Psalms 104
1 Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, you are very great; you are clothed with honor and majesty.
Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!
2 Who cover yourself with light as with a garment: who stretch out the heavens like a curtain:
Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.
3 Who lays the beams of his chambers in the waters: who makes the clouds his chariot: who walks on the wings of the wind:
Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.
4 Who makes his angels spirits; his ministers a flaming fire:
Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.
5 Who laid the foundations of the earth, that it should not be removed for ever.
Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.
6 You covered it with the deep as with a garment: the waters stood above the mountains.
Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.
7 At your rebuke they fled; at the voice of your thunder they hurried away.
Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,
8 They go up by the mountains; they go down by the valleys to the place which you have founded for them.
fjöllin risu og dalirnir urðu til.
9 You have set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.
Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.
10 He sends the springs into the valleys, which run among the hills.
Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.
11 They give drink to every beast of the field: the wild asses quench their thirst.
Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.
12 By them shall the fowls of the heaven have their habitation, which sing among the branches.
Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.
13 He waters the hills from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of your works.
Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.
14 He causes the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man: that he may bring forth food out of the earth;
Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,
15 And wine that makes glad the heart of man, and oil to make his face to shine, and bread which strengthens man’s heart.
einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.
16 The trees of the LORD are full of sap; the cedars of Lebanon, which he has planted;
Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,
17 Where the birds make their nests: as for the stork, the fir trees are her house.
og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.
18 The high hills are a refuge for the wild goats; and the rocks for the conies.
Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.
19 He appointed the moon for seasons: the sun knows his going down.
Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.
20 You make darkness, and it is night: wherein all the beasts of the forest do creep forth.
Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.
21 The young lions roar after their prey, and seek their meat from God.
Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.
22 The sun rises, they gather themselves together, and lay them down in their dens.
Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,
23 Man goes forth to his work and to his labor until the evening.
en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.
24 O LORD, how manifold are your works! in wisdom have you made them all: the earth is full of your riches.
Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!
25 So is this great and wide sea, wherein are things creeping innumerable, both small and great beasts.
Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!
26 There go the ships: there is that leviathan, whom you have made to play therein.
Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!
27 These wait all on you; that you may give them their meat in due season.
Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.
28 That you give them they gather: you open your hand, they are filled with good.
Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.
29 You hide your face, they are troubled: you take away their breath, they die, and return to their dust.
En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,
30 You send forth your spirit, they are created: and you renew the face of the earth.
en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.
31 The glory of the LORD shall endure for ever: the LORD shall rejoice in his works.
Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!
32 He looks on the earth, and it trembles: he touches the hills, and they smoke.
Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.
33 I will sing to the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!
34 My meditation of him shall be sweet: I will be glad in the LORD.
Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.
35 Let the sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless you the LORD, O my soul. Praise you the LORD.
Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!
