Luke 24
1 Now on the first day of the week, very early in the morning, they came to the sepulcher, bringing the spices which they had prepared, and certain others with them.
อถ สปฺตาหปฺรถมทิเน'ติปฺรตฺยูเษ ตา โยษิต: สมฺปาทิตํ สุคนฺธิทฺรวฺยํ คฺฤหีตฺวา ตทนฺยาภิ: กิยตีภิ: สฺตฺรีภิ: สห ศฺมศานํ ยยุ: ฯ
2 And they found the stone rolled away from the sepulcher.
กินฺตุ ศฺมศานทฺวาราตฺ ปาษาณมปสาริตํ ทฺฤษฺฏฺวา
3 And they entered in, and found not the body of the Lord Jesus.
ตา: ปฺรวิศฺย ปฺรโภ เรฺทหมปฺราปฺย
4 And it came to pass, as they were much perplexed thereabout, behold, two men stood by them in shining garments:
วฺยากุลา ภวนฺติ เอตรฺหิ เตโชมยวสฺตฺรานฺวิเตา เทฺวา ปุรุเษา ตาสำ สมีเป สมุปสฺถิเตา
5 And as they were afraid, and bowed down their faces to the earth, they said to them, Why seek you the living among the dead?
ตสฺมาตฺตา: ศงฺกายุกฺตา ภูมาวโธมุขฺยสฺยสฺถุ: ฯ ตทา เตา ตา อูจตุ รฺมฺฤตานำ มเธฺย ชีวนฺตํ กุโต มฺฤคยถ?
6 He is not here, but is risen: remember how he spoke to you when he was yet in Galilee,
โสตฺร นาสฺติ ส อุทสฺถาตฺฯ
7 Saying, The Son of man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.
ปาปินำ กเรษุ สมรฺปิเตน กฺรุเศ หเตน จ มนุษฺยปุเตฺรณ ตฺฤตียทิวเส ศฺมศานาทุตฺถาตวฺยมฺ อิติ กถำ ส คลีลิ ติษฺฐนฺ ยุษฺมภฺยํ กถิตวานฺ ตำ สฺมรตฯ
8 And they remembered his words,
ตทา ตสฺย สา กถา ตาสำ มน: สุ ชาตาฯ
9 And returned from the sepulcher, and told all these things to the eleven, and to all the rest.
อนนฺตรํ ศฺมศานาทฺ คตฺวา ตา เอกาทศศิษฺยาทิภฺย: สรฺเวฺวภฺยสฺตำ วารฺตฺตำ กถยามาสุ: ฯ
10 It was Mary Magdalene and Joanna, and Mary the mother of James, and other women that were with them, which told these things to the apostles.
มคฺทลีนีมริยมฺ, โยหนา, ยากูโพ มาตา มริยมฺ ตทนฺยา: สงฺคิโนฺย โยษิตศฺจ เปฺรริเตภฺย เอตา: สรฺวฺวา วารฺตฺตา: กถยามาสุ:
11 And their words seemed to them as idle tales, and they believed them not.
กินฺตุ ตาสำ กถามฺ อนรฺถกาขฺยานมาตฺรํ พุทฺธฺวา โกปิ น ปฺรไตฺยตฺฯ
12 Then arose Peter, and ran to the sepulcher; and stooping down, he beheld the linen clothes laid by themselves, and departed, wondering in himself at that which was come to pass.
ตทา ปิตร อุตฺถาย ศฺมศานานฺติกํ ทธาว, ตตฺร จ ปฺรโหฺว ภูตฺวา ปารฺไศฺวกสฺถาปิตํ เกวลํ วสฺตฺรํ ททรฺศ; ตสฺมาทาศฺจรฺยฺยํ มนฺยมาโน ยทฆฏต ตนฺมนสิ วิจารยนฺ ปฺรตเสฺถฯ
13 And, behold, two of them went that same day to a village called Emmaus, which was from Jerusalem about three score furlongs.
