Psalms 130

1 OUT of the depths have I cried unto thee, O Lord.

Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!

2 Lord, hear my voice: let thine ears be attentive to the voice of my supplications.

Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.

3 If thou, Lord, shouldest mark iniquities, O Lord, who shall stand?

Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?

4 But there is forgiveness with thee, that thou mayest be feared.

Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.

5 I wait for the Lord, my soul doth wait, and in his word do I hope.

Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.

6 My soul waiteth for the Lord more than they that watch for the morning: I say, more than they that watch for the morning.

Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.

7 Let Israel hope in the Lord: for with the Lord there is mercy, and with him is plenteous redemption.

Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie.

8 And he shall redeem Israel from all his iniquities.

Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.