Job 31
1 I MADE a covenant with mine eyes; why then should I think upon a maid?
Ako nakigsaad sa akong mga mata; Nan unsaon ko man ang pagsud-ong sa usa ka ulay?
2 For what portion of God is there from above? and what inheritance of the Almighty from on high?
Kay unsaon man ang bahin nga gikan sa Dios sa kahitas-an, Ug ang panulondon gikan sa Makagagahum nga atua sa itaas?
3 Is not destruction to the wicked? and a strange punishment to the workers of iniquity?
Dili ba kagul-anan alang sa mga dili matarung, Ug kadautan alang sa mga malinapason?
4 Doth not he see my ways, and count all my steps?
Wala ba siya magasud-ong sa Ug magaihap sa akong tanan nga mga lakang?
5 If I have walked with vanity, or if my foot hath hasted to deceit;
Kong ako naglakaw sa kabakakan, Ug ang akong tiil nahamalintak sa limbong
6 Let me be weighed in an even balance, that God may know mine integrity.
(Ipatimbang ako sa usa ka maayong timbangan, Aron ang Dios masayud sa katul-id sa akong kasingkasing);
7 If my step hath turned out of the way, and mine heart walked after mine eyes, and if any blot hath cleaved to mine hands;
Kong ang akong lakang mingtipas sa dalan, Ug ang akong kasingkasing nagasunod sa akong mga mata, Ug kong aniay buling nga nahitapot sa akong mga kamot:
8 Then let me sow, and let another eat; yea, let my offspring be rooted out.
Nan papugasa ako, ug lain ang pakan-a, Oo, ipaibut ang abut sa akong uma.
9 If mine heart have been deceived by a woman, or if I have laid wait at my neighbour’s door;
Kong ang akong kasingkasing nahaylo sa lain nga babaye, Ug ako nakaghulat sa pultahan sa akong isigkatawo;
10 Then let my wife grind unto another, and let others bow down upon her.
Nan ang akong asawa pagalinga ngadto sa uban, Ug pasagdi nga ang uban managyukbo kaniya.
11 For this is an heinous crime; yea, it is an iniquity to be punished by the judges.
Kay kana usa ka sala nga makalilisang; Oo, usa ka paglapas nga angayng pagasilotan sa mga maghuhukom:
12 For it is a fire that consumeth to destruction, and would root out all mine increase.
Kay mao kanay usa ka kalayo nga magasunog hangtud sa Pagkalaglag, Ug arang makag-ibut sa tibook nakong abut.
13 If I did despise the cause of my manservant or of my maidservant, when they contended with me;
Kong ako nakagtamay sa katungod sa akong binatonang lalake ug binatonang babaye, Sa diha nga sila mingsupak kanako;
14 What then shall I do when God riseth up? and when he visiteth, what shall I answer him?
Unsa man unya ang akong buhaton sa diha nga mobangon ang Dios? Ug sa diha nga siya modu-aw, unsa man ang akong itubag kaniya?
15 Did not he that made me in the womb make him? and did not one fashion us in the womb?
Wala ba magbuhat usab kaniya ang nagbuhat kanako diha sa tagoangkan? Wala ba kaming duha himoa sa sulod sa tagoangkan?
16 If I have withheld the poor from their desire, or have caused the eyes of the widow to fail;
Kong ang kabus gidid-an ko sa ilang gikinahanglan, Kun gikawang ko ang mga mata sa balo nga babaye,
17 Or have eaten my morsel myself alone, and the fatherless hath not eaten thereof;
Kun ako lamang usara ang nagakaon sa akong hungit, Ug ang mga ilo wala makatilaw niana
18 (For from my youth he was brought up with me, as with a father, and I have guided her from my mother’s womb; )
(Dili, sukad sa akong pagkabatan-on siya nagatubo uban kanako nga ingon ako sa amahan niya, Ug ako nagmatoto sa balong babaye sukad pa sa tagoangkan sa akong inahan);
19 If I have seen any perish for want of clothing, or any poor without covering;
Kong dinhay bisan kinsa nga nakit-an nako nga namatay tungod sa pagkawalay bisti, Kun ang hangul walay saput;
20 If his loins have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep;
Kong ang iyang hawak wala magpanalangin kanako, Ug kong siya wala kainiti tungod sa balhibo sa akong carnero;
21 If I have lifted up my hand against the fatherless, when I saw my help in the gate:
Kong gibakyaw ko ang akong kamot batok sa mga ilo, Tungod kay nakita ko ang akong magtatabang diha sa ganghaan:
22 Then let mine arm fall from my shoulder blade, and mine arm be broken from the bone.
Nan ipatagak ang akong abaga gikan sa balikhaw, Ug ang akong bukton maputol unta gikan sa bukog.