ตสฺมินฺเนว ทิเน เทฺวา ศิเยฺยา ยิรูศาลมศฺจตุษฺโกฺรศานฺตริตมฺ อิมฺมายุคฺรามํ คจฺฉนฺเตา
14 And they talked together of all these things which had happened.
ตาสำ ฆฏนานำ กถามกถยตำ
15 And it came to pass, that, while they communed together and reasoned, Jesus himself drew near, and went with them.
ตโยราลาปวิจารโย: กาเล ยีศุราคตฺย ตาภฺยำ สห ชคาม
16 But their eyes were held that they should not know him.
กินฺตุ ยถา เตา ตํ น ปริจินุตสฺตทรฺถํ ตโย รฺทฺฤษฺฏิ: สํรุทฺธาฯ
17 And he said to them, What manner of communications are these that you have one to another, as you walk, and are sad?
ส เตา ปฺฤษฺฏวานฺ ยุวำ วิษณฺเณา กึ วิจารยนฺเตา คจฺฉถ: ?
18 And the one of them, whose name was Cleopas, answering said to him, Are you only a stranger in Jerusalem, and have not known the things which are come to pass there in these days?
ตตสฺตโย: กฺลิยปานามา ปฺรตฺยุวาจ ยิรูศาลมปุเร'ธุนา ยานฺยฆฏนฺต ตฺวํ เกวลวิเทศี กึ ตทฺวฺฤตฺตานฺตํ น ชานาสิ?
19 And he said to them, What things? And they said to him, Concerning Jesus of Nazareth, which was a prophet mighty in deed and word before God and all the people:
ส ปปฺรจฺฉ กา ฆฏนา: ? ตทา เตา วกฺตุมาเรภาเต ยีศุนามา โย นาสรตีโย ภวิษฺยทฺวาที อีศฺวรสฺย มานุษาณาญฺจ สากฺษาตฺ วาเกฺย กรฺมฺมณิ จ ศกฺติมานาสีตฺ
20 And how the chief priests and our rulers delivered him to be condemned to death, and have crucified him.
ตมฺ อสฺมากํ ปฺรธานยาชกา วิจารกาศฺจ เกนาปิ ปฺรกาเรณ กฺรุเศ วิทฺธฺวา ตสฺย ปฺราณานนาศยนฺ ตทียา ฆฏนา: ;
21 But we trusted that it had been he which should have redeemed Israel: and beside all this, to day is the third day since these things were done.
กินฺตุ ย อิสฺราเยลียโลกานฺ อุทฺธารยิษฺยติ ส เอวายมฺ อิตฺยาศาสฺมาภิ: กฺฤตาฯ ตทฺยถา ตถาสฺตุ ตสฺยา ฆฏนายา อทฺย ทินตฺรยํ คตํฯ
22 Yes, and certain women also of our company made us astonished, which were early at the sepulcher;
อธิกนฺตฺวสฺมากํ สงฺคินีนำ กิยตฺสฺตฺรีณำ มุเขโภฺย'สมฺภววากฺยมิทํ ศฺรุตํ;
23 And when they found not his body, they came, saying, that they had also seen a vision of angels, which said that he was alive.
ตา: ปฺรตฺยูเษ ศฺมศานํ คตฺวา ตตฺร ตสฺย เทหมฺ อปฺราปฺย วฺยาฆุเฏฺยตฺวา โปฺรกฺตวตฺย: สฺวรฺคีสทูเตา ทฺฤษฺฏาวสฺมาภิเสฺตา จาวาทิษฺฏำ ส ชีวิตวานฺฯ
24 And certain of them which were with us went to the sepulcher, and found it even so as the women had said: but him they saw not.
ตโตสฺมากํ ไกศฺจิตฺ ศฺมศานมคมฺยต เต'ปิ สฺตฺรีณำ วากฺยานุรูปํ ทฺฤษฺฏวนฺต: กินฺตุ ตํ นาปศฺยนฺฯ
25 Then he said to them, O fools, and slow of heart to believe all that the prophets have spoken:
ตทา ส ตาวุวาจ, เห อโพเธา เห ภวิษฺยทฺวาทิภิรุกฺตวากฺยํ ปฺรเตฺยตุํ วิลมฺพมาเนา;
26 Ought not Christ to have suffered these things, and to enter into his glory?
เอตตฺสรฺวฺวทุ: ขํ ภุกฺตฺวา สฺวภูติปฺราปฺติ: กึ ขฺรีษฺฏสฺย น นฺยายฺยา?
