< Psalms 130 >

1 OUT of the depths have I cried unto thee, O Lord.
سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم.۱
2 Lord, hear my voice: let thine ears be attentive to the voice of my supplications.
‌ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود.۲
3 If thou, Lord, shouldest mark iniquities, O Lord, who shall stand?
‌ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیست‌ای خداوند که به حضور تو بایستد؟۳
4 But there is forgiveness with thee, that thou mayest be feared.
لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند.۴
5 I wait for the Lord, my soul doth wait, and in his word do I hope.
منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم.۵
6 My soul waiteth for the Lord more than they that watch for the morning: I say, more than they that watch for the morning.
جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح.۶
7 Let Israel hope in the Lord: for with the Lord there is mercy, and with him is plenteous redemption.
اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان.۷
8 And he shall redeem Israel from all his iniquities.
و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی.۸

< Psalms 130 >