Psalms 53

1 The fool has said in his heart, There is no God. Corrupt are they, and have done abominable iniquity: there is none that does good.

Ang buang miingon sa iyang kasingkasing: Walay Dios. Mga dunot (sila) ug nanagbuhat ug dulumtanang kasal-anan; Walay bisan kinsa nga nagabuhat ug maayo.

2 God looked down from heaven on the children of men, to see if there were any that did understand, that did seek God.

Ang Dios nagsud-ong gikan sa langit sa ibabaw sa mga anak sa mga tawo, Sa pagtan-aw kong aduna bay bisan kinsa nga nakasabut, Nga nangita sa Dios.

3 Every one of them is gone back: they are altogether become filthy; there is none that does good, no, not one.

Ang tagsatagsa kanila mitalikod; (sila) ngatanan nahimong mahugaw; Walay bisan usa nga nagabuhat ug maayo, wala, walay bisan mausa.

4 Have the workers of iniquity no knowledge? who eat up my people as they eat bread: they have not called on God.

Wala bay kahibalo ang mga mamumuhat sa kasal-anan, Nga nagalamoy sa akong katawohan ingon sa pagkaon nila sa tinapay, Ug wala (sila) mosangpit sa Dios?

5 There were they in great fear, where no fear was: for God has scattered the bones of him that encamps against you: you have put them to shame, because God has despised them.

Didto (sila) sa mga dagkung kahadlok, diin walay kahadlokan; Kay ang Dios nagakatag sa mga bukog niya nga nagapahamutang batok kanimo: Ikaw nagapakaulaw kanila, tungod kay ang Dios nagasalikway kanila.

6 Oh that the salvation of Israel were come out of Zion! When God brings back the captivity of his people, Jacob shall rejoice, and Israel shall be glad.

Oh nga ang kaluwasan sa Israel magagula unta gikan sa Sion! Sa diha nga magapapauli na ang Dios sa iyang katawohan gikan sa pagkabinihag, Unya si Jacob magakalipay, ug ang Israel magamaya.