< Psalms 141 >
1 LORD, I cry unto thee: make haste unto me; give ear unto my voice, when I cry unto thee.
Давут язған күй: — Пәрвәрдигар, мән Саңа нида қилдим; Йенимға тездин кәлгәйсән; Саңа нида қилғинимда авазимни аңлиғайсән.
2 Let my prayer be set forth before thee as incense; and the lifting up of my hands as the evening sacrifice.
Дуайимни аңлиғиниңда, Саңа сунулған хушбуйдәк йеқимлиқ болсун, Қолумниң көтирилиши сунулған кәчлик қурбанлиқтәк қобул болсун.
3 Set a watch, O Lord, before my mouth; keep the door of my lips.
Ағзим алдида күзәтчи турғузғайсән, и Пәрвәрдигар; Ләвлирим дәрвазисини сақлиғайсән;
4 Incline not my heart to any evil thing, to practise wicked works with men that work iniquity: and let me not eat of their dainties.
Көңлүмни һеч қандақ яман ишқа, Қәбиһлик қилғучиларға шерик болуп, рәзиллик қилишқа майил қилмиғайсән. Мени уларниң немәтлиридин һеч йегүзмигәйсән!
5 Let the righteous smite me; it shall be a kindness: and let him reprove me; it shall be an excellent oil, which shall not break my head: for yet my prayer also shall be in their calamities.
Һәққаний адәм мени урсун — Бу маңа меһриванлиқтур; Маңа тәнбиһ бәрсун — Бу болса, бешим рәт қилмайдиған, қуюлған есил майдәк болиду. Чүнки мениң дуайим йәнила шуларниң рәзилликлиригә қарши болиду.
6 When their judges are overthrown in stony places, they shall hear my words; for they are sweet.
Уларниң һакимлири тик ярлардин ташливетилгәндә, [Хәлиқ] мениң сөзлиримни аңлайду; Чүнки бу сөзләр шериндур.
7 Our bones are scattered at the grave’s mouth, as when one cutteth and cleaveth wood upon the earth. (Sheol )
Бириси отун ярғанда йәргә чечилған йериндилардәк, Мана, устиханлиримиз тәһтисара ишиги алдида чечиветилди; (Sheol )
8 But mine eyes are unto thee, O God the Lord: in thee is my trust; leave not my soul destitute.
Бәрһәқ, көзлирим Саңила тикилип қарайду, Пәрвәрдигар Рәббим; Саңа тайинимән; Җенимни харап қилип ташливәтмигәйсән.
9 Keep me from the snares which they have laid for me, and the gins of the workers of iniquity.
Уларниң маңа салған қилтиғидин, Қәбиһлик қилғучиларниң қапқанлиридин мени сақлиғайсән;
10 Let the wicked fall into their own nets, whilst that I withal escape.
Рәзилләр өзиниң торлириға жиқилсун, Мән болсам — өтүп кетимән.