Psalms 130

1 Out of the depths have I cried to you, O LORD.

«Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.

2 Lord, hear my voice: let your ears be attentive to the voice of my supplications.

Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.

3 If you, LORD, should mark iniquities, O Lord, who shall stand?

Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;

4 But there is forgiveness with you, that you may be feared.

Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.

5 I wait for the LORD, my soul does wait, and in his word do I hope.

Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.

6 My soul waits for the Lord more than they that watch for the morning: I say, more than they that watch for the morning.

Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.

7 Let Israel hope in the LORD: for with the LORD there is mercy, and with him is plenteous redemption.

Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·

8 And he shall redeem Israel from all his iniquities.

και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.