Psalms 102

1 Hear my prayer, O LORD, and let my cry come to you.

Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.

2 Hide not your face from me in the day when I am in trouble; incline your ear to me: in the day when I call answer me speedily.

Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.

3 For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as an hearth.

Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.

4 My heart is smitten, and withered like grass; so that I forget to eat my bread.

Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.

5 By reason of the voice of my groaning my bones stick to my skin.

Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.

6 I am like a pelican of the wilderness: I am like an owl of the desert.

Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.

7 I watch, and am as a sparrow alone on the house top.

Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.

8 My enemies reproach me all the day; and they that are mad against me are sworn against me.

Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.

9 For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping.

Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.

10 Because of your indignation and your wrath: for you have lifted me up, and cast me down.

Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.

11 My days are like a shadow that declines; and I am withered like grass.

Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.

12 But you, O LORD, shall endure for ever; and your remembrance to all generations.

Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.

13 You shall arise, and have mercy on Zion: for the time to favor her, yes, the set time, is come.

Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.

14 For your servants take pleasure in her stones, and favor the dust thereof.

Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.

15 So the heathen shall fear the name of the LORD, and all the kings of the earth your glory.

Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.

16 When the LORD shall build up Zion, he shall appear in his glory.

Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.

17 He will regard the prayer of the destitute, and not despise their prayer.

Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.

18 This shall be written for the generation to come: and the people which shall be created shall praise the LORD.

Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.

19 For he has looked down from the height of his sanctuary; from heaven did the LORD behold the earth;

Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,

20 To hear the groaning of the prisoner; to loose those that are appointed to death;

para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.

21 To declare the name of the LORD in Zion, and his praise in Jerusalem;

Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem

22 When the people are gathered together, and the kingdoms, to serve the LORD.

sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.

23 He weakened my strength in the way; he shortened my days.

Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.

24 I said, O my God, take me not away in the middle of my days: your years are throughout all generations.

Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.

25 Of old have you laid the foundation of the earth: and the heavens are the work of your hands.

Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.

26 They shall perish, but you shall endure: yes, all of them shall wax old like a garment; as a clothing shall you change them, and they shall be changed:

Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)

27 But you are the same, and your years shall have no end.

Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.

28 The children of your servants shall continue, and their seed shall be established before you.

Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.