Psalms 10
1 Why stand you afar off, O LORD? why hide you yourself in times of trouble?
Panie! przeczże stoisz z daleka? przeczże się ukrywasz czasu ucisku?
2 The wicked in his pride does persecute the poor: let them be taken in the devices that they have imagined.
Złośnik z hardości prześladuje ubogiego; niechajże będą uchwyceni w chytrych zamysłach, które zamyślają.
3 For the wicked boasts of his heart’s desire, and blesses the covetous, whom the LORD abhors.
Bo się chlubi niezbożnik w pożądliwościach duszy swojej, a łakomy błogosławi sobie a draźni Pana.
4 The wicked, through the pride of his countenance, will not seek after God: God is not in all his thoughts.
Niepobożny dla pychy, którą po sobie pokazuje, nie pyta się o Boga; wszystka myśl jego, że niemasz Boga.
5 His ways are always grievous; your judgments are far above out of his sight: as for all his enemies, he puffs at them.
Darzą mu się drogi jego na każdy czas; dalekie są sądy twoje od niego; sapa przeciwko wszystkim nieprzyjaciołom swym.
6 He has said in his heart, I shall not be moved: for I shall never be in adversity.
Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego.
7 His mouth is full of cursing and deceit and fraud: under his tongue is mischief and vanity.
Usta jego pełne są złorzeczeństwa, i chytrości, i zdrady; pod językiem jego uprzykrzenie i nieprawość.
8 He sits in the lurking places of the villages: in the secret places does he murder the innocent: his eyes are privately set against the poor.
Siedzi, czyhając we wsiach, w skrytościach zabija niewinnego; oczy jego upatrują ubogiego.
9 He lies in wait secretly as a lion in his den: he lies in wait to catch the poor: he does catch the poor, when he draws him into his net.
Czyha w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojej; dybie jakoby uchwycił ubogiego, ułapiwszy go ciągnie do sieci swojej.
10 He crouches, and humbles himself, that the poor may fall by his strong ones.
Przypada, przytula się, i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich.
11 He has said in his heart, God has forgotten: he hides his face; he will never see it.
Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.
12 Arise, O LORD; O God, lift up your hand: forget not the humble.
Powstańże, Panie Boże! podnieś rękę twoję; nie zapominajże ubogich.
13 Why does the wicked scorn God? he has said in his heart, You will not require it.
Przeczże niezbożnik draźni Boga, mówiąc w sercu swem: Nie będziesz się o tem pytał?
14 You have seen it; for you behold mischief and spite, to requite it with your hand: the poor commits himself to you; you are the helper of the fatherless.
Ale ty widzisz ucisk, i krzywdę upatrujesz, abyś im odpłacił ręką twą; na ciebieć się spuścił ubogi, tyś jest pomocnikiem sierocie.
15 Break you the arm of the wicked and the evil man: seek out his wickedness till you find none.
Potrzyj ramię niepobożnego i złośnika, dowiaduj się o jego niezbożności, aż go nie stanie.
16 The LORD is King for ever and ever: the heathen are perished out of his land.
Pan jest królem na wieki wieczne; ale narody zginą z ziemi jego.
17 LORD, you have heard the desire of the humble: you will prepare their heart, you will cause your ear to hear:
Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego.
18 To judge the fatherless and the oppressed, that the man of the earth may no more oppress.
Abyś sąd uczynił sierocie i chudzinie, aby go więcej nie trapił człowiek śmiertelny na ziemi.
