< Luke 15 >

1 THEN drew near unto him all the publicans and sinners for to hear him.
Ug unya ang mga maniningil sa buhis ug ang mga makasasala miduol silang tanan sa pagpatalinghug kaniya.
2 And the Pharisees and scribes murmured, saying, This man receiveth sinners, and eateth with them.
Ug ang mga Fariseo ug mga escriba nanagbagutbot nga nag-ingon, "Kining tawhana nagaabiabi sa mga makasasala ug nakigsalo kanila sa pagpangaon."
3 And he spake this parable unto them, saying,
Busa iyang gisultihan sila niining usa ka sambingay:
4 What man of you, having an hundred sheep, if he lose one of them, doth not leave the ninety and nine in the wilderness, and go after that which is lost, until he find it?
"Kinsa bang tawhana kaninyo nga may usa ka gatus ka mga karnero, nga kon kawad-an siyag usa kabuok niini, dili mobiya sa kasiyaman ug siyam diha sa kaawaawan ug moadto sa pagpangita niadtong usa nga nawala, hangtud nga hikaplagan niya kini?
5 And when he hath found it, he layeth it on his shoulders, rejoicing.
Ug sa iya na kining makaplagan, kini pas-anon niya nga malipayon diha sa iyang mga abaga.
6 And when he cometh home, he calleth together his friends and neighbours, saying unto them, Rejoice with me; for I have found my sheep which was lost.
Ug sa mahiuli na siya, iyang tigumon ang iyang mga higala ug mga silingan ug ingnon sila, `Pangalipay kamo uban kanako, kay hingkaplagan ko ang akong karnero nga nawala.'
7 I say unto you, that likewise joy shall be in heaven over one sinner that repenteth, more than over ninety and nine just persons, which need no repentance.
Sultihan ko kamo, nga sa ingon usab niana may labi pang kalipay unya didto sa langit tungod sa usa ka makasasala nga magahinulsol kay sa tungod sa kasiyaman ug siyam ka mga tawong matarung nga wala magkinahanglan sa paghinulsol.
8 Either what woman having ten pieces of silver, if she lose one piece, doth not light a candle, and sweep the house, and seek diligently till she find it?
"O kinsa bang babayhana nga may napulo kabuok nga mga drakma, nga kon kawad-an siyag usa kabuok niini, dili modagkot ug suga ug dili silhigan niya ang balay, ug dili niya kini pangitaon pag-ayo hangtud iyang makaplagan?
9 And when she hath found it, she calleth her friends and her neighbours together, saying, Rejoice with me; for I have found the piece which I had lost.
Ug sa makaplagan na niya kini, iyang tigumon ang iyang mga higala ug mga silingan ug magaingon, `Pangalipay kamo uban kanako, kay hingkaplagan ko ang salapi nga nawala.'
10 Likewise, I say unto you, there is joy in the presence of the angels of God over one sinner that repenteth.
"Sultihan ko kamo, nga sa ingon usab niana may kalipay unya sa atubangan sa mga manolunda sa Dios tungod sa usa ka makasasala nga magahinulsol."
11 And he said, A certain man had two sons:
" Ug siya miingon, " Dihay usa ka tawo nga may duha ka anak nga lalaki;
12 And the younger of them said to his father, Father, give me the portion of goods that falleth to me. And he divided unto them his living.
ug ang manghud miingon sa iyang amahan, `Amahan, ihatag kanako ang akong bahin sa katigayonan.' Ug kanila iyang gibahin ang iyang katigayonan.
13 And not many days after the younger son gathered all together, and took his journey into a far country, and there wasted his substance with riotous living.
Wala dangtig pila ka adlaw, sa nahipos na niya ang iyang tanang kabtangan, ang anak nga manghud mipanaw ngadto sa usa ka halayong yuta, ug didto iyang giusik-usikan ang iyang katigayonan pinaagi sa pagkinabuhi nga mapatuyangon.
14 And when he had spent all, there arose a mighty famine in that land; and he began to be in want.
Ug sa nagasto na niya ang tanan, miabut ang usa ka dakung gutom niadtong yutaa, ug siya misugod sa pagbati sa kawalad-on.
15 And he went and joined himself to a citizen of that country; and he sent him into his fields to feed swine.
Busa siya miadto ug mikapyot sa usa sa mga nagpuyo niadtong yutaa, ug siya gisugo niini ngadto sa iyang kaumahan aron sa paglawog sa mga baboy.
16 And he would fain have filled his belly with the husks that the swine did eat: and no man gave unto him.
Ug siya nangandoy sa pagbusog sa iyang kaugalingon bisan pa sa mga bunga sa biya-tilis nga ginakaon sa mga baboy; ug walay tawo nga mihatag kaniyag bisan unsa.
