Psalms 50
1 THE mighty God, even the Lord, hath spoken, and called the earth from the rising of the sun unto the going down thereof.
Ang Makagagahum nga Dios, si Jehova, nagsulti: Ug nagtawag sa yuta gikan sa silangan sa adlaw, ngadto sa kasadpan niini.
2 Out of Zion, the perfection of beauty, God hath shined.
Gikan sa Sion, ang pagkahingpit sa katahum, Nagsidlak ang Dios.
3 Our God shall come, and shall not keep silence: a fire shall devour before him, and it shall be very tempestuous round about him.
Moanhi ang atong Dios, ug dili magpakahilum: Ang kalayo magaut-ut sa iyang atubangan, Ug may dakung bagyo nga nagalibut kaniya.
4 He shall call to the heavens from above, and to the earth, that he may judge his people.
Nagatawag siya sa mga langit sa kahitas-an, Ug sa yuta, aron pagahukman niya ang iyang katawohan:
5 Gather my saints together unto me; those that have made a covenant with me by sacrifice.
Tipuna sa tingub ang akong mga balaan nganhi kanako, Kadtong mga nanagbuhat ug tugon uban kanako pinaagi sa halad.
6 And the heavens shall declare his righteousness: for God is judge himself. (Selah)
Ug ang mga langit magapadayag sa iyang pagkamatarung; Kay ang Dios maoy maghuhukom sa iyang kaugalingon. (Selah)
7 Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: I am God, even thy God.
Patalinghug, Oh akong katawohan, ug ako mosulti; Oh Israel, ug magasaksi ako nganha kanimo: Ako mao ang Dios, bisan ang imong Dios.
8 I will not reprove thee for thy sacrifices or thy burnt offerings, to have been continually before me.
Dili ko ikaw pagabadlongon tungod sa imong mga halad; Ug ang imong mga halad-nga-si-nunog ania sa kanunay sa atubangan ko.
9 I will take no bullock out of thy house, nor he goats out of thy folds.
Dili ako magakuha ug lakeng vaca gikan sa imong balay, Ni magkuha ako ug lakeng kanding gikan sa imong mga toril.
10 For every beast of the forest is mine, and the cattle upon a thousand hills.
Kay ang tagsatagsa ka mananap sa kalasangan ako man, Ug ang kahayupan sa ibabaw sa usa ka libo nga kabungtoran.
11 I know all the fowls of the mountains: and the wild beasts of the field are mine.
Naila ko ang tanang mga kalanggaman sa kabukiran; Ug ako ang mga mananap nga ihalas sa kapatagan.
12 If I were hungry, I would not tell thee: for the world is mine, and the fulness thereof.
Kong ako pagagutumon, ako dili mosulti kanimo; Kay ang kalibutan ako man, ug ang kahupnganan niini.
13 Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?
Mokaon ba ako sa unod sa mga lake nga vaca, Kun moinum sa dugo sa mga kanding?
14 Offer unto God thanksgiving; and pay thy vows unto the most High:
Magahalad ka sa Dios ug halad-sa-pasalamat; Ug magabayad ka sa imong mga panaad ngadto sa Hataas Uyamut;
15 And call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me.
Ug tawgon mo ako sa adlaw sa kalisdanan: Pagaluwason ko ikaw, ug ikaw magahimaya kanako.
16 But unto the wicked God saith, What hast thou to do to declare my statutes, or that thou shouldest take my covenant in thy mouth?
Apan sa tawong dautan ang Dios nagaingon: Unsay labut mo sa pagpahayag sa akong kabalaoran, Ug nga ikaw nagadawat sa akong tugon sa imong baba,
17 Seeing thou hatest instruction, and castest my words behind thee.
Sa nakita mo nga ikaw nagadumot sa pahamatngon, Ug nagasalikway sa akong mga pulong sa likod mo?
18 When thou sawest a thief, then thou consentedst with him, and hast been partaker with adulterers.
Sa diha nga makita mo ang usa ka kawatan, ikaw mikuyog kaniya, Ug nag-umalambit ka sa mga mananapaw.
19 Thou givest thy mouth to evil, and thy tongue frameth deceit.
Ang imong baba gitugyan mo sa kadautan, Ug ang imong dila nagalalang ug limbong.
20 Thou sittest and speakest against thy brother; thou slanderest thine own mother’s son.
Nagalingkod ka ug nagasulti ka batok sa imong igsoon; Nagabutang-butang ka batok sa anak nga lalake sa imong inahan.
21 These things hast thou done, and I kept silence; thou thoughtest that I was altogether such an one as thyself: but I will reprove thee, and set them in order before thine eyes.
Kining mga butanga gibuhat mo, ug ako nagpakahilum; Bisan nagahunahuna ka nga ako maingon nga sama kanimo: Apan pagabadlongon ko ikaw, ug igabutang ko kining mga butanga sa atubangan sa imong mga mata.
22 Now consider this, ye that forget God, lest I tear you in pieces, and there be none to deliver.
Karon palandonga kini, kamo nga nahakalimot sa Dios, Tingali unya ug pagakuniskunison ko kamo ug walay bisan kinsa nga makaluwas:
23 Whoso offereth praise glorifieth me: and to him that ordereth his conversation aright will I shew the salvation of God.
Bisan kinsa nga magahalad sa halad-sa-pasalamat nagahimaya kanako; Ug kaniya nga magamatngon sa iyang dalan sa pagkatul-id Igapakita ko ang kaluwasan sa Dios.
