Psalms 22

1 My God, my God, why have you forsaken me? why are you so far from helping me, and from the words of my roaring?

Diyos ko, Diyos ko, bakit mo ako pinabayaan? Bakit napakalayo mo mula sa pagliligtas sa akin at malayo mula sa mga salita ng aking paghihirap?

2 O my God, I cry in the day time, but you hear not; and in the night season, and am not silent.

Diyos ko, maghapon akong nananawagan sa iyo, pero hindi ka sumasagot, at maging sa gabi ako ay walang katahimikan!

3 But you are holy, O you that inhabit the praises of Israel.

Pero ikaw ay banal; ikaw ay nakaupo bilang hari kasama ang mga papuri ng Israel.

4 Our fathers trusted in you: they trusted, and you did deliver them.

Ang aming mga ninuno ay nagtiwala sa iyo; nagtiwala (sila) sa iyo at (sila) ay niligtas mo.

5 They cried to you, and were delivered: they trusted in you, and were not confounded.

Dumaing (sila) sa iyo at (sila) ay niligtas mo. Nagtiwala (sila) sa iyo at hindi (sila) nabigo.

6 But I am a worm, and no man; a reproach of men, and despised of the people.

Pero ako ay parang isang uod at hindi isang tao, isang kahihiyan sa sangkatauhan at pinagtatawanan ng mga tao.

7 All they that see me laugh me to scorn: they shoot out the lip, they shake the head, saying,

Silang lahat na nakakakita sa akin ay kinukutya ako; hinahamak nila ako; ang kanilang mga ulo ay napapailing sa akin.

8 He trusted on the LORD that he would deliver him: let him deliver him, seeing he delighted in him.

Sinasabi nila, “Nagtitiwala siya kay Yahweh, hayaan natin na iligtas siya ni Yahweh. Hayaan natin na sagipin siya ni Yahweh, dahil nalulugod siya sa kaniya.”

9 But you are he that took me out of the womb: you did make me hope when I was on my mother’s breasts.

Dahil kinuha mo ako mula sa sinapupunan; hinayaan mong magtiwala ako sa iyo habang ako ay nasa dibdib ng aking ina.

10 I was cast on you from the womb: you are my God from my mother’s belly.

Ipinagkatiwala na ako sa iyo mula pa sa sinapupunan; ikaw ang aking Diyos simula pa ng ako ay nasa sinapupunan ng aking ina!

11 Be not far from me; for trouble is near; for there is none to help.

Huwag kang lumayo mula sa akin dahil malapit lang ang kaguluhan; walang sinuman ang tutulong.

12 Many bulls have compassed me: strong bulls of Bashan have beset me round.

Pinaliligiran ako ng maraming mga toro; pinapaligiran ako ng malalakas na mga toro ng Bashan.

13 They gaped on me with their mouths, as a ravening and a roaring lion.

Binubuksan nila ang kanilang bibig para sa akin na parang isang umaatungal na leon na niluluray ang kaniyang biktima.

14 I am poured out like water, and all my bones are out of joint: my heart is like wax; it is melted in the middle of my bowels.

Ako ay parang natapong tubig, at lahat ng aking mga buto ay nalinsad. Ang aking puso ay tulad ng pagkit; natutunaw ito sa kaloob-loobang bahagi ko.

15 My strength is dried up like a potsherd; and my tongue sticks to my jaws; and you have brought me into the dust of death.

Ang aking lakas ay parang natuyong piraso ng palayukan; ang aking dila ay dumidikit sa aking ngalangala. Inilagay mo ako sa alabok ng kamatayan.

16 For dogs have compassed me: the assembly of the wicked have enclosed me: they pierced my hands and my feet.

Dahil pinapaligiran ako ng mga aso; napalibutan ako ng samahan na mga mapaggawa ng masama; tinusok nila ang aking mga kamay at mga paa.

17 I may tell all my bones: they look and stare on me.

Nabibilang ko na ang aking mga buto. Tumitingin at tumititig (sila) sa akin.

18 They part my garments among them, and cast lots on my clothing.

Pinaghahatian nila ang aking mga kasuotan sa kanilang mga sarili, pinagpipilian nila ang aking mga damit.

19 But be not you far from me, O LORD: O my strength, haste you to help me.

Huwag kang lumayo, Yahweh; hinihiling kong magmadali ka para tulungan ako, aking kalakasan!

20 Deliver my soul from the sword; my darling from the power of the dog.

Iligtas mo ang aking kaluluwa mula sa espada, ang tanging buhay ko mula sa mga kuko ng mabangis na mga aso.

21 Save me from the lion’s mouth: for you have heard me from the horns of the unicorns.

Iligtas mo ako mula sa bibig ng leon; iligtas mo ako mula sa mga sungay ng mababangis na toro.

22 I will declare your name to my brothers: in the middle of the congregation will I praise you.

Ihahayag ko ang iyong pangalan sa aking mga kapatid; sa gitna ng kapulungan ay pupurihin kita.

23 You that fear the LORD, praise him; all you the seed of Jacob, glorify him; and fear him, all you the seed of Israel.

Kayo na may takot kay Yahweh, purihin siya! Kayong lahat na mga kaapu-apuhan ni Jacob, parangalan siya! Ipakita niyo ang inyong pagkamangha sa kaniya, kayong lahat na mga kaapu-apuhan ng Israel!

24 For he has not despised nor abhorred the affliction of the afflicted; neither has he hid his face from him; but when he cried to him, he heard.

Dahil hindi niya hinamak o pinabayaan ang pagdurusa ng naghihirap; hindi tinago ni Yahweh ang kaniyang mukha mula sa kaniya; nang umiyak ang naghihirap sa kaniya, dininig niya.

25 My praise shall be of you in the great congregation: I will pay my vows before them that fear him.

Ang aking pagpupuri ay dahil sa iyo sa gitna ng napakalaking kapulungan; tutuparin ko ang aking mga panata sa harap nilang may takot sa kaniya.

26 The meek shall eat and be satisfied: they shall praise the LORD that seek him: your heart shall live for ever.

Ang mga naaapi ay makakakain at mabubusog; (sila) na naghahanap kay Yahweh ay magpupuri sa kaniya. Nawa ang inyong mga puso ay mabuhay magpakailanman.

27 All the ends of the world shall remember and turn to the LORD: and all the kindreds of the nations shall worship before you.

Ang lahat ng mga tao sa lupa ay aalalahanin at babalik kay Yahweh; lahat ng mga pamilya ng mga bansa ay luluhod sa iyong harapan.

28 For the kingdom is the LORD’s: and he is the governor among the nations.

Dahil ang kaharian ay kay Yahweh; siya ang namumuno sa mga bansa.

29 All they that be fat on earth shall eat and worship: all they that go down to the dust shall bow before him: and none can keep alive his own soul.

Lahat ng mga mayayaman sa lupa ay magpipista at sasamba; silang lahat na mapupunta sa alabok ay luluhod sa harapan niya, (sila) na hindi kayang panatilihin ang kanilang sariling buhay.

30 A seed shall serve him; it shall be accounted to the Lord for a generation.

Ang isang salinlahi ay darating para siya ay paglingkuran; sasabihin nila sa susunod na salinlahi ang tungkol sa Panginoon.

31 They shall come, and shall declare his righteousness to a people that shall be born, that he has done this.

Darating (sila) at ipapahayag ang kaniyang katuwiran; ipamamalita nila sa mga taong hindi pa naipapanganak kung ano ang kaniyang nagawa!