Psalms 17
1 Hear the right, O LORD, attend to my cry, give ear to my prayer, that goes not out of feigned lips.
Gebed van David. Jahweh, hoor naar de stem van het recht, Luister naar mijn smeken; Verhoor mijn gebed, Van eerlijke lippen gevloeid.
2 Let my sentence come forth from your presence; let your eyes behold the things that are equal.
Van uw aanschijn gaat mijn oordeel uit, Uw ogen zien scherp;
3 You have proved my heart; you have visited me in the night; you have tried me, and shall find nothing; I am purposed that my mouth shall not transgress.
Gij peilt mijn hart, doorzoekt het des nachts, Beproeft mij: maar iets verkeerds vindt Gij niet.
4 Concerning the works of men, by the word of your lips I have kept me from the paths of the destroyer.
Ik overtrad uw gebod niet, zoals de mensen dat doen, Maar volbracht het bevel uwer lippen;
5 Hold up my goings in your paths, that my footsteps slip not.
Op het pad uwer wetten heb ik mijn schreden gezet, Mijn voet heeft nooit op uw wegen gewankeld.
6 I have called on you, for you will hear me, O God: incline your ear to me, and hear my speech.
Nu roep ik tot U; want Gij zult mij verhoren, o God; Luister naar mij, en hoor naar mijn smeken!
7 Show your marvelous loving kindness, O you that save by your right hand them which put their trust in you from those that rise up against them.
Doe wonderen van goedheid, o Redder van die op U hopen, En die op uw rechterhand steunen.
8 Keep me as the apple of the eye, hide me under the shadow of your wings,
Behoed mij als de appel van uw oog, Verberg mij in de schaduw uwer vleugelen:
9 From the wicked that oppress me, from my deadly enemies, who compass me about.
Voor de bozen, die mij bespringen, Voor mijn vijanden, die mij woedend omringen.
10 They are enclosed in their own fat: with their mouth they speak proudly.
Ze hebben hun hart met vet afgesloten, En blijven zwetsen met hun mond;
11 They have now compassed us in our steps: they have set their eyes bowing down to the earth;
Ze omsingelen mij, waar ik ook ga, Loerend, om mij ter aarde te werpen.
12 Like as a lion that is greedy of his prey, and as it were a young lion lurking in secret places.
Ze zijn als een leeuw, die hunkert naar buit, Als een leeuwenwelp, dat in hinderlaag ligt.
13 Arise, O LORD, disappoint him, cast him down: deliver my soul from the wicked, which is your sword:
Op, Jahweh, hem tegemoet, stort hem neer, En red mijn ziel van den boze!
14 From men which are your hand, O LORD, from men of the world, which have their portion in this life, and whose belly you fill with your hid treasure: they are full of children, and leave the rest of their substance to their babes.
Uw zwaard moge ze doden, Jahweh, uw hand ze van de aarde verdelgen! Dit zij hun deel in het leven; En hebt Gij nog meer, vul er hun buik mee; Laat hun zonen er zich aan vergasten, En de rest aan hun kinderen vermaken.
15 As for me, I will behold your face in righteousness: I shall be satisfied, when I awake, with your likeness.
Maar laat mij door mijn gerechtigheid uw aanschijn aanschouwen, Mij aan uw glorie verzadigen na het ontwaken!
