Job 6
1 BUT Job answered and said,
Ijob respondis kaj diris:
2 Oh that my grief were throughly weighed, and my calamity laid in the balances together!
Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
3 For now it would be heavier than the sand of the sea: therefore my words are swallowed up.
Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
4 For the arrows of the Almighty are within me, the poison whereof drinketh up my spirit: the terrors of God do set themselves in array against me.
Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
5 Doth the wild ass bray when he hath grass? or loweth the ox over his fodder?
Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
6 Can that which is unsavoury be eaten without salt? or is there any taste in the white of an egg?
Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
7 The things that my soul refused to touch are as my sorrowful meat.
Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
8 Oh that I might have my request; and that God would grant me the thing that I long for!
Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
9 Even that it would please God to destroy me; that he would let loose his hand, and cut me off!
Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
10 Then should I yet have comfort; yea, I would harden myself in sorrow: let him not spare; for I have not concealed the words of the Holy One.
Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
11 What is my strength, that I should hope? and what is mine end, that I should prolong my life?
Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
12 Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?
Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
13 Is not my help in me? and is wisdom driven quite from me?
Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
14 To him that is afflicted pity should be shewed from his friend; but he forsaketh the fear of the Almighty.
Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
15 My brethren have dealt deceitfully as a brook, and as the stream of brooks they pass away;
Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
16 Which are blackish by reason of the ice, and wherein the snow is hid:
Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
17 What time they wax warm, they vanish: when it is hot, they are consumed out of their place.
En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
18 The paths of their way are turned aside; they go to nothing, and perish.
Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
19 The troops of Tema looked, the companies of Sheba waited for them.
Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
20 They were confounded because they had hoped; they came thither, and were ashamed.
Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
21 For now ye are nothing; ye see my casting down, and are afraid.
Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
22 Did I say, Bring unto me? or, Give a reward for me of your substance?
Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
23 Or, Deliver me from the enemy’s hand? or, Redeem me from the hand of the mighty?
Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
24 Teach me, and I will hold my tongue: and cause me to understand wherein I have erred.
Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
25 How forcible are right words! but what doth your arguing reprove?
Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
26 Do ye imagine to reprove words, and the speeches of one that is desperate, which are as wind?
Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
27 Yea, ye overwhelm the fatherless, and ye dig a pit for your friend.
Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
28 Now therefore be content, look upon me; for it is evident unto you if I lie.
Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
29 Return, I pray you, let it not be iniquity; yea, return again, my righteousness is in it.
Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
30 Is there iniquity in my tongue? cannot my taste discern perverse things?
Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
