< Psalms 133 >
1 Behold, how good and how pleasant it is for brothers to dwell together in unity!
«Ωιδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.» Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί.
2 It is like the precious ointment on the head, that ran down on the beard, even Aaron’s beard: that went down to the skirts of his garments;
Είναι ως το πολύτιμον μύρον επί την κεφαλήν, το καταβαίνον επί τον πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών· το καταβαίνον επί το στόμιον του ενδύματος αυτού·
3 As the dew of Hermon, and as the dew that descended on the mountains of Zion: for there the LORD commanded the blessing, even life for ever more.
ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών· διότι εκεί διώρισεν ο Κύριος την ευλογίαν, ζωήν έως του αιώνος.