Psalms 38

1 O LORD, rebuke me not in thy wrath: neither chasten me in thy hot displeasure.

۱ مزمور داود برای تذکر ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما.

2 For thine arrows stick fast in me, and thy hand presseth me sore.

۲ زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است.

3 There is no soundness in my flesh because of thine anger; neither is there any rest in my bones because of my sin.

۳ در جسد من به‌سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به‌سبب خطای خودم سلامتی نی.

4 For mine iniquities are gone over mine head: as an heavy burden they are too heavy for me.

۴ زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین ترشده.

5 My wounds stink and are corrupt because of my foolishness.

۵ جراحات من متعفن و مقروح شده است، به‌سبب حماقت من.

6 I am troubled; I am bowed down greatly; I go mourning all the day long.

۶ به خود می‌پیچم وبی نهایت منحنی شده‌ام. تمامی روز ماتم‌کنان تردد می‌کنم.

7 For my loins are filled with a loathsome disease: and there is no soundness in my flesh.

۷ زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست.

8 I am feeble and sore broken: I have roared by reason of the disquietness of my heart.

۸ من بی‌حس و بی‌نهایت کوفته شده‌ام و از فغان دل خود نعره می‌زنم.

9 Lord, all my desire is before thee; and my groaning is not hid from thee.

۹ ‌ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تواست و ناله های من از تو مخفی نمی باشد.

10 My heart panteth, my strength faileth me: as for the light of mine eyes, it also is gone from me.

۱۰ دل من می‌طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست.

11 My lovers and my friends stand aloof from my sore; and my kinsmen stand afar off.

۱۱ دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می‌ایستند و خویشان من دور ایستاده‌اند.

12 They also that seek after my life lay snares for me: and they that seek my hurt speak mischievous things, and imagine deceits all the day long.

۱۲ آنانی که قصد جانم دارند دام می‌گسترند و بداندیشانم سخنان فتنه انگیز می‌گویند و تمام روزحیله را تفکر می‌کنند.

13 But I, as a deaf man, heard not; and I was as a dumb man that openeth not his mouth.

۱۳ و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند.

14 Thus I was as a man that heareth not, and in whose mouth are no reproofs.

۱۴ و مثل کسی گردیده‌ام که نمی شنود و کسی‌که در زبانش حجتی نباشد.

15 For in thee, O Lord, do I hope: thou wilt hear, O Lord my God.

۱۵ زیرا که‌ای خداوند انتظار تو را می‌کشم. تو‌ای یهوه خدایم جواب خواهی داد.

16 For I said, Hear me, lest otherwise they should rejoice over me: when my foot slippeth, they magnify themselves against me.

۱۶ چونکه گفته‌ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند.

17 For I am ready to halt, and my sorrow is continually before me.

۱۷ زیرا که برای افتادن نصب شده‌ام ودرد من همیشه پیش روی من است.

18 For I will declare mine iniquity; I will be sorry for my sin.

۱۸ زیرا گناه خود را اخبار می‌نمایم و از خطای خود غمگین هستم.

19 But mine enemies are lively, and they are strong: and they that hate me wrongfully are multiplied.

۱۹ اما دشمنانم زنده و زورآوراند و آنانی که بی‌سبب بر من بغض می‌نمایند بسیاراند.

20 They also that render evil for good are mine adversaries; because I follow the thing that good is.

۲۰ وآنانی که به عوض نیکی به من بدی می‌رسانند. برمن عداوت می‌ورزند زیرا نیکویی را پیروی می‌کنم.

21 Forsake me not, O Lord: O my God, be not far from me.

۲۱ ‌ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش.

22 Make haste to help me, O Lord my salvation.

۲۲ و برای اعانت من تعجیل فرما‌ای خداوندی که نجات من هستی.