Psalms 61

1 Hear my cry, O God; attend to my prayer.

Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op de Neginoth. O God! hoor mijn geschrei, merk op mijn gebed.

2 From the end of the earth will I cry to you, when my heart is overwhelmed: lead me to the rock that is higher than I.

Van het einde des lands roep ik tot U als mijn hart overstelpt is; leid mij op een rotssteen, die mij te hoog zou zijn.

3 For you have been a shelter for me, and a strong tower from the enemy.

Want Gij zijt mij een Toevlucht geweest, een sterke Toren voor den vijand.

4 I will abide in your tabernacle for ever: I will trust in the covert of your wings. (Selah)

Ik zal in Uw hut verkeren in eeuwigheden; ik zal mijn toevlucht nemen in het verborgene Uwer vleugelen. (Sela)

5 For you, O God, have heard my vows: you have given me the heritage of those that fear your name.

Want Gij, o God! hebt gehoord naar mijn geloften; Gij hebt mij gegeven de erfenis dergenen, die Uw Naam vrezen.

6 You will prolong the king’s life: and his years as many generations.

Gij zult dagen tot des konings dagen toedoen; zijn jaren zullen zijn als van geslacht tot geslacht;

7 He shall abide before God for ever: O prepare mercy and truth, which may preserve him.

Hij zal eeuwiglijk voor Gods aangezicht zitten; bereid goedertierenheid en waarheid, dat zij hem behoeden.

8 So will I sing praise to your name for ever, that I may daily perform my vows.

Zo zal ik Uw Naam psalmzingen in eeuwigheid; opdat ik mijn geloften betale, dag bij dag.