< Proverbs 19 >
1 Better is the poor that walks in his integrity, than he that is perverse in his lips, and is a fool.
Dürüst yaşayan bir yoksul olmak, Yalancı bir akılsız olmaktan yeğdir.
2 Also, that the soul be without knowledge, it is not good; and he that hastens with his feet sins.
Bilgisiz heves işe yaramaz, Acelecilik insanı yanılgıya düşürür.
3 The foolishness of man perverts his way: and his heart frets against the LORD.
İnsanın ahmaklığı yaşamını yıkar, Yine de içinden RAB'be öfkelenir.
4 Wealth makes many friends; but the poor is separated from his neighbor.
Zenginlik dost üstüne dost kazandırır. Oysa yoksulun dostu onu yüzüstü bırakır.
5 A false witness shall not be unpunished, and he that speaks lies shall not escape.
Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan kurtulamaz.
6 Many will entreat the favor of the prince: and every man is a friend to him that gives gifts.
Birçokları önemli kişinin gözüne girmek Ve eli açık olanın dostu olmak ister.
7 All the brothers of the poor do hate him: how much more do his friends go far from him? he pursues them with words, yet they are wanting to him.
Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse, Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir. Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar.
8 He that gets wisdom loves his own soul: he that keeps understanding shall find good.
Sağduyulu olan canını sever, Aklı izleyen bolluğa kavuşur.
9 A false witness shall not be unpunished, and he that speaks lies shall perish.
Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan yok olur.
10 Delight is not seemly for a fool; much less for a servant to have rule over princes.
Akılsızın gösterişli bir yaşam sürmesi uygun değilse, Kölelerin önderlere egemen olması Hiç uygun değildir.
11 The discretion of a man defers his anger; and it is his glory to pass over a transgression.
Sağduyulu kişi sabırlıdır, Kusurları hoş görmesi ona onur kazandırır.
12 The king’s wrath is as the roaring of a lion; but his favor is as dew on the grass.
Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer, Lütfuysa otların üzerine düşen çiy gibidir.
13 A foolish son is the calamity of his father: and the contentions of a wife are a continual dropping.
Akılsız çocuk babasının başına beladır, Dırdır eden kadın sürekli damlayan su gibidir.
14 House and riches are the inheritance of fathers: and a prudent wife is from the LORD.
Ev ve servet babadan mirastır, Ama sağduyulu kadın RAB'bin armağanıdır.
15 Slothfulness casts into a deep sleep; and an idle soul shall suffer hunger.
Tembellik insanı uyuşukluğa iter, Haylaz kişi de aç kalır.
16 He that keeps the commandment keeps his own soul; but he that despises his ways shall die.
Tanrı buyruğuna uyan canını korur, Gitmesi gereken yolları umursamayan ölür.
17 He that has pity on the poor lends to the LORD; and that which he has given will he pay him again.
Yoksula acıyan kişi RAB'be ödünç vermiş olur, Yaptığı iyilik için RAB onu ödüllendirir.
18 Chasten your son while there is hope, and let not your soul spare for his crying.
Henüz umut varken çocuğunu eğit, Onun yıkımına neden olma.
19 A man of great wrath shall suffer punishment: for if you deliver him, yet you must do it again.
Huysuz insan cezasını çekmelidir. Onu bir kere kurtarsan da, hep aynı şeyi yapman gerekir.
20 Hear counsel, and receive instruction, that you may be wise in your latter end.
Öğüde kulak ver, terbiyeyi kabul et ki, Ömrünün kalan kısmı boyunca bilge olasın.
21 There are many devices in a man’s heart; nevertheless the counsel of the LORD, that shall stand.
İnsan yüreğinde çok şey tasarlar, Ama gerçekleşen, RAB'bin amacıdır.
22 The desire of a man is his kindness: and a poor man is better than a liar.
İnsandan istenen vefadır, Yoksul olmak yalancı olmaktan yeğdir.
23 The fear of the LORD tends to life: and he that has it shall abide satisfied; he shall not be visited with evil.
RAB korkusu Doygun ve dertsiz bir yaşama kavuşturur.
24 A slothful man hides his hand in his bosom, and will not so much as bring it to his mouth again.
Tembel sahana daldırdığı elini Ağzına geri götürmek bile istemez.
25 Smite a scorner, and the simple will beware: and reprove one that has understanding, and he will understand knowledge.
Alaycıyı döversen bön kişi ibret alır, Akıllı kişiyi azarlarsan bilgisine bilgi katar.
26 He that wastes his father, and chases away his mother, is a son that causes shame, and brings reproach.
Babasına saldıran, annesini kovan çocuk, Ailesinin utancı ve yüzkarasıdır.
27 Cease, my son, to hear the instruction that causes to err from the words of knowledge.
Oğlum, uyarılara kulağını tıkarsan, Bilgi kaynağı sözlerden saparsın.
28 An ungodly witness scorns judgment: and the mouth of the wicked devours iniquity.
Niyeti bozuk tanık adaletle eğlenir, Kötülerin ağzı fesatla beslenir.
29 Judgments are prepared for scorners, and stripes for the back of fools.
Alaycılar için ceza, Akılsızların sırtı için kötek hazırdır.