Psalms 129

1 MANY a time have they afflicted me from my youth, may Israel now say:

Pieśń stopni. Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, niech powie teraz Izrael;

2 Many a time have they afflicted me from my youth: yet they have not prevailed against me.

Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, lecz mnie nie przemogli.

3 The plowers plowed upon my back: they made long their furrows.

Zorali mój grzbiet oracze i długie bruzdy porobili.

4 The Lord is righteous: he hath cut asunder the cords of the wicked.

[Ale] PAN jest sprawiedliwy; poprzecinał powrozy niegodziwych.

5 Let them all be confounded and turned back that hate Zion.

Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.

6 Let them be as the grass upon the housetops, which withereth afore it groweth up:

Będą jak trawa na dachu, która usycha, zanim zakwitnie;

7 Wherewith the mower filleth not his hand; nor he that bindeth sheaves his bosom.

Którą żniwiarz nie napełni swej garści ani swego naręcza ten, który wiąże snopy.

8 Neither do they which go by say, The blessing of the Lord be upon you: we bless you in the name of the Lord.

I nie powiedzą przechodnie: Niech będzie z wami błogosławieństwo PANA [albo]: Błogosławimy wam w imię PANA.