27 And beginning at Moses and all the prophets, he expounded to them in all the scriptures the things concerning himself.
ตต: ส มูสาคฺรนฺถมารภฺย สรฺวฺวภวิษฺยทฺวาทินำ สรฺวฺวศาสฺเตฺร สฺวสฺมินฺ ลิขิตาขฺยานาภิปฺรายํ โพธยามาสฯ
28 And they drew near to the village, where they went: and he made as though he would have gone further.
อถ คมฺยคฺรามาภฺยรฺณํ ปฺราปฺย เตนาเคฺร คมนลกฺษเณ ทรฺศิเต
29 But they constrained him, saying, Abide with us: for it is toward evening, and the day is far spent. And he went in to tarry with them.
เตา สาธยิตฺวาวทตำ สหาวาภฺยำ ติษฺฐ ทิเน คเต สติ ราตฺริรภูตฺ; ตต: ส ตาภฺยำ สารฺทฺธํ สฺถาตุํ คฺฤหํ ยเยาฯ
30 And it came to pass, as he sat at meat with them, he took bread, and blessed it, and broke, and gave to them.
ปศฺจาทฺโภชโนปเวศกาเล ส ปูปํ คฺฤหีตฺวา อีศฺวรคุณานฺ ชคาท ตญฺจ ภํกฺตฺวา ตาภฺยำ ทเทาฯ
31 And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight.
ตทา ตโย รฺทฺฤษฺเฏา ปฺรสนฺนายำ ตํ ปฺรตฺยภิชฺญตุ: กินฺตุ ส ตโย: สากฺษาทนฺตรฺทเธฯ
32 And they said one to another, Did not our heart burn within us, while he talked with us by the way, and while he opened to us the scriptures?
ตตเสฺตา มิโถภิธาตุมฺ อารพฺธวนฺเตา คมนกาเล ยทา กถามกถยตฺ ศาสฺตฺรารฺถญฺจโพธยตฺ ตทาวโย รฺพุทฺธิ: กึ น ปฺราชฺวลตฺ?
33 And they rose up the same hour, and returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and them that were with them,
เตา ตตฺกฺษณาทุตฺถาย ยิรูศาลมปุรํ ปฺรตฺยายยตุ: , ตตฺสฺถาเน ศิษฺยาณามฺ เอกาทศานำ สงฺคินาญฺจ ทรฺศนํ ชาตํฯ
34 Saying, The Lord is risen indeed, and has appeared to Simon.
เต โปฺรจุ: ปฺรภุรุทติษฺฐทฺ อิติ สตฺยํ ศิโมเน ทรฺศนมทาจฺจฯ
35 And they told what things were done in the way, and how he was known of them in breaking of bread.
ตต: ปถ: สรฺวฺวฆฏนายา: ปูปภญฺชเนน ตตฺปริจยสฺย จ สรฺวฺววฺฤตฺตานฺตํ เตา วกฺตุมาเรภาเตฯ
36 And as they thus spoke, Jesus himself stood in the middle of them, and says to them, Peace be to you.
อิตฺถํ เต ปรสฺปรํ วทนฺติ ตตฺกาเล ยีศุ: สฺวยํ เตษำ มธฺย โปฺรตฺถย ยุษฺมากํ กลฺยาณํ ภูยาทฺ อิตฺยุวาจ,
37 But they were terrified and affrighted, and supposed that they had seen a spirit.
กินฺตุ ภูตํ ปศฺยาม อิตฺยนุมาย เต สมุทฺวิวิชิเร เตฺรษุศฺจฯ
38 And he said to them, Why are you troubled? and why do thoughts arise in your hearts?
ส อุวาจ, กุโต ทุ: ขิตา ภวถ? ยุษฺมากํ มน: สุ สนฺเทห อุเทติ จ กุต: ?
39 Behold my hands and my feet, that it is I myself: handle me, and see; for a spirit has not flesh and bones, as you see me have.
