Luke 2
1 AND it came to pass in those days, that there went out a decree from Cæsar Augustus, that all the world should be taxed.
Дэ кодыя вряма императоро Августо чинда упхэнимо, соб тэ пэрэдинэ и тэ зачинэ, скици манушэн джювэл пав всавири римско пхув.
2 (And this taxing was first made when Cyrenius was governor of Syria.)
Када сля англуно упхэнимо пала кода, соб тэ пэрэдинэ и тэ зачинэ манушэн, кодэла вряматар, кала Квиринии ачиля раеґа дэ Сирия.
3 And all went to be taxed, every one into his own city.
И всавэрэ мануша джянас тэ зачинэпэ, кожно дэ пэхкоро форо.
4 And Joseph also went up from Galilee, out of the city of Nazareth, into Judæa, unto the city of David, which is called Bethlehem; (because he was of the house and lineage of David: )
Тунчи и Иосифо Назаретостар, саво ачел дэ Галилея, джиля дэ Иудея, дэ форо Давидохкоро, Вифлеемо, колэсти со вов сля Давидохкэрэ родостар.
5 To be taxed with Mary his espoused wife, being great with child.
Иосифо джиля, соб лэ тэ зачинэн, їтханэ Марияґа, лэхкиря тэрняґа, сави сля пхари.
6 And so it was, that, while they were there, the days were accomplished that she should be delivered.
Дэ Вифлеемо авиля вряма, кала лати трэбуни сля тэ бэнё.
7 And she brought forth her firstborn son, and wrapped him in swaddling clothes, and laid him in a manger; because there was no room for them in the inn.
Тай бэня пэхкэрэ англунэ Чявэ, закхувда Лэ дэ похтан тай тховда дэ граждо, колэсти со дэ цэр важ акхардэн манушэн на сля лэнди тхан.
8 And there were in the same country shepherds abiding in the field, keeping watch over their flock by night.
Надур сле чукняря, савэ чяравэнас пэ маля пэхкэрэн бакрэн и бузнен и прыдыкхэнас пала лэн ратяґа.
9 And, lo, the angel of the Lord came upon them, and the glory of the Lord shone round about them: and they were sore afraid.
И акэ, ачиля англа лэндэ ангело Раехкоро, и слава Дэвлэстар, сар баро одуд, дэня пэ лэндэ. И бари дар облиля лэн.
10 And the angel said unto them, Fear not: for, behold, I bring you good tidings of great joy, which shall be to all people.
Нэ ангело пхэнда лэнди: — На даран! Мэ пхэнава тумэнди пала бари лош, сави авэла всавэрэ манушэнди.
11 For unto you is born this day in the city of David a Saviour, which is Christ the Lord.
Акана бэняпэ тумэнди дэ форо Давидохкоро Фирисари, Саво исин Рай Христосо.
12 And this shall be a sign unto you; Ye shall find the babe wrapped in swaddling clothes, lying in a manger.
И акэ тумэнди шпэра: тумэ аракхэна Чяворэ, закхувдэ дэ похтан, Саво пашлёл дэ граждо.
13 And suddenly there was with the angel a multitude of the heavenly host praising God, and saying,
Тунчи упралимастар авиле фартэ бут ангелонэн, савэ ваздэне бари слава Дэвлэсти тай пхэнэнас:
14 Glory to God in the highest, and on earth peace, good will toward men.
— Слава Дэвлэсти пэ упралима, а пэ пхуя пачя манушэнди, важ савэн ковлиля Дэвлэхкоро їло!
15 And it came to pass, as the angels were gone away from them into heaven, the shepherds said one to another, Let us now go even unto Bethlehem, and see this thing which is come to pass, which the Lord hath made known unto us.
Кала ангелуря ваздэнепэ лэндар упрэ, чукняря пхэндэ екх екхэсти: — Авэн дэ Вифлеемо, дыкхаґа, со котэ стердапэ, пала со амэнди пхэнда Рай.
16 And they came with haste, and found Mary, and Joseph, and the babe lying in a manger.
Вонэ сиго авиле дэ форо Вифлеемо и аракхле Мария, Иосифо тай Чяворэ, Саво пашлёлас дэ граждо.
17 And when they had seen it, they made known abroad the saying which was told them concerning this child.
Ай кала дыкхле Лэ, тунчи розпхэндэ лэнди вса, со вонэ ашундэ пала Чяворэ.
18 And all they that heard it wondered at those things which were told them by the shepherds.
Всавэрэ, ко шундэ лэн, дэнас дыво лавэнди, савэ пхэндэ чукняря.
