Proverbs 9
1 Wisdom has built her house, she has hewn out her seven pillars:
Ang kaalam nagtukod sa kaugalingon niyang panimalay; naglilok siya ug pito ka mga haligi gikan sa mga bato.
2 She has killed her beasts; she has mingled her wine; she has also furnished her table.
Giandam niya ang iyang mga mananap aron idalit sa panihapon; gisagolan niya ang iyang bino; ug giandam niya ang iyang lamisa.
3 She has sent forth her maidens: she cries on the highest places of the city,
Gisugo niya ang iyang mga sulugoong babaye aron pagdapit ug pagpanawag gikan sa hataas nga bahin sa siyudad:
4 Whoever is simple, let him turn in here: as for him that wants understanding, she says to him,
“Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Miingon siya ngadto sa mga walay alamag.
5 Come, eat of my bread, and drink of the wine which I have mingled.
“Dali, kaon sa akong pagkaon, ug pag-inom sa bino nga akong gisagolan.
6 Forsake the foolish, and live; and go in the way of understanding.
Biyai ang yano nimong mga binuhatan, ug pagkinabuhi; paglakaw sa dalan nga adunay salabotan.
7 He that reproves a scorner gets to himself shame: and he that rebukes a wicked man gets himself a blot.
Si bisan kinsa nga mobadlong sa mabugalbugalon nag-awhag ug pagdaogdaog ug si bisan kinsa nga mobadlong sa tawong daotan masakitan.
8 Reprove not a scorner, lest he hate you: rebuke a wise man, and he will love you.
Ayaw badlonga ang mabugalbugalon, kay dumtan ka niya; badlonga ang tawong maalamon, ug higugmaon ka niya.
9 Give instruction to a wise man, and he will be yet wiser: teach a just man, and he will increase in learning.
Hatagi ug pagpanudlo ang tawong maalamon, ug mahimo pa gayod siyang maalamon; tudloi ang tawong matarong, ug madugangan pa ang iyang nakat-onan.
10 The fear of the LORD is the beginning of wisdom: and the knowledge of the holy is understanding.
Ang pagkahadlok kang Yahweh mao ang sinugdanan sa kaalam ug ang kahibalo sa Balaan mao ang pagsabot.
11 For by me your days shall be multiplied, and the years of your life shall be increased.
Kay pinaagi kanako modaghan pa ang imong mga adlaw ug madugangan ang mga tuig sa imong kinabuhi.
12 If you be wise, you shall be wise for yourself: but if you scorn, you alone shall bear it.
Kung maalamon ka, maalam ka sa imong kaugalingon, apan kung magbugalbugal ka, mag-inusara kang magpas-an niini.”
13 A foolish woman is clamorous: she is simple, and knows nothing.
Ang babayeng buangbuang sabaan— wala siya natudloan ug walay nahibaloan.
14 For she sits at the door of her house, on a seat in the high places of the city,
Naglingkod siya sa pultahan sa iyang puluy-anan, sa lingkoranan sa hataas nga mga dapit sa lungsod.
15 To call passengers who go right on their ways:
Nagatawag siya niadtong nangagi, ngadto sa mga tawong tul-id nga nagalakaw sa ilang dalan.
16 Whoever is simple, let him turn in here: and as for him that wants understanding, she says to him,
“Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Giingnan niya kadtong mga walay alamag.
17 Stolen waters are sweet, and bread eaten in secret is pleasant.
“Tam-is ang kinawat nga tubig ug maayo ang tinapay nga gikaon sa tago.”
