba, ug pagapun-on ko kini.
11 But my people would not hearken to my voice; and Israel would none of me.
Apan ang akong katawohan wala magpatalinghug sa akong tingog; Ug ang Israel dili buot kanako.
12 So I gave them up unto their own hearts’ lust: and they walked in their own counsels.
Busa gipasagdan ko (sila) sa kagahi sa ilang kasingkasing, Aron (sila) managlakaw sa ilang kaugalingong mga tambag.
13 Oh that my people had hearkened unto me, and Israel had walked in my ways!
Oh, nga magpatalinghug lamang unta ang akong katawohan kanako, Aron ang Israel maglakaw unta sa akong mga dalan!
14 I should soon have subdued their enemies, and turned my hand against their adversaries.
Sa madali akong pagalaglagon ang ilang mga kaaway, Ug mosumbalik ang akong kamot batok sa ilang mga kabatok.
15 The haters of the Lord should have submitted themselves unto him: but their time should have endured for ever.
Ang mga magdudumot kang Jehova managpasakup unta kaniya: Apan ang panahon nila magapadayon sa walay katapusan.
16 He should have fed them also with the finest of the wheat: and with honey out of the rock should I have satisfied thee.
Siya magpakaon usab kanila sa labing matambok sa trigo; Ug sa dugos nga gikan sa bato pagatagbawon ko ikaw.