19 But Mary kept all these things, and pondered them in her heart.
Ай Мария стховэлас кадэла лава дэ пэхкэрэ їлэ тай думисарэлас пала лэн.
20 And the shepherds returned, glorifying and praising God for all the things that they had heard and seen, as it was told unto them.
Тунчи чукняря рисиле павпалэ, ашарэнас Дэвлэ и ваздэнас Лэсти слава пала кода, со дыкхле и со лэнди сля пхэндо.
21 And when eight days were accomplished for the circumcising of the child, his name was called JESUS, which was so named of the angel before he was conceived in the womb.
Пэ охто диво, кала авиля вряма тэ обчинэ Чяворэ, Лэсти дэне Лав Исусо. Кадэва Лав дэня Лэсти ангело, кала дэй Исусохкири инте на сля пхари.
22 And when the days of her purification according to the law of Moses were accomplished, they brought him to Jerusalem, to present him to the Lord;
Авиля вряма, кала Мария тай Иосифо жужардэпэ пав Моисеехкэрэ Упхэнима, тай тунчи вонэ лиджялдэ Чяворэ дэ Ерусалимо, соб тэ свэнтисарэ Лэ Раести.
23 (As it is written in the law of the Lord, Every male that openeth the womb shall be called holy to the Lord; )
Сар чиндо дэ Дэвлэхкэрэ Упхэнима: «Чяворэ, саво бэняпэ англуно, трэбуни тэ свэнтисарэ Раести».
24 And to offer a sacrifice according to that which is said in the law of the Lord, A pair of turtledoves, or two young pigeons.
И тэ анэ свэнто жэртва, дон ґолубонэн чи дон ґолубонэнгэрэ пуицен, сар пхэндо дэ Упхэнима Раехкэрэ.
25 And, behold, there was a man in Jerusalem, whose name was Simeon; and the same man was just and devout, waiting for the consolation of Israel: and the Holy Ghost was upon him.
Тунчи джювда дэ Ерусалимо екх мануш, савэ акхарэнас Симеоно. Вов сля дэвликуно тай жужэ їлэґа и дожутярэлас, со Дэвэл подрицарэла Израиле, тай Свэнто Фано сля пэ лэстэ.
26 And it was revealed unto him by the Holy Ghost, that he should not see death, before he had seen the Lord’s Christ.
Свэнто Фано пхэнда лэсти, со вов на мэрэла ды кодэлэ, сар на удыкхэла Христо Дэвлэхкэрэ.
27 And he came by the Spirit into the temple: and when the parents brought in the child Jesus, to do for him after the custom of the law,
Лэ лиджялда Свэнто Фано дэ храмо, кала дад и дэй андэ Чяворэ Исусо, соб тэ стерэ вса, сар трэбуни пав Упхэнима.
28 Then took he him up in his arms, and blessed God, and said,
Симеоно лиля Чяворэ пэ вастэн, ваздэня слава Дэвлэсти тай пхэнда:
29 Lord, now lettest thou thy servant depart in peace, according to thy word:
— Акана отмукэх Ту, Дэвла, Хулае, Тирэ бутярнэ и дэх лэсти пачя кади, сар Ту и пхэндан.
30 For mine eyes have seen thy salvation,
Колэсти со дыкхле мурэ якха фирисаримо Тиро,
31 Which thou hast prepared before the face of all people;
саво Ту лачярдан англа всавэрэн манушэн.
32 A light to lighten the Gentiles, and the glory of thy people Israel.
Вов — одуд, саво дэла душлимо важ всавэрэ народуря и анэла слава Тирэ манушэнди, Израилести.
33 And Joseph and his mother marvelled at those things which were spoken of him.
Дад и дэй прылиле пала дыво лава, савэ Симеоно пхэнда пала Чяворэ.
34 And Simeon blessed them, and said unto Mary his mother, Behold, this child is set for the fall and rising again of many in Israel; and for a sign which shall be spoken against;
Тунчи Симеоно пхэнда бахталэ лава лэнди тай дэдуманя Марияти, Исусохкиря дати: — Важ Кадэлэ Чяворэ, Саво пашлёл катэ, бут манушэн дэ Израили тэлэдэна и бут ваздэнапэ. И тути еджиняти чюри заджяла дэ їлэ.
35 (Yea, a sword shall pierce through thy own soul also, ) that the thoughts of many hearts may be revealed.
Вов авэла сар шпэра, сави бут мануша на прылэна. И оттерэлапэ вса чёрахано, со мануша рицарэн пэстэ дэ їлэн.
