2 Samuel 22
1 AND David spake unto the Lord the words of this song in the day that the Lord had delivered him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul:
| و داود در روزی که خداوند او را ازدست جمیع دشمنانش و از دست شاول رهایی داد، کلمات این سرود را برای خداوند انشا نمود. | ۱ |
2 And he said, The Lord is my rock, and my fortress, and my deliverer;
| و گفت: «خداوند صخره من و قلعه من و رهاننده من است. | ۲ |
3 The God of my rock; in him will I trust: he is my shield, and the horn of my salvation, my high tower, and my refuge, my saviour; thou savest me from violence.
| خدای صخره من که بر او توکل خواهم نمود، سپر من و شاخ نجاتم، برج بلند و ملجای من، ای نجات‌دهنده من، مرا از ظلم خواهی رهانید. | ۳ |
4 I will call on the Lord, who is worthy to be praised: so shall I be saved from mine enemies.
| خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس از دشمنان خود خلاصی خواهم یافت. | ۴ |
5 When the waves of death compassed me, the floods of ungodly men made me afraid;
| زیرا که موجهای موت مرا احاطه نموده، وسیلهای عصیان مرا ترسانیده بود. | ۵ |
| رسنهای گور مرا احاطه نمودند. دامهای موت مرا دریافتند. (Sheol h7585) | ۶ |
7 In my distress I called upon the Lord, and cried to my God: and he did hear my voice out of his temple, and my cry did enter into his ears.
| در تنگی خود خداوند را خواندم. و نزد خدای خویش دعا نمودم. و او آواز مرا از هیکل خودشنید. و استغاثه من به گوش وی رسید. | ۷ |
8 Then the earth shook and trembled; the foundations of heaven moved and shook, because he was wroth.
| آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید. واساسهای آسمان بلرزیدند. و از حدت خشم اومتحرک گردیدند. | ۸ |
9 There went up a smoke out of his nostrils, and fire out of his mouth devoured: coals were kindled by it.
| از بینی وی دود متصاعد شد. و از دهان او آتش سوزان درآمد و اخگرها از آن افروخته گردید. | ۹ |
10 He bowed the heavens also, and came down; and darkness was under his feet.
| و او آسمانها را خم کرده، نزول فرمود. وتاریکی غلیظ زیر پایهایش بود. | ۱۰ |
11 And he rode upon a cherub, and did fly: and he was seen upon the wings of the wind.
| بر کروبین سوار شده، پرواز نمود. و بر بالهای باد نمایان گردید. | ۱۱ |
12 And he made darkness pavilions round about him, dark waters, and thick clouds of the skies.
| ظلمت را به اطراف خود سایبانها ساخت. واجتماع آبها و ابرهای متراکم افلاک را. | ۱۲ |
13 Through the brightness before him were coals of fire kindled.
| از درخشندگی‌ای که پیش روی وی بود، اخگرهای آتش افروخته گردید. | ۱۳ |
14 The Lord thundered from heaven, and the most High uttered his voice.
| خداوند از آسمان رعد نمود. و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید. | ۱۴ |
15 And he sent out arrows, and scattered them; lightning, and discomfited them.
| تیرها فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت. و برق را جهانیده، ایشان را سراسیمه گردانید. | ۱۵ |
16 And the channels of the sea appeared, the foundations of the world were discovered, at the rebuking of the Lord, at the blast of the breath of his nostrils.
| پس عمق های دریا ظاهر شد. و اساسهای ربع مسکون منکشف گردید. از توبیخ خداوند و ازنفخه باد بینی وی. | ۱۶ |
17 He sent from above, he took me; he drew me out of many waters;
| از اعلی علیین فرستاده، مرا گرفت. و از آبهای بسیار مرا بیرون کشید. | ۱۷ |
18 He delivered me from my strong enemy, and from them that hated me: for they were too strong for me.
| مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد. و ازمبغضانم، چونکه از من قویتر بودند. | ۱۸ |
19 They prevented me in the day of my calamity: but the Lord was my stay.
| در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند. لیکن خداوند تکیه گاه من بود. | ۱۹ |
20 He brought me forth also into a large place: he delivered me, because he delighted in me.
| مرا به مکان وسیع بیرون آورد. و مرا خلاصی داد چونکه به من رغبت می‌داشت. | ۲۰ |
21 The Lord rewarded me according to my righteousness: according to the cleanness of my hands hath he recompensed me.
| پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهدداد. و به حسب پاکیزگی دستم مرا مکافات خواهد رسانید. | ۲۱ |
22 For I have kept the ways of the Lord, and have not wickedly departed from my God.
| زیرا که طریق های خداوند را حفظ نمودم. و ازخدای خویش عصیان نورزیدم. | ۲۲ |
23 For all his judgments were before me: and as for his statutes, I did not depart from them.
| چونکه جمیع احکام او در مد نظر من است. واز فرایض او انحراف نورزیدم. | ۲۳ |
24 I was also upright before him, and have kept myself from mine iniquity.
| و به حضور او کامل شدم. و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم. | ۲۴ |
25 Therefore the Lord hath recompensed me according to my righteousness; according to my cleanness in his eye sight.
| بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد. و بر‌حسب صداقتی که در نظر وی داشتم. | ۲۵ |
26 With the merciful thou wilt shew thyself merciful, and with the upright man thou wilt shew thyself upright.
| با شخص رحیم، خویشتن را رحیم خواهی نمود. و با مرد کامل با کاملیت رفتار خواهی کرد. | ۲۶ |
27 With the pure thou wilt shew thyself pure; and with the froward thou wilt shew thyself unsavoury.
| با شخص طاهر به طهارت عمل خواهی نمود. و با کج خلقان مخالفت خواهی کرد. | ۲۷ |
28 And the afflicted people thou wilt save: but thine eyes are upon the haughty, that thou mayest bring them down.
| و قوم مستمند را نجات خواهی داد. اماچشمان تو بر متکبران است تا ایشان را پست گردانی. | ۲۸ |
29 For thou art my lamp, O Lord: and the Lord will lighten my darkness.
| زیرا که تو‌ای خداوند، نور من هستی. وخداوند، تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهدساخت. | ۲۹ |
30 For by thee I have run through a troop: by my God have I leaped over a wall.
| زیرا که به استعانت تو بر لشکری تاخت آوردم. و به مدد خدای خود بر حصارها جست وخیز نمودم. | ۳۰ |
31 As for God, his way is perfect; the word of the Lord is tried: he is a buckler to all them that trust in him.
| و اما خدا، طریق وی کامل است؛ و کلام خداوند مصفا؛ و او برای جمیع متوکلانش سپرمی باشد. | ۳۱ |
32 For who is God, save the Lord? and who is a rock, save our God?
| زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره غیر از خدای ما؟ | ۳۲ |
33 God is my strength and power: and he maketh my way perfect.
| خدا قلعه استوار من است. و طریق مرا کامل می سازد. | ۳۳ |
34 He maketh my feet like hinds’ feet: and setteth me upon my high places.
| و پایهایم را مثل پای غزال می‌گرداند، و مرا برمکانهای بلندم برپا می‌دارد. | ۳۴ |
35 He teacheth my hands to war; so that a bow of steel is broken by mine arms.
| دستهای مرا به جنگ تعلیم می‌دهد، و به بازوی خود کمان برنجین را می‌کشم. | ۳۵ |
36 Thou hast also given me the shield of thy salvation: and thy gentleness hath made me great.
| و سپر نجات خود را به من خواهی داد، و لطف تو مرا بزرگ خواهد ساخت. | ۳۶ |
37 Thou hast enlarged my steps under me; so that my feet did not slip.
| قدمهای مرا در زیر من وسعت دادی که پایهایم نلغزید. | ۳۷ |
38 I have pursued mine enemies, and destroyed them; and turned not again until I had consumed them.
| دشمنان خود را تعاقب نموده، ایشان را هلاک خواهم ساخت، و تا نابود نشوند بر نخواهم گشت. | ۳۸ |
39 And I have consumed them, and wounded them, that they could not arise: yea, they are fallen under my feet.
| ایشان را خراب کرده، خرد خواهم ساخت تادیگر برنخیزند، و زیر پایهایم خواهند افتاد. | ۳۹ |
40 For thou hast girded me with strength to battle: them that rose up against me hast thou subdued under me.
| زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت خواهی بست، و آنانی را که به ضد من برخیزند در زیر من خم خواهی ساخت. | ۴۰ |
41 Thou hast also given me the necks of mine enemies, that I might destroy them that hate me.
| و دشمنانم را پیش من منهزم خواهی کرد تاخصمان خود را منقطع سازم. | ۴۱ |
42 They looked, but there was none to save; even unto the Lord, but he answered them not.
| فریاد برمی آورند، اما رهاننده‌ای نیست؛ و به سوی خداوند، لیکن ایشان را اجابت نخواهدکرد. | ۴۲ |
43 Then did I beat them as small as the dust of the earth, I did stamp them as the mire of the street, and did spread them abroad.
| پس ایشان را مثل غبار زمین نرم می‌کنم. و مثل گل کوچه‌ها کوبیده، پایمال می‌سازم. | ۴۳ |
44 Thou also hast delivered me from the strivings of my people, thou hast kept me to be head of the heathen: a people which I knew not shall serve me.
| و تو مرا از مخاصمات قوم من خواهی رهانید، و مرا برای سرداری امت‌ها حفظ خواهی کرد، وقومی را که نشناخته بودم، مرا بندگی خواهندنمود. | ۴۴ |
45 Strangers shall submit themselves unto me: as soon as they hear, they shall be obedient unto me.
| غریبان نزد من تذلل خواهند کرد و به مجردشنیدن من، مرا اطاعت خواهند نمود. | ۴۵ |
46 Strangers shall fade away, and they shall be afraid out of their close places.
| غریبان پژمرده خواهند گردید و از مکان های مخفی خود با ترس بیرون خواهند آمد. | ۴۶ |
47 The Lord liveth; and blessed be my rock; and exalted be the God of the rock of my salvation.
| خداوند زنده است و صخره من متبارک وخدای صخره نجات من متعال باد. | ۴۷ |
48 It is God that avengeth me, and that bringeth down the people under me,
| ای خدایی که برای من انتقام می‌کشی و قومهارا زیر من پست می‌سازی. | ۴۸ |
49 And that bringeth me forth from mine enemies: thou also hast lifted me up on high above them that rose up against me: thou hast delivered me from the violent man.
| و مرا از دست دشمنانم بیرون می‌آوری و برمقاومت کنندگانم مرا بلند می‌گردانی. تو مرا ازمرد ظالم خلاصی خواهی داد. | ۴۹ |
50 Therefore I will give thanks unto thee, O Lord, among the heathen, and I will sing praises unto thy name.
| بنابراین‌ای خداوند، تو را در میان امت‌ها حمدخواهم گفت. و به نام تو ترنم خواهم نمود. | ۵۰ |
51 He is the tower of salvation for his king: and sheweth mercy to his anointed, unto David, and to his seed for evermore.
| نجات عظیمی برای پادشاه خود می‌نماید. وبرای مسیح خویش رحمت را پدید می‌آورد. به جهت داود و ذریت وی تا ابدالاباد.» | ۵۱ |
