Psalms 44
1 WE have heard with our ears, O God, our fathers have told us, what work thou didst in their days, in the times of old.
Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
2 How thou didst drive out the heathen with thy hand, and plantedst them; how thou didst afflict the people, and cast them out.
Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
3 For they got not the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them: but thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, because thou hadst a favour unto them.
Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
4 Thou art my King, O God: command deliverances for Jacob.
Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
5 Through thee will we push down our enemies: through thy name will we tread them under that rise up against us.
Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
6 For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.
Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
7 But thou hast saved us from our enemies, and hast put them to shame that hated us.
Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
8 In God we boast all the day long, and praise thy name for ever. (Selah)
Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
9 But thou hast cast off, and put us to shame; and goest not forth with our armies.
[Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
10 Thou makest us to turn back from the enemy: and they which hate us spoil for themselves.
Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
11 Thou hast given us like sheep appointed for meat; and hast scattered us among the heathen.
Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
12 Thou sellest thy people for nought, and dost not increase thy wealth by their price.
Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
13 Thou makest us a reproach to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.
Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
14 Thou makest us a byword among the heathen, a shaking of the head among the people.
Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
15 My confusion is continually before me, and the shame of my face hath covered me,
Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
16 For the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and avenger.
Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
17 All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, neither have we dealt falsely in thy covenant.
To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
18 Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy way;
Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
19 Though thou hast sore broken us in the place of dragons, and covered us with the shadow of death.
Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 If we have forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a strange god;
Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
21 Shall not God search this out? for he knoweth the secrets of the heart.
Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
22 Yea, for thy sake are we killed all the day long; we are counted as sheep for the slaughter.
Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
23 Awake, why sleepest thou, O Lord? arise, cast us not off for ever.
Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Wherefore hidest thou thy face, and forgettest our affliction and our oppression?
Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
25 For our soul is bowed down to the dust: our belly cleaveth unto the earth.
Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
26 Arise for our help, and redeem us for thy mercies’ sake.
Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