36 And there was one Anna, a prophetess, the daughter of Phanuel, of the tribe of Aser: she was of a great age, and had lived with an husband seven years from her virginity;
Катэ кади ж сля и англунарька Анна, чей Фануилохкири, Асирохкэрэ родостар. Вой сля манушни дэ пуранэн бэршэн, сави выджиля паларом тэрня чяґа и пэхкэрэ ромэґа проджювда эфта бэрш.
37 And she was a widow of about fourscore and four years, which departed not from the temple, but served God with fastings and prayers night and day.
Тунчи латэ муля ром, и вой джювда еджини охтодэша штар бэрш. Диво и рят вой терэлас бути важ Дэвлэ, сля дэ мангима и посто и на уджялас храмостар.
38 And she coming in that instant gave thanks likewise unto the Lord, and spake of him to all them that looked for redemption in Jerusalem.
Дэ кодыя вряма вой поджиля и ачиля тэ ашарэ Дэвлэ. Тай розпхэнэлас пала Чяворэ всавэрэнди, савэ дожутярэнас фирисаримо важ Ерусалимо.
39 And when they had performed all things according to the law of the Lord, they returned into Galilee, to their own city Nazareth.
Кала Мария и Иосифо стердэ Чяворэґа вса пав Упхэнима Раехкэрэ, тунчи рисиле павпалэ дэ Галилея, дэ пэхкоро форо Назарето.
40 And the child grew, and waxed strong in spirit, filled with wisdom: and the grace of God was upon him.
Чяворо ж барёлас тай бэршэнца прылэлас бари годи и зор, тай Дэвлэхкоро мищимо сля Лэґа.
41 Now his parents went to Jerusalem every year at the feast of the passover.
Исусохкэрэ дад и дэй кожно бэрш пхирэнас пэ Патради дэ Ерусалимо.
42 And when he was twelve years old, they went up to Jerusalem after the custom of the feast.
И кала Лэсти сля дэшудуй бэрш, вонэ джиле дэ Ерусалимо пэ сырботори, сар сля прылито.
43 And when they had fulfilled the days, as they returned, the child Jesus tarried behind in Jerusalem; and Joseph and his mother knew not of it.
А кала проджиля сырботори и вонэ рисявэнас цэрэ, Чяворо Исусо ачиляпэ дэ Ерусалимо, нэ дад и дэй на додыкхле када.
44 But they, supposing him to have been in the company, went a day’s journey; and they sought him among their kinsfolk and acquaintance.
Нэ думисардэ, со Вов джял аврэ манушэнца. Кала ж проджиле екх диво дромэґа, тунчи ачиле тэ родэ Лэ машкар пэхкэрэн манушэн и джянглэн.
45 And when they found him not, they turned back again to Jerusalem, seeking him.
Тай на аракхле Лэ, тунчи рисиле дэ Ерусалимо и родэнас Лэ котэ.
46 And it came to pass, that after three days they found him in the temple, sitting in the midst of the doctors, both hearing them, and asking them questions.
Кала проджиле трин дивэ, аракхле Лэ дэ храмо. Вов бэшэлас сиклимаренца, шунэлас лэн тай пхучелас лэндэ.
47 And all that heard him were astonished at his understanding and answers.
Всавэрэ шунэнас Лэ тай дэнас дыво Лэхкэрэ годяти тай лавэнди.
48 And when they saw him, they were amazed: and his mother said unto him, Son, why hast thou thus dealt with us? behold, thy father and I have sought thee sorrowing.
Кала дад и дэй удыкхле Лэ, прылиле када пала баро дыво. Тунчи Лэхкири дэй пхэнда Лэсти: — Чяворо! Со Ту стердан амэнца? Мэ тай дад Тиро родаґас Тут баря дукхаґа дэ їлэн.
49 And he said unto them, How is it that ye sought me? wist ye not that I must be about my Father’s business?
Вов пхэнда лэнди: — Пэ со тумэ родэнас Ман? Чи на джянэн тумэ, со Манди трэбуни тэ авэ дэ цэр Мурэ Дадэстэ?
50 And they understood not the saying which he spake unto them.
Нэ вонэ на полиле, пала со Вов пхэнда.
51 And he went down with them, and came to Nazareth, and was subject unto them: but his mother kept all these sayings in her heart.
Вов рисиля лэнца дэ Назарето тай сля кандуно лэнди. Лэхкири ж дэй стидэлас кодэла лава дэ пэхкэрэ їлэ.
52 And Jesus increased in wisdom and stature, and in favour with God and man.
Исусо барёлас, и Лэхкири годи ачелас барэдэр, а Дэвэл и мануша камэнас Лэ вса будэр и будэр.
