< Psalms 129 >

1 Many a time have they afflicted me from my youth, may Israel now say:
سرود درجات چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند:۱
2 Many a time have they afflicted me from my youth: yet they have not prevailed against me.
چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند.۲
3 The plowers plowed on my back: they made long their furrows.
شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را درازنمودند.۳
4 The LORD is righteous: he has cut asunder the cords of the wicked.
اما خداوند عادل است و بندهای شریران راگسیخت.۴
5 Let them all be confounded and turned back that hate Zion.
خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون نفرت دارند.۵
6 Let them be as the grass on the housetops, which wither before it grows up:
مثل گیاه بر پشت بامهاباشند، که پیش از آن که آن را بچینند می‌خشکد.۶
7 With which the mower fills not his hand; nor he that binds sheaves his bosom.
که درونده دست خود را از آن پر نمی کند و نه دسته بند آغوش خود را.۷
8 Neither do they which go by say, The blessing of the LORD be on you: we bless you in the name of the LORD.
و راهگذاران نمی گویند برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند مبارک می‌خوانیم.۸

< Psalms 129 >