17 And when he came to himself, he said, How many hired servants of my father’s have bread enough and to spare, and I perish with hunger!
Apan sa nahiulian na siya sa pamuot, siya miingon, `Pagkadaghan gayud sa mga sinuholan sa akong amahan nga may mga pagkaon nga nanghingapin, samtang dinhi nagakamatay ako sa gutom!
18 I will arise and go to my father, and will say unto him, Father, I have sinned against heaven, and before thee,
"Motindog ug moadto ako sa akong amahan ug ingnon ko siya, " Amahan, nakasala ako batok sa langit ug sa imong atubangan;
19 And am no more worthy to be called thy son: make me as one of thy hired servants.
"ug dili na ako takus pagatawgon pa nga imong anak; himoa na lang ako nga usa sa imong mga sinuholan." `
20 And he arose, and came to his father. But when he was yet a great way off, his father saw him, and had compassion, and ran, and fell on his neck, and kissed him.
Ug siya mitindog ug miadto sa iyang amahan. Apan samtang didto pa siya sa halayo, nakita siya sa iyang amahan ug kini giabut ug kaluoy, ug midalagan ug migakos kaniya ug gihagkan siya.
21 And the son said unto him, Father, I have sinned against heaven, and in thy sight, and am no more worthy to be called thy son.
Ug ang anak miingon kaniya, `Amahan, nakasala ako batok sa langit ug sa imong atubangan; ug dili na ako takus pagatawgon pa nga imong anak; himoa nalang ako nga usa sa imong mga sinuholan.'
22 But the father said to his servants, Bring forth the best robe, and put it on him; and put a ring on his hand, and shoes on his feet:
Apan ang amahan miingon sa iyang mga ulipon, `Dad-a ninyo dinhi sa madali ang labing maayong kupo ug isul-ob kini kaniya; ug butangig singsing ang iyang kamot, ug sapatosi ang iyang mga tiil;
23 And bring hither the fatted calf, and kill it; and let us eat, and be merry:
ug dad-a dinhi ang nating baka nga gipatambok ug ihawa kini, ug mangaon kita ug managsadya;
24 For this my son was dead, and is alive again; he was lost, and is found. And they began to be merry.
kay kining akong anak namatay na, apan karon nabuhi siya pag-usab; siya nawala na, apan karon hingkaplagan siya.' Ug sila misugod sa pagsadya.
25 Now his elder son was in the field: and as he came and drew nigh to the house, he heard musick and dancing.
"Ug ang iyang anak nga magulang didto sa uma; ug sa nagsingabut siya duol sa balay, iyang nadungog ang honi ug panagsayaw.
26 And he called one of the servants, and asked what these things meant.
Ug iyang gitawag ang usa sa mga binatonan ug iyang gipangutana siya ngano kadto.
27 And he said unto him, Thy brother is come; and thy father hath killed the fatted calf, because he hath received him safe and sound.
Ug kini mitubag kaniya, `Ang imong igsoon nahiabut, ug ang imong amahan nagpaihaw sa nating baka nga gipatambok, tungod kay kining igsoon mo nahiuli man kaniya nga buhi ug maayo rag panglawas.'
28 And he was angry, and would not go in: therefore came his father out, and intreated him.
Apan nasuko siya ug midumili sa pagsulod. Ug ang iyang amahan migula ug mialam-alam kaniya,
29 And he answering said to his father, Lo, these many years do I serve thee, neither transgressed I at any time thy commandment: and yet thou never gavest me a kid, that I might make merry with my friends:
apan siya mitubag sa iyang amahan, `Tan-awa, sulod niining daghang katuigan nagaalagad ako kanimo, ug wala gayud ako makalapas sa bisan unsa nga imong gisugo; ngani wala ako nimo hatagi bisan na lang untag nating kanding aron makahimo ako sa pagsadya uban sa akong mga higala.
30 But as soon as this thy son was come, which hath devoured thy living with harlots, thou hast killed for him the fatted calf.
Apan sa paghiabut niining imong anak nga milamoy sa imong katigayonan kauban sa dautang mga babaye, giihawan mo siya sa nating baka nga gipatambok!'
31 And he said unto him, Son, thou art ever with me, and all that I have is thine.
Ang amahan mitubag kaniya, `Anak ko, sa kanunay nagpakig-uban ikaw kanako, ug ang tanang butang ko imo usab.
32 It was meet that we should make merry, and be glad: for this thy brother was dead, and is alive again; and was lost, and is found.
Apan ang pagsadya ug paglipay kinahanglan himoon ta, kay kining imong igsoon namatay na, apan karon nabuhi siya pag-usab; siya nawala na, apan karon hingkaplagan siya.'"

< Luke 15 >