Psalms 109

1 HOLD not thy peace, O God of my praise;

۱ برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش!

2 For the mouth of the wicked and the mouth of the deceitful are opened against me: they have spoken against me with a lying tongue.

۲ زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند.

3 They compassed me about also with words of hatred; and fought against me without a cause.

۳ به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.

4 For my love they are my adversaries: but I give myself unto prayer.

۴ به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا.

5 And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.

۵ و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده.

6 Set thou a wicked man over him: and let Satan stand at his right hand.

۶ مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد.

7 When he shall be judged, let him be condemned: and let his prayer become sin.

۷ هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود.

8 Let his days be few; and let another take his office.

۸ ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید.

9 Let his children be fatherless, and his wife a widow.

۹ فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.

10 Let his children be continually vagabonds, and beg: let them seek their bread also out of their desolate places.

۱۰ و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند.

11 Let the extortioner catch all that he hath; and let the strangers spoil his labour.

۱۱ طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.

12 Let there be none to extend mercy unto him: neither let there be any to favour his fatherless children.

۱۲ کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.

13 Let his posterity be cut off; and in the generation following let their name be blotted out.

۱۳ ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.

14 Let the iniquity of his fathers be remembered with the Lord; and let not the sin of his mother be blotted out.

۱۴ عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.

15 Let them be before the Lord continually, that he may cut off the memory of them from the earth.

۱۵ و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.

16 Because that he remembered not to shew mercy, but persecuted the poor and needy man, that he might even slay the broken in heart.

۱۶ زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.

17 As he loved cursing, so let it come unto him: as he delighted not in blessing, so let it be far from him.

۱۷ چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.

18 As he clothed himself with cursing like as with his garment, so let it come into his bowels like water, and like oil into his bones.

۱۸ و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.

19 Let it be unto him as the garment which covereth him, and for a girdle wherewith he is girded continually.

۱۹ پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود.

20 Let this be the reward of mine adversaries from the Lord, and of them that speak evil against my soul.

۲۰ این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.

21 But do thou for me, O God the Lord, for thy name’s sake: because thy mercy is good, deliver thou me.

۲۱ اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده.

22 For I am poor and needy, and my heart is wounded within me.

۲۲ زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است.

23 I am gone like the shadow when it declineth: I am tossed up and down as the locust.

۲۳ مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.

24 My knees are weak through fasting; and my flesh faileth of fatness.

۲۴ زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود.

25 I became also a reproach unto them: when they looked upon me they shaked their heads.

۲۵ و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند.

26 Help me, O Lord my God: O save me according to thy mercy:

۲۶ ‌ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،

27 That they may know that this is thy hand; that thou, Lord, hast done it.

۲۷ تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای.

28 Let them curse, but bless thou: when they arise, let them be ashamed; but let thy servant rejoice.

۲۸ ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود.

29 Let mine adversaries be clothed with shame, and let them cover themselves with their own confusion, as with a mantle.

۲۹ جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.

30 I will greatly praise the Lord with my mouth; yea, I will praise him among the multitude.

۳۰ خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.

31 For he shall stand at the right hand of the poor, to save him from those that condemn his soul.

۳۱ زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند.