2 Corinthians 3
1 DO we begin again to commend ourselves? or need we, as some others, epistles of commendation to you, or letters of commendation from you?
Nagasugod ba kami karon sa pagdayeg pag-usab sa among kaugalingon? O gikinahanglan ba namo, ingon sa uban, ang mga sulat sa pagpaila sa among kaugalingon, mga sulat nganha kaninyo o gikan kaninyo?
2 Ye are our epistle written in our hearts, known and read of all men:
Kamo gayud mao ang among sulat sa pagpaila sa among kaugalingon, nga nakudlit diha sa inyong mga kasingkasing, nga pagahibaloan ug pagabasahon sa tanang mga tawo;
3 Forasmuch as ye are manifestly declared to be the epistle of Christ ministered by us, written not with ink, but with the Spirit of the living God; not in tables of stone, but in fleshy tables of the heart.
ug kamo nagapakita nga kamo maoy usa ka sulat nga gihatud namo gikan kang Cristo, sinulat dili sa tinta kondili sa Espiritu sa Dios nga buhi, dili diha sa mga papan nga bato kondili sa mga papan nga mga kasingkasing sa tawo.
4 And such trust have we through Christ to God-ward:
Mao kana ang pagsalig nga among nabatonan pinaagi kang Cristo ngadto sa Dios;
5 Not that we are sufficient of ourselves to think any thing as of ourselves; but our sufficiency is of God;
dili nga kami takus sa pag-isip sa bisan unsa, nga daw kami mao gayud ang nagpasiugda niini; ang among katakus nagagikan sa Dios,
6 Who also hath made us able ministers of the new testament; not of the letter, but of the spirit: for the letter killeth, but the spirit giveth life.
nga mao ang naghimo kanamong takus sa pagkaministro sa bag-ong pakigsaad, dili diha sa sinulat nga kasugoan kondili diha sa Espiritu; kay ang sinulat nga kasugoan magapatay, apan ang Espiritu magahatag ug kinabuhi.
7 But if the ministration of death, written and engraven in stones, was glorious, so that the children of Israel could not stedfastly behold the face of Moses for the glory of his countenance; which glory was to be done away:
Ug kon ang pag-alagad nga makamatay nga sinulat sa mga titik ug gikulit diha sa bato, miabut nga inubanan sa maong himaya nga tungod niana ang mga Israelinhon dili arang makasud-ong sa nawong ni Moises tungod sa kasanag niini, bisan tuod kini nag-anam ra ug kahanap,
8 How shall not the ministration of the spirit be rather glorious?
dili ba molabaw pa hinoon ka masanagon ang pag-alagad sa Espiritu?
9 For if the ministration of condemnation be glory, much more doth the ministration of righteousness exceed in glory.
Kay kon masanagon man gani ang pag-alagad sa hukom sa silot, labaw pa gayud kaayo niini ang pagkamasanagon sa pag-alagad sa pagkamatarung.
10 For even that which was made glorious had no glory in this respect, by reason of the glory that excelleth.
Sa pagkatinuod, niining pagkabutanga, ang kaniadto may kasanag nawad-an na karon sa pagkamasanagon, tungod niadtong kasanag nga milabaw pa niini.
11 For if that which is done away was glorious, much more that which remaineth is glorious.
Kay kon masanagon man gani kadtong pag-alagad nga nagkahanap ra, nan, labi pang masanagon kadtong pag-alagad nga magapadayon.
12 Seeing then that we have such hope, we use great plainness of speech:
Busa, tungod kay kami nakabaton man sa maong paglaum, kami mga masaligon,
13 And not as Moses, which put a vail over his face, that the children of Israel could not stedfastly look to the end of that which is abolished:
dili ingon kang Moises nga nagtaptap sa iyang nawong aron ang mga Israelinhon dili makakita sa pagkatapus sa nagkahanap nga kasanag niini.
14 But their minds were blinded: for until this day remaineth the same vail untaken away in the reading of the old testament; which vail is done away in Christ.
Apan ang ilang mga salabutan nangagahi; kay bisan pa hangtud niining mga adlawa karon, sa magabasa sila sa daan nga pakigsaad, ang maong taptap nagapabilin gihapon, sanglit kini makuha man lamang pinaagi kang Cristo.
15 But even unto this day, when Moses is read, the vail is upon their heart.
Oo, hangtud niining mga adlawa karon, sa magabasa sila kang Moises, anaay taptap nga magalimis sa ilang mga hunahuna;
16 Nevertheless when it shall turn to the Lord, the vail shall be taken away.
apan sa diha nga ang tawo makadangop na sa Ginoo, ang maong taptap pagakuhaon.
17 Now the Lord is that Spirit: and where the Spirit of the Lord is, there is liberty.
Karon ang Ginoo mao ang Espiritu, ug diin gani ang Espiritu sa Ginoo, anaa usab diha sa kagawasan.
18 But we all, with open face beholding as in a glass the glory of the Lord, are changed into the same image from glory to glory, even as by the Spirit of the Lord.
Ug kitang tanan, uban sa nawong nga dili tinaptapan, sa magapasumbalik kita sa kasanag sa Ginoo, ginausab kita ngadto sa pagkasama sa iyang panagway gikan sa kasanag ngadto sa kasanag, maingon nga kini nagagikan man sa Ginoo nga mao ang Espiritu.
