Titus 1
1 Paul, a servant of God, and an apostle of Jesus Christ, according to the faith of God’s elect, and the acknowledging of the truth which is after godliness;
อนนฺตชีวนสฺยาศาโต ชาตายา อีศฺวรภกฺเต โรฺยคฺยสฺย สตฺยมตสฺย ยตฺ ตตฺวชฺญานํ ยศฺจ วิศฺวาส อีศฺวรสฺยาภิรุจิตโลไก รฺลภฺยเต ตทรฺถํ (aiōnios g166)
2 In hope of eternal life, which God, that cannot lie, promised before the world began; (aiōnios g166)
ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริต อีศฺวรสฺย ทาส: เปาโล'หํ สาธารณวิศฺวาสาตฺ มม ปฺรกฺฤตํ ธรฺมฺมปุตฺรํ ตีตํ ปฺรติ ลิขมิฯ
3 But has in due times manifested his word through preaching, which is committed to me according to the commandment of God our Savior;
นิษฺกปฏ อีศฺวร อาทิกาลาตฺ ปูรฺวฺวํ ตตฺ ชีวนํ ปฺรติชฺญาตวานฺ สฺวนิรูปิตสมเย จ โฆษณยา ตตฺ ปฺรกาศิตวานฺฯ
4 To Titus, my own son after the common faith: Grace, mercy, and peace, from God the Father and the Lord Jesus Christ our Savior.
มม ตฺราตุรีศฺวรสฺยาชฺญยา จ ตสฺย โฆษณํ มยิ สมรฺปิตมฺ อภูตฺฯ อสฺมากํ ตาต อีศฺวร: ปริตฺราตา ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏศฺจ ตุภฺยมฺ อนุคฺรหํ ทยำ ศานฺติญฺจ วิตรตุฯ
5 For this cause left I you in Crete, that you should set in order the things that are wanting, and ordain elders in every city, as I had appointed you:
ตฺวํ ยทฺ อสมฺปูรฺณการฺยฺยาณิ สมฺปูรเย รฺมทียาเทศาจฺจ ปฺรตินครํ ปฺราจีนคณานฺ นิโยชเยสฺตทรฺถมหํ ตฺวำ กฺรีตฺยุปทฺวีเป สฺถาปยิตฺวา คตวานฺฯ
6 If any be blameless, the husband of one wife, having faithful children not accused of riot or unruly.
ตสฺมาทฺ โย นโร 'นินฺทิต เอกสฺยา โยษิต: สฺวามี วิศฺวาสินามฺ อปจยสฺยาวาธฺยตฺวสฺย วา โทเษณาลิปฺตานาญฺจ สนฺตานานำ ชนโก ภวติ ส เอว โยคฺย: ฯ
7 For a bishop must be blameless, as the steward of God; not self-willed, not soon angry, not given to wine, no striker, not given to filthy lucre;
ยโต เหโตรทฺยกฺเษเณศฺวรสฺย คฺฤหาทฺยกฺเษเณวานินฺทนีเยน ภวิตวฺยํฯ เตน เสฺวจฺฉาจาริณา โกฺรธินา ปานาสกฺเตน ปฺรหารเกณ โลภินา วา น ภวิตวฺยํ
8 But a lover of hospitality, a lover of good men, sober, just, holy, temperate;
กินฺตฺวติถิเสวเกน สโลฺลกานุราคิณา วินีเตน นฺยาเยฺยน ธารฺมฺมิเกณ ชิเตนฺทฺริเยณ จ ภวิตวฺยํ,
9 Holding fast the faithful word as he has been taught, that he may be able by sound doctrine both to exhort and to convince the disputers.
อุปเทเศ จ วิศฺวสฺตํ วากฺยํ เตน ธาริตวฺยํ ยต: ส ยทฺ ยถารฺเถโนปเทเศน โลกานฺ วิเนตุํ วิฆฺนการิณศฺจ นิรุตฺตรานฺ กรฺตฺตุํ ศกฺนุยาตฺ ตทฺ อาวศฺยกํฯ
10 For there are many unruly and vain talkers and deceivers, specially they of the circumcision:
ยตเสฺต พหโว 'วาธฺยา อนรฺถกวากฺยวาทิน: ปฺรวญฺจกาศฺจ สนฺติ วิเศษตศฺฉินฺนตฺวจำ มเธฺย เกจิตฺ ตาทฺฤศา โลกา: สนฺติฯ
11 Whose mouths must be stopped, who subvert whole houses, teaching things which they should not, for filthy lucre’s sake.
เตษาญฺจ วาโคฺรธ อาวศฺยโก ยตเสฺต กุตฺสิตลาภสฺยาศยานุจิตานิ วากฺยานิ ศิกฺษยนฺโต นิขิลปริวาราณำ สุมตึ นาศยนฺติฯ
12 One of themselves, even a prophet of their own, said, The Cretians are always liars, evil beasts, slow bellies.
เตษำ สฺวเทศีย เอโก ภวิษฺยทฺวาที วจนมิทมุกฺตวานฺ, ยถา, กฺรีตียมานวา: สรฺเวฺว สทา กาปฏฺยวาทิน: ฯ หึสฺรชนฺตุสมานาเสฺต 'ลสาศฺโจทรภารต: ๚
13 This witness is true. Why rebuke them sharply, that they may be sound in the faith;
สากฺษฺยเมตตฺ ตถฺยํ, อโต เหโตสฺตฺวํ ตานฺ คาฒํ ภรฺตฺสย เต จ ยถา วิศฺวาเส สฺวสฺถา ภเวยุ
14 Not giving heed to Jewish fables, and commandments of men, that turn from the truth.
รฺยิหูทีโยปาขฺยาเนษุ สตฺยมตภฺรษฺฏานำ มานวานามฺ อาชฺญาสุ จ มนำสิ น นิเวศเยยุสฺตถาทิศฯ
15 To the pure all things are pure: but to them that are defiled and unbelieving is nothing pure; but even their mind and conscience is defiled.
ศุจีนำ กฺฤเต สรฺวฺวาเณฺยว ศุจีนิ ภวนฺติ กินฺตุ กลงฺกิตานามฺ อวิศฺวาสินาญฺจ กฺฤเต ศุจิ กิมปิ น ภวติ ยตเสฺตษำ พุทฺธย: สํเวทาศฺจ กลงฺกิตา: สนฺติฯ
16 They profess that they know God; but in works they deny him, being abominable, and disobedient, and to every good work reprobate.
อีศฺวรสฺย ชฺญานํ เต ปฺรติชานนฺติ กินฺตุ กรฺมฺมภิสฺตทฺ อนงฺคีกุรฺวฺวเต ยตเสฺต ครฺหิตา อนาชฺญาคฺราหิณ: สรฺวฺวสตฺกรฺมฺมณศฺจาโยคฺยา: สนฺติฯ
