< Psalms 33 >

1 REJOICE in the Lord, O ye righteous: for praise is comely for the upright.
ای عادلان، خداوند را با سرودی شاد ستایش کنید! خداوند را ستودن زیبندهٔ نیکان است.
2 Praise the Lord with harp: sing unto him with the psaltery and an instrument of ten strings.
خداوند را با بربط بپرستید و با عود ده تار برای او سرود بخوانید!
3 Sing unto him a new song; play skilfully with a loud noise.
سرودهای تازه برای خداوند بسرایید، نیکو بنوازید و با صدای بلند بخوانید.
4 For the word of the Lord is right; and all his works are done in truth.
زیرا کلام خداوند راست و درست است و او در تمام کارهایش امین و وفادار است.
5 He loveth righteousness and judgment: the earth is full of the goodness of the Lord.
او عدل و انصاف را دوست دارد. جهان سرشار از محبت خداوند است.
6 By the word of the Lord were the heavens made; and all the host of them by the breath of his mouth.
به فرمان خداوند آسمانها به وجود آمد؛ او با کلام دهانش خورشید و ماه و ستارگان را آفرید.
7 He gathereth the waters of the sea together as an heap: he layeth up the depth in storehouses.
او آبهای دریاها را در یک جا جمع کرد و آبهای عمیق را در مخزنها ریخت.
8 Let all the earth fear the Lord: let all the inhabitants of the world stand in awe of him.
ای همهٔ مردم روی زمین، خداوند را حرمت بدارید و در برابر او سر تعظیم فرود آورید!
9 For he spake, and it was done; he commanded, and it stood fast.
زیرا او دستور داد و دنیا آفریده شد؛ او امر فرمود و عالم هستی به وجود آمد.
10 The Lord bringeth the counsel of the heathen to nought: he maketh the devices of the people of none effect.
خداوند مشورت قومها را بی‌اثر می‌کند و نقشه‌های آنها را نقش بر آب می‌سازد.
11 The counsel of the Lord standeth for ever, the thoughts of his heart to all generations.
اما تصمیم خداوند قطعی است و نقشه‌های او تا ابد پایدار است.
12 Blessed is the nation whose God is the Lord; and the people whom he hath chosen for his own inheritance.
خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است! خوشا به حال مردمی که خداوند، ایشان را برای خود برگزیده است!
13 The Lord looketh from heaven; he beholdeth all the sons of men.
خداوند از آسمان نگاه می‌کند و همهٔ انسانها را می‌بیند؛
14 From the place of his habitation he looketh upon all the inhabitants of the earth.
او از مکان سکونت خود، تمام ساکنان جهان را زیر نظر دارد.
15 He fashioneth their hearts alike; he considereth all their works.
او که خالق دلهاست، خوب می‌داند که در دل و اندیشهٔ انسان چه می‌گذرد.
16 There is no king saved by the multitude of an host: a mighty man is not delivered by much strength.
پادشاه به سبب قدرت لشکرش نیست که پیروز می‌شود؛ سرباز با زور بازویش نیست که نجات پیدا می‌کند.
17 An horse is a vain thing for safety: neither shall he deliver any by his great strength.
اسب جنگی نمی‌تواند کسی را نجات دهد؛ امید بستن به آن کار بیهوده‌ای است.
18 Behold, the eye of the Lord is upon them that fear him, upon them that hope in his mercy;
اما خداوند از کسانی که او را گرامی می‌دارند و انتظار محبتش را می‌کشند مراقبت می‌کند.
19 To deliver their soul from death, and to keep them alive in famine.
او ایشان را از مرگ می‌رهاند و در هنگام قحطی آنها را زنده نگه می‌دارد.
20 Our soul waiteth for the Lord: he is our help and our shield.
امید ما به خداوند است. او مددکار و مدافع ماست.
21 For our heart shall rejoice in him, because we have trusted in his holy name.
او مایهٔ شادی دل ماست. ما به نام مقدّس او توکل می‌کنیم.
22 Let thy mercy, O Lord, be upon us, according as we hope in thee.
خداوندا، محبت تو بر ما باد؛ زیرا ما به تو امید بسته‌ایم!

< Psalms 33 >