23 For destruction from God was a terror to me, and by reason of his highness I could not endure.
Kay ang kagul-anan gikan sa Dios makapahadlok kanako, Ug tungod sa iyang pagkahalangdon ako dili makabuhat bisan unsa.
24 If I have made gold my hope, or have said to the fine gold, Thou art my confidence;
Kong ang bulawan maoy gihimo ko nga akong paglaum, Ug giingon ko ang bulawang lunsay: Ikaw mao man ang akong pagsalig;
25 If I rejoiced because my wealth was great, and because mine hand had gotten much;
Kong ako nagkasadya tungod kay daghan ang akong bahandi, Ug tungod kay daku ang natigum sa akong kamot;
26 If I beheld the sun when it shined, or the moon walking in brightness;
Kong nakita ko ang adlaw sa diha nga kana minghayag, Kun ang bulan nga nagpanaw sa kadan-ag,
27 And my heart hath been secretly enticed, or my mouth hath kissed my hand:
Ug ang akong kasingkasing nahaylo sa tago, Ug ang akong baba mihalok sa akong kamot:
28 This also were an iniquity to be punished by the judge: for I should have denied the God that is above.
Kini usab maoy usa ka sala nga pagasilotan sa mga maghuhukom; Kay igalimod ko unta ang Dios nga atua sa itaas.
29 If I rejoiced at the destruction of him that hated me, or lifted up myself when evil found him:
Kong gikalipay ko ang pagkalaglag niadtong nagdumot kanako, Kun nagpahataas ako sa akong kaugalingon sa diha nga siya hingkaplagan sa kadautan:
30 Neither have I suffered my mouth to sin by wishing a curse to his soul.
(Oo, wala ko pasagdi ang akong baba nga makasala Sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang usa ka panghimaraut);
31 If the men of my tabernacle said not, Oh that we had of his flesh! we cannot be satisfied.
Kong ang mga tawo sa akong balong-balong wala manag-ingon: Kinsay makakita ug mausa nga wala mabusog sa iyang makaon?
32 The stranger did not lodge in the street: but I opened my doors to the traveller.
(Ang dumuloong wala makapuyo sa dalan; Apan gibuksan ko ang akong mga pultahan alang sa lumalangyaw);
33 If I covered my transgressions as Adam, by hiding mine iniquity in my bosom:
Kong ingon kang Adam ako nagtabon sa akong mga kalapasan, Sa pagtago sa akong sala sulod sa akong dughan,
34 Did I fear a great multitude, or did the contempt of families terrify me, that I kept silence, and went not out of the door?
Tungod kay nahadlok ako sa daku nga panon sa katawohan, Ug kay nakapalisang kanako ang pagtamay sa mga kabanayan, Busa ako naghilum ug wala gumala sa akong pultahan,
35 Oh that one would hear me! behold, my desire is, that the Almighty would answer me, and that mine adversary had written a book.
Oh, nga ania untay usa nga magpatalinghug kanako? (Ania karon, ania ang akong timaan, patubaga kanako ang Makagagahum) Ug nga ania unta kanako ang sumbong nga gisulat sa akong kabatok!
36 Surely I would take it upon my shoulder, and bind it as a crown to me.
Sa pagkamatuod akong pas-anon kana unta sa akong abaga; Ibugkos ko kana kanako ingon sa usa ka purongpurong:
37 I would declare unto him the number of my steps; as a prince would I go near unto him.
Kaniya akong ipahayag unta ang gidaghanon sa akong mga lakang; Ingon sa usa ka principe, siya pagaduolon ko.
38 If my land cry against me, or that the furrows likewise thereof complain;
Kong ang akong yuta nagasinggit batok kanako, Ug ang mga tudling niana managdungan sa pagpanghilak;
39 If I have eaten the fruits thereof without money, or have caused the owners thereof to lose their life:
Kong gikaon ko ang mga bunga niana sa walay bayad, Kun gipildi ko ang kinabuhi sa mga tag-iya niana:
40 Let thistles grow instead of wheat, and cockle instead of barley. The words of Job are ended.
Kasampinitan ang patugka ilis sa trigo, Ug kogon ilis sa cebada. Natapus ang mga pulong ni Job.
