< Psalms 34 >

1 I will bless the LORD at all times: his praise shall continually be in my mouth.
مزمور داوود، زمانی که نزد اَبیمِلِک خود را به دیوانگی زد، و او داوود را از آنجا بیرون راند. خداوند را در هر زمان ستایش خواهم کرد؛ شکر و سپاس از او پیوسته بر زبانم جاری خواهد بود.
2 My soul shall make her boast in the LORD: the humble shall hear thereof, and be glad.
جان من به خداوند افتخار می‌کند؛ فروتنان و بینوایان این را خواهند شنید و خوشحال خواهند شد.
3 O magnify the LORD with me, and let us exalt his name together.
بیایید با من عظمت خداوند را اعلام کنید؛ بیایید با هم نام او را ستایش کنیم!
4 I sought the LORD, and he heard me, and delivered me from all my fears.
خداوند را به کمک طلبیدم و او مرا اجابت فرمود و مرا از همهٔ ترسهایم رها ساخت.
5 They looked to him, and were lightened: and their faces were not ashamed.
کسانی که به سوی او نظر می‌کنند از شادی می‌درخشند؛ آنها هرگز سرافکنده نخواهند شد.
6 This poor man cried, and the LORD heard him, and saved him out of all his troubles.
این حقیر فریاد برآورد و خداوند صدای او را شنید و او را از همهٔ مشکلاتش رهانید.
7 The angel of the LORD encamps round about them that fear him, and delivers them.
فرشتهٔ خداوند دور آنانی که از خداوند می‌ترسند و او را گرامی می‌دارند حلقه می‌زند و ایشان را از خطر می‌رهاند.
8 O taste and see that the LORD is good: blessed is the man that trusts in him.
بچشید و ببینید که خداوند نیکوست! خوشا به حال کسانی که به او پناه می‌برند!
9 O fear the LORD, you his saints: for there is no want to them that fear him.
ای همهٔ عزیزان خداوند، او را گرامی بدارید؛ زیرا کسانی که ترس و احترام او را در دل دارند هرگز محتاج و درمانده نخواهند شد.
10 The young lions do lack, and suffer hunger: but they that seek the LORD shall not want any good thing.
شیرها نیز گرسنگی می‌کشند، اما طالبان خداوند از هیچ نعمتی بی‌بهره نیستند.
11 Come, you children, listen to me: I will teach you the fear of the LORD.
ای فرزندان، بیایید تا به شما درس خداترسی یاد بدهم. به من گوش کنید!
12 What man is he that desires life, and loves many days, that he may see good?
کیست که می‌خواهد زندگی خوب و عمر طولانی داشته باشد؟
13 Keep your tongue from evil, and your lips from speaking guile.
پس، زبانت را از بدی و دروغ حفظ کن.
14 Depart from evil, and do good; seek peace, and pursue it.
آری، از بدی دوری کن و نیکویی و آرامش را پیشهٔ خود ساز.
15 The eyes of the LORD are on the righteous, and his ears are open to their cry.
چشمان خداوند بر عادلان است و گوشهایش به فریاد کمک ایشان.
16 The face of the LORD is against them that do evil, to cut off the remembrance of them from the earth.
اما روی خداوند بر ضد بدکاران است و سرانجام، اثر آنها را از روی زمین محو خواهد ساخت.
17 The righteous cry, and the LORD hears, and delivers them out of all their troubles.
نیکان فریاد برآوردند و خداوند صدای ایشان را شنید و آنها را از تمام سختیهایشان رهانید.
18 The LORD is near to them that are of a broken heart; and saves such as be of a contrite spirit.
خداوند نزدیک دلشکستگان است؛ او آنانی را که امید خود را از دست داده‌اند، نجات می‌بخشد.
19 Many are the afflictions of the righteous: but the LORD delivers him out of them all.
مشکلات شخص عادل زیاد است، اما خداوند او را از همهٔ مشکلاتش می‌رهاند.
20 He keeps all his bones: not one of them is broken.
خداوند تمام استخوانهای او را حفظ می‌کند و نمی‌گذارد حتی یکی از آنها شکسته شود.
21 Evil shall slay the wicked: and they that hate the righteous shall be desolate.
شرارت آدم شرور او را خواهد کشت؛ و دشمنان شخص عادل مجازات خواهند شد.
22 The LORD redeems the soul of his servants: and none of them that trust in him shall be desolate.
خداوند جان خدمتگزاران خود را نجات می‌دهد؛ کسانی که به او پناه می‌برند، محکوم و مجازات نخواهند شد.

< Psalms 34 >