Psalms 77

1 I CRIED unto God with my voice, even unto God with my voice; and he gave ear unto me.

Tatawag ako sa Diyos gamit ang aking tinig; tatawag ako sa Diyos gamit ang aking tinig, at diringgin ako ng aking Diyos.

2 In the day of my trouble I sought the Lord: my sore ran in the night, and ceased not: my soul refused to be comforted.

Sa mga araw ng aking mga kaguluhan, hinanap ko ang Panginoon; sa gabi, inunat ko ang aking mga kamay, at hindi nito nagawang mapagod. Tumanggi akong mapanatag.

3 I remembered God, and was troubled: I complained, and my spirit was overwhelmed. (Selah)

Inisip ko ang Diyos habang naghihinagpis ako; inisip ko siya habang nanghihina ako. (Selah)

4 Thou holdest mine eyes waking: I am so troubled that I cannot speak.

Binuksan mo ang aking mga mata; labis akong nabahala para magsalita.

5 I have considered the days of old, the years of ancient times.

Iniisip ko ang nakaraan, tungkol sa mga panahong matagal nang nakalipas.

6 I call to remembrance my song in the night: I commune with mine own heart: and my spirit made diligent search.

Sa kahabaan ng gabi inaalala ko ang awit na minsan kong inawit. Nag-isip akong mabuti at sinubukang unawain ang nangyari.

7 Will the Lord cast off for ever? and will he be favourable no more?

Tatanggihan ba ako ng Panginoon habang buhay? Hindi na ba niya muli ipakikita ang kaniyang tulong?

8 Is his mercy clean gone for ever? doth his promise fail for evermore?

Ang kaniya bang katapatan sa tipan ay wala na habang buhay?

9 Hath God forgotten to be gracious? hath he in anger shut up his tender mercies? (Selah)

Habangbuhay na bang bigo ang kaniyang pangako? Nakalimutan na ba ng Diyos na maging mapagbigay-loob? Napigil na ba ng galit ang kaniyang habag? (Selah)

10 And I said, This is my infirmity: but I will remember the years of the right hand of the most High.

Sabi ko, “Ito ang aking hinagpis: ang pagbabago ng kanang kamay ng Makapangyarihang Diyos sa atin.”

11 I will remember the works of the Lord: surely I will remember thy wonders of old.

Pero, aalalahanin ko ang mga ginawa mo Yahweh; Iisipin ko ang mga kahanga-hangang mga ginawa mo noon.

12 I will meditate also of all thy work, and talk of thy doings.

Pagninilay-nilayan ko ang lahat ng mga ginawa mo at pagmumuni-munihin ko ang mga iyon.

13 Thy way, O God, is in the sanctuary: who is so great a God as our God?

Ang paraan ninyo O Diyos ay banal; anong diyos-diyosan ang maihahambing sa aming dakilang Diyos?

14 Thou art the God that doest wonders: thou hast declared thy strength among the people.

Ikaw ang Diyos na gumagawa ng mga kababalaghan; ipinakita mo ang iyong lakas sa mga tao.

15 Thou hast with thine arm redeemed thy people, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)

Binigyan mo ng tagumpay ang iyong bayan sa pamamagitan ng iyong dakilang kapangyarihan - ang mga kaapu-apuhan ni Jacob at Jose. (Selah)

16 The waters saw thee, O God, the waters saw thee; they were afraid: the depths also were troubled.

Nakita ka ng katubigan O Diyos; nakita ka ng katubigan, at natakot (sila) ang kailaliman ng tubig ay nanginig.

17 The clouds poured out water: the skies sent out a sound: thine arrows also went abroad.

Nagbuhos ng tubig ang mga ulap; ang kalangitan ay kumulog; kumikislap ang iyong mga palaso sa buong paligid.

18 The voice of thy thunder was in the heaven: the lightnings lightened the world: the earth trembled and shook.

Ang madagundong mong boses ay narinig sa hangin; inilawan ng kidlat ang mundo; nanginig at nayanig ito.

19 Thy way is in the sea, and thy path in the great waters, and thy footsteps are not known.

Papunta sa dagat ang iyong landas at ang iyong daan ay patungo sa umaalong tubig, pero ang mga bakas ng iyong mga paa ay hindi nakita.

20 Thou leddest thy people like a flock by the hand of Moses and Aaron.

Inakay mo ang iyong bayan tulad ng isang kawan sa pamamagitan ng mga kamay ni Moises at Aaron.