Job 19
1 THEN Job answered and said,
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 How long will ye vex my soul, and break me in pieces with words?
Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
3 These ten times have ye reproached me: ye are not ashamed that ye make yourselves strange to me.
Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
4 And be it indeed that I have erred, mine error remaineth with myself.
At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
5 If indeed ye will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach:
Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
6 Know now that God hath overthrown me, and hath compassed me with his net.
Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
7 Behold, I cry out of wrong, but I am not heard: I cry aloud, but there is no judgment.
Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
8 He hath fenced up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths.
Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
9 He hath stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
10 He hath destroyed me on every side, and I am gone: and mine hope hath he removed like a tree.
Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
11 He hath also kindled his wrath against me, and he counteth me unto him as one of his enemies.
Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
12 His troops come together, and raise up their way against me, and encamp round about my tabernacle.
Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
13 He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are verily estranged from me.
Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
14 My kinsfolk have failed, and my familiar friends have forgotten me.
Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
15 They that dwell in mine house, and my maids, count me for a stranger: I am an alien in their sight.
Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
16 I called my servant, and he gave me no answer; I intreated him with my mouth.
Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
17 My breath is strange to my wife, though I intreated for the children’s sake of mine own body.
Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
18 Yea, young children despised me; I arose, and they spake against me.
Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
19 All my inward friends abhorred me: and they whom I loved are turned against me.
Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
20 My bone cleaveth to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.
Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
21 Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; for the hand of God hath touched me.
Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
22 Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
23 Oh that my words were now written! oh that they were printed in a book!
Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
24 That they were graven with an iron pen and lead in the rock for ever!
Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
25 For I know that my redeemer liveth, and that he shall stand at the latter day upon the earth:
Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
26 And though after my skin worms destroy this body, yet in my flesh shall I see God:
At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
27 Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another; though my reins be consumed within me.
Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
28 But ye should say, Why persecute we him, seeing the root of the matter is found in me?
Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
29 Be ye afraid of the sword: for wrath bringeth the punishments of the sword, that ye may know there is a judgment.
Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
