Psalms 109
1 Hold not your peace, O God of my praise;
Een psalm van David, voor den opperzangmeester. O God mijns lofs! zwijg niet.
2 For the mouth of the wicked and the mouth of the deceitful are opened against me: they have spoken against me with a lying tongue.
Want de mond des goddelozen en de mond des bedrogs zijn tegen mij opengedaan; zij hebben met mij gesproken met een valse tong.
3 They compassed me about also with words of hatred; and fought against me without a cause.
En met hatelijke woorden hebben zij mij omsingeld; ja, zij hebben mij bestreden zonder oorzaak.
4 For my love they are my adversaries: but I give myself to prayer.
Voor mijn liefde, staan zij mij tegen; maar ik was steeds in het gebed.
5 And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.
En zij hebben mij kwaad voor goed opgelegd, en haat voor mijn liefde.
6 Set you a wicked man over him: and let Satan stand at his right hand.
Stel een goddeloze over hem, en de satan sta aan zijn rechterhand.
7 When he shall be judged, let him be condemned: and let his prayer become sin.
Als hij gericht wordt, zo ga hij schuldig uit, en zijn gebed zij tot zonde.
8 Let his days be few; and let another take his office.
Dat zijn dagen weinig zijn; een ander neme zijn ambt;
9 Let his children be fatherless, and his wife a widow.
Dat zijn kinderen wezen worden, en zijn vrouw weduwe.
10 Let his children be continually vagabonds, and beg: let them seek their bread also out of their desolate places.
En dat zijn kinderen hier en daar omzwerven, en bedelen, en de nooddruft uit hun verwoeste plaatsen zoeken.
11 Let the extortionist catch all that he has; and let the strangers spoil his labor.
Dat de schuldeiser aansla al wat hij heeft, en dat de vreemden zijn arbeid roven.
12 Let there be none to extend mercy to him: neither let there be any to favor his fatherless children.
Dat hij niemand hebbe, die weldadigheid over hem uitstrekke, en dat er niemand zij, die zijn wezen genadig zij.
13 Let his posterity be cut off; and in the generation following let their name be blotted out.
Dat zijn nakomelingen uitgeroeid worden; hun naam worde uitgedelgd in het andere geslacht.
14 Let the iniquity of his fathers be remembered with the LORD; and let not the sin of his mother be blotted out.
De ongerechtigheid zijner vaderen worde gedacht bij den HEERE, en de zonde zijner moeder worde niet uitgedelgd.
15 Let them be before the LORD continually, that he may cut off the memory of them from the earth.
Dat zij gedurig voor den HEERE zijn; en Hij roeie hun gedachtenis uit van de aarde.
16 Because that he remembered not to show mercy, but persecuted the poor and needy man, that he might even slay the broken in heart.
Omdat hij niet gedacht heeft weldadigheid te doen, maar heeft den ellendigen en den nooddruftigen man vervolgd, en den verslagene van hart, om hem te doden.
17 As he loved cursing, so let it come to him: as he delighted not in blessing, so let it be far from him.
Dewijl hij den vloek heeft liefgehad, dat die hem overkome, en geen lust gehad heeft tot den zegen, zo zij die verre van hem.
18 As he clothed himself with cursing like as with his garment, so let it come into his bowels like water, and like oil into his bones.
En hij zij bekleed met den vloek, als met zijn kleed, en dat die ga tot in het binnenste van hem als het water, en als de olie in zijn beenderen.
19 Let it be to him as the garment which covers him, and for a girdle with which he is girded continually.
Die zij hem als een kleed, waarmede hij zich bedekt, en tot een gordel, waarmede hij zich steeds omgordt.
20 Let this be the reward of my adversaries from the LORD, and of them that speak evil against my soul.
Dit zij het werkloon mijner tegenstanders van den HEERE, en dergenen, die kwaad spreken tegen mijn ziel.
21 But do you for me, O GOD the Lord, for your name’s sake: because your mercy is good, deliver you me.
Maar Gij, o HEERE Heere! maak het met mij om Uws Naams wil; dewijl Uw goedertierenheid goed is, verlos mij.
22 For I am poor and needy, and my heart is wounded within me.
Want ik ben ellendig en nooddruftig, en mijn hart is in het binnenste van mij doorwond.
23 I am gone like the shadow when it declines: I am tossed up and down as the locust.
Ik ga heen gelijk een schaduw, wanneer zij zich neigt; ik worde omgedreven als een sprinkhaan.
24 My knees are weak through fasting; and my flesh fails of fatness.
Mijn knieen struikelen van vasten, en mijn vlees is vermagerd, zodat er geen vet aan is.
25 I became also a reproach to them: when they looked on me they shook their heads.
Nog ben ik hun een smaad; als zij mij zien, zo schudden zij hun hoofd.
26 Help me, O LORD my God: O save me according to your mercy:
Help mij, HEERE, mijn God! verlos mij naar Uw goedertierenheid.
27 That they may know that this is your hand; that you, LORD, have done it.
Opdat zij weten, dat dit Uw hand is, dat Gij het, HEERE! gedaan hebt.
28 Let them curse, but bless you: when they arise, let them be ashamed; but let your servant rejoice.
Laat hen vloeken, maar zegen Gij; laat hen zich opmaken, maar dat zij beschaamd worden; doch dat zich Uw knecht verblijde.
29 Let my adversaries be clothed with shame, and let them cover themselves with their own confusion, as with a mantle.
Laat mijn tegenstanders met schande bekleed worden, en dat zij met hun beschaamdheid zich bedekken, als met een mantel.
30 I will greatly praise the LORD with my mouth; yes, I will praise him among the multitude.
Ik zal den HEERE met mijn mond zeer loven, en in het midden van velen zal ik Hem prijzen.
31 For he shall stand at the right hand of the poor, to save him from those that condemn his soul.
Want Hij zal den nooddruftige ter rechterhand staan, om hem te verlossen van degenen, die zijn ziel veroordelen.
