< Psalms 139 >

1 O lord, you have searched me, and known me.
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
2 You know my sitting down and my rising up, you understand my thought afar off.
Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.
3 You compass my path and my lying down, and are acquainted with all my ways.
Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.
4 For there is not a word in my tongue, but, see, O LORD, you know it altogether.
Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
5 You have beset me behind and before, and laid your hand on me.
Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.
6 Such knowledge is too wonderful for me; it is high, I cannot attain to it.
Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.
7 Where shall I go from your spirit? or where shall I flee from your presence?
Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
8 If I ascend up into heaven, you are there: if I make my bed in hell, behold, you are there. (Sheol h7585)
Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın. (Sheol h7585)
9 If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;
Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,
10 Even there shall your hand lead me, and your right hand shall hold me.
Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.
11 If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.
Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
12 Yes, the darkness hides not from you; but the night shines as the day: the darkness and the light are both alike to you.
Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
13 For you have possessed my reins: you have covered me in my mother’s womb.
İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.
14 I will praise you; for I am fearfully and wonderfully made: marvelous are your works; and that my soul knows right well.
Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.
15 My substance was not hid from you, when I was made in secret, and curiously worked in the lowest parts of the earth.
Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.
16 Your eyes did see my substance, yet being imperfect; and in your book all my members were written, which in continuance were fashioned, when as yet there was none of them.
Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
17 How precious also are your thoughts to me, O God! how great is the sum of them!
Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!
18 If I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with you.
Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
19 Surely you will slay the wicked, O God: depart from me therefore, you bloody men.
Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
20 For they speak against you wickedly, and your enemies take your name in vain.
Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
21 Do not I hate them, O LORD, that hate you? and am not I grieved with those that rise up against you?
Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
22 I hate them with perfect hatred: I count them my enemies.
Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.
23 Search me, O God, and know my heart: try me, and know my thoughts:
Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.
24 And see if there be any wicked way in me, and lead me in the way everlasting.
Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!

< Psalms 139 >