Psalms 139

1 O LORD, thou hast searched me, and known me.

۱ برای سالار مغنیان. مزمور داود ای خداوند مرا آزموده وشناخته‌ای.

2 Thou knowest my downsitting and mine uprising, thou understandest my thought afar off.

۲ تو نشستن و برخاستن مرا می‌دانی و فکرهای مرا از دور فهمیده‌ای.

3 Thou compassest my path and my lying down, and art acquainted with all my ways.

۳ راه و خوابگاه مرا تفتیش کرده‌ای و همه طریق های مرا دانسته‌ای.

4 For there is not a word in my tongue, but, lo, O Lord, thou knowest it altogether.

۴ زیرا که سخنی بر زبان من نیست، جز اینکه تو‌ای خداوند آن را تمام دانسته‌ای.

5 Thou hast beset me behind and before, and laid thine hand upon me.

۵ از عقب و از پیش مرا احاطه کرده‌ای و دست خویش را بر من نهاده‌ای.

6 Such knowledge is too wonderful for me; it is high, I cannot attain unto it.

۶ این‌گونه معرفت برایم زیاده عجیب است. و بلند است که بدان نمی توانم رسید.

7 Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee from thy presence?

۷ از روح تو کجا بروم؟ و از حضور تو کجابگریزم؟

8 If I ascend up into heaven, thou art there: if I make my bed in hell, behold, thou art there. (Sheol h7585)

۸ اگر به آسمان صعود کنم، تو آنجاهستی! و اگر در هاویه بستر بگسترانم اینک توآنجا هستی! (Sheol h7585)

9 If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;

۹ اگر بالهای سحر را بگیرم و دراقصای دریا ساکن شوم،

10 Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.

۱۰ در آنجا نیز دست تومرا رهبری خواهد نمود و دست راست تو مراخواهد گرفت.

11 If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.

۱۱ و گفتم: «یقین تاریکی مرا خواهدپوشانید.» که در حال شب گرداگرد من روشنایی گردید.

12 Yea, the darkness hideth not from thee; but the night shineth as the day: the darkness and the light are both alike to thee.

۱۲ تاریکی نیز نزد تو تاریک نیست و شب مثل روز روشن است و تاریکی و روشنایی یکی است.

13 For thou hast possessed my reins: thou hast covered me in my mother’s womb.

۱۳ زیرا که تو بر دل من مالک هستی؛ مرا دررحم مادرم نقش بستی.

14 I will praise thee; for I am fearfully and wonderfully made: marvellous are thy works; and that my soul knoweth right well.

۱۴ تو را حمد خواهم گفت زیرا که به طور مهیب و عجیب ساخته شده‌ام. کارهای تو عجیب است و جان من این رانیکو می‌داند.

15 My substance was not hid from thee, when I was made in secret, and curiously wrought in the lowest parts of the earth.

۱۵ استخوانهایم از تو پنهان نبودوقتی که در نهان ساخته می‌شدم و در اسفل زمین نقشبندی می‌گشتم.

16 Thine eyes did see my substance, yet being unperfect; and in thy book all my members were written, which in continuance were fashioned, when as yet there was none of them.

۱۶ چشمان تو جنین مرا دیده است و در دفتر تو همه اعضای من نوشته شده، درروزهایی که ساخته می‌شد، وقتی که یکی از آنهاوجود نداشت.

17 How precious also are thy thoughts unto me, O God! how great is the sum of them!

۱۷ ‌ای خدا، فکرهای تو نزد من چه قدر گرامی است و جمله آنها چه عظیم است!

18 If I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with thee.

۱۸ اگر آنها رابشمارم، از ریگ زیاده است. وقتی که بیدارمی شوم هنوز نزد تو حاضر هستم.

19 Surely thou wilt slay the wicked, O God: depart from me therefore, ye bloody men.

۱۹ یقین‌ای خدا شریران را خواهی کشت. پس‌ای مردمان خون ریز از من دور شوید.

20 For they speak against thee wickedly, and thine enemies take thy name in vain.

۲۰ زیرا سخنان مکرآمیز درباره تو می‌گویند و دشمنانت نام تو رابه باطل می‌برند.

21 Do not I hate them, O Lord, that hate thee? and am not I grieved with those that rise up against thee?

۲۱ ‌ای خداوند آیا نفرت نمی دارم از آنانی که تو را نفرت می‌دارند، و آیامخالفان تو را مکروه نمی شمارم؟

22 I hate them with perfect hatred: I count them mine enemies.

۲۲ ایشان را به نفرت تام نفرت می‌دارم. ایشان را دشمنان خویشتن می‌شمارم.

23 Search me, O God, and know my heart: try me, and know my thoughts:

۲۳ ‌ای خدا مرا تفتیش کن و دل مرا بشناس. مرابیازما و فکرهای مرا بدان،

24 And see if there be any wicked way in me, and lead me in the way everlasting.

۲۴ و ببین که آیا در من راه فساد است! و مرا به طریق جاودانی هدایت فرما.