เอโษหํ, มม กเรา ปศฺยต วรํ สฺปฺฤษฺฏฺวา ปศฺยต, มม ยาทฺฤศานิ ปศฺยถ ตาทฺฤศานิ ภูตสฺย มำสาสฺถีนิ น สนฺติฯ
40 And when he had thus spoken, he showed them his hands and his feet.
อิตฺยุกฺตฺวา ส หสฺตปาทานฺ ทรฺศยามาสฯ
41 And while they yet believed not for joy, and wondered, he said to them, Have you here any meat?
เต'สมฺภวํ ชฺญาตฺวา สานนฺทา น ปฺรตฺยยนฺฯ ตต: ส ตานฺ ปปฺรจฺฉ, อตฺร ยุษฺมากํ สมีเป ขาทฺยํ กิญฺจิทสฺติ?
42 And they gave him a piece of a broiled fish, and of an honeycomb.
ตตเสฺต กิยทฺทคฺธมตฺสฺยํ มธุ จ ททุ:
43 And he took it, and did eat before them.
ส ตทาทาย เตษำ สากฺษาทฺ พุภุเช
44 And he said to them, These are the words which I spoke to you, while I was yet with you, that all things must be fulfilled, which were written in the law of Moses, and in the prophets, and in the psalms, concerning me.
กถยามาส จ มูสาวฺยวสฺถายำ ภวิษฺยทฺวาทินำ คฺรนฺเถษุ คีตปุสฺตเก จ มยิ ยานิ สรฺวฺวาณิ วจนานิ ลิขิตานิ ตทนุรูปาณิ ฆฏิษฺยนฺเต ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ สฺถิตฺวาหํ ยเทตทฺวากฺยมฺ อวทํ ตทิทานีํ ปฺรตฺยกฺษมภูตฺฯ
45 Then opened he their understanding, that they might understand the scriptures,
อถ เตภฺย: ศาสฺตฺรโพธาธิการํ ทตฺวาวทตฺ,
46 And said to them, Thus it is written, and thus it behooved Christ to suffer, and to rise from the dead the third day:
ขฺรีษฺเฏเนตฺถํ มฺฤติยาตนา โภกฺตวฺยา ตฺฤตียทิเน จ ศฺมศานาทุตฺถาตวฺยญฺเจติ ลิปิรสฺติ;
47 And that repentance and remission of sins should be preached in his name among all nations, beginning at Jerusalem.
ตนฺนามฺนา ยิรูศาลมมารภฺย สรฺวฺวเทเศ มน: ปราวรฺตฺตนสฺย ปาปโมจนสฺย จ สุสํวาท: ปฺรจารยิตวฺย: ,
48 And you are witnesses of these things.
เอษุ สรฺเวฺวษุ ยูยํ สากฺษิณ: ฯ
49 And, behold, I send the promise of my Father on you: but tarry you in the city of Jerusalem, until you be endued with power from on high.
อปรญฺจ ปศฺยต ปิตฺรา ยตฺ ปฺรติชฺญาตํ ตตฺ เปฺรษยิษฺยามิ, อเตอว ยาวตฺกาลํ ยูยํ สฺวรฺคียำ ศกฺตึ น ปฺราปฺสฺยถ ตาวตฺกาลํ ยิรูศาลมฺนคเร ติษฺฐตฯ
50 And he led them out as far as to Bethany, and he lifted up his hands, and blessed them.
อถ ส ตานฺ ไพถนียาปรฺยฺยนฺตํ นีตฺวา หสฺตาวุตฺโตลฺย อาศิษ วกฺตุมาเรเภ
51 And it came to pass, while he blessed them, he was parted from them, and carried up into heaven.
อาศิษํ วทนฺเนว จ เตภฺย: ปฺฤถคฺ ภูตฺวา สฺวรฺคาย นีโต'ภวตฺฯ
52 And they worshipped him, and returned to Jerusalem with great joy:
ตทา เต ตํ ภชมานา มหานนฺเทน ยิรูศาลมํ ปฺรตฺยาชคฺมุ: ฯ
53 And were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
ตโต นิรนฺตรํ มนฺทิเร ติษฺฐนฺต อีศฺวรสฺย ปฺรศํสำ ธนฺยวาทญฺจ กรฺตฺตมฺ อาเรภิเรฯ อิติ๚
