Psalms 2

1 WHY do the heathen rage, and the people imagine a vain thing?

Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

2 The kings of the earth set themselves, and the rulers take counsel together, against the Lord, and against his anointed, saying,

Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

3 Let us break their bands asunder, and cast away their cords from us.

Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

4 He that sitteth in the heavens shall laugh: the Lord shall have them in derision.

Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

5 Then shall he speak unto them in his wrath, and vex them in his sore displeasure.

Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

6 Yet have I set my king upon my holy hill of Zion.

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

7 I will declare the decree: the Lord hath said unto me, Thou art my Son; this day have I begotten thee.

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

8 Ask of me, and I shall give thee the heathen for thine inheritance, and the uttermost parts of the earth for thy possession.

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

9 Thou shalt break them with a rod of iron; thou shalt dash them in pieces like a potter’s vessel.

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

10 Be wise now therefore, O ye kings: be instructed, ye judges of the earth.

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

11 Serve the Lord with fear, and rejoice with trembling.

Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

12 Kiss the Son, lest he be angry, and ye perish from the way, when his wrath is kindled but a little. Blessed are all they that put their trust in him.

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.