Psalms 90
1 Lord, you have been our dwelling place in all generations.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
2 Before the mountains were brought forth, or ever you had formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, you are God.
Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
3 You turn man to destruction; and say, Return, you children of men.
Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
4 For a thousand years in your sight are but as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
5 You carry them away as with a flood; they are as a sleep: in the morning they are like grass which grows up.
Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
6 In the morning it flourishes, and grows up; in the evening it is cut down, and wither.
Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
7 For we are consumed by your anger, and by your wrath are we troubled.
Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
8 You have set our iniquities before you, our secret sins in the light of your countenance.
Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
9 For all our days are passed away in your wrath: we spend our years as a tale that is told.
Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
10 The days of our years are three score years and ten; and if by reason of strength they be fourscore years, yet is their strength labor and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away.
Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
11 Who knows the power of your anger? even according to your fear, so is your wrath.
Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
12 So teach us to number our days, that we may apply our hearts to wisdom.
Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Return, O LORD, how long? and let it repent you concerning your servants.
Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
14 O satisfy us early with your mercy; that we may rejoice and be glad all our days.
Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
15 Make us glad according to the days wherein you have afflicted us, and the years wherein we have seen evil.
Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
16 Let your work appear to your servants, and your glory to their children.
Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
17 And let the beauty of the LORD our God be on us: and establish you the work of our hands on us; yes, the work of our hands establish you it.
Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
