Psalms 52

1 WHY boastest thou thyself in mischief, O mighty man? the goodness of God endureth continually.

۱ برای سالار مغنیان. قصیده داود وقتی که دوآغ ادومی آمد و شاول را خبر داده، گفت که داود به خانه اخیملک رفت ای جبار چرا از بدی فخر می‌کنی؟ رحمت خدا همیشه باقی است.

2 Thy tongue deviseth mischiefs; like a sharp rasor, working deceitfully.

۲ زبان تو شرارت را اختراع می‌کند، مثل استره تیز، ای حیله ساز!

3 Thou lovest evil more than good; and lying rather than to speak righteousness. (Selah)

۳ بدی را از نیکویی بیشتر دوست می‌داری و دروغ را زیادتر از راست گویی، سلاه.

4 Thou lovest all devouring words, O thou deceitful tongue.

۴ همه سخنان مهلک را دوست می‌داری، ای زبان حیله باز!

5 God shall likewise destroy thee for ever, he shall take thee away, and pluck thee out of thy dwelling place, and root thee out of the land of the living. (Selah)

۵ خدا نیز تو را تا به ابد هلاک خواهد کردو تو را ربوده، از مسکن تو خواهد کند و ریشه تورا از زمین زندگان، سلاه.

6 The righteous also shall see, and fear, and shall laugh at him:

۶ عادلان این را دیده، خواهند ترسید و بر او خواهند خندید.

7 Lo, this is the man that made not God his strength; but trusted in the abundance of his riches, and strengthened himself in his wickedness.

۷ هان این کسی است که خدا را قلعه خویش ننمود بلکه به کثرت دولت خود توکل کرد و از بدی خویش خود را زورآور ساخت.

8 But I am like a green olive tree in the house of God: I trust in the mercy of God for ever and ever.

۸ و اما من مثل زیتون سبز در خانه خدا هستم. به رحمت خدا توکل می‌دارم تا ابدالاباد.

9 I will praise thee for ever, because thou hast done it: and I will wait on thy name; for it is good before thy saints.

۹ تو را همیشه حمد خواهم گفت، زیرا تو این را کرده‌ای. و انتظار نام تو را خواهم کشید زیرا نزدمقدسان تو نیکوست.