Luke 2
1 And it came to pass in those days, that there went out a decree from Caesar Augustus that all the world should be taxed.
O günlerde Sezar Avgustus bütün Roma dünyasında bir nüfus sayımının yapılması için buyruk çıkardı.
2 (And this taxing was first made when Cyrenius was governor of Syria.)
Bu ilk sayım, Kirinius'un Suriye valiliği zamanında yapıldı.
3 And all went to be taxed, every one into his own city.
Herkes yazılmak için kendi kentine gitti.
4 And Joseph also went up from Galilee, out of the city of Nazareth, into Judaea, to the city of David, which is called Bethlehem; (because he was of the house and lineage of David: )
Böylece Yusuf da, Davut'un soyundan ve torunlarından olduğu için Celile'nin Nasıra Kenti'nden Yahudiye bölgesine, Davut'un kenti Beytlehem'e gitti.
5 To be taxed with Mary his espoused wife, being great with child.
Orada, hamile olan nişanlısı Meryem'le birlikte yazılacaktı.
6 And so it was, that, while they were there, the days were accomplished that she should be delivered.
Onlar oradayken, Meryem'in doğurma vakti geldi ve ilk oğlunu doğurdu. O'nu kundağa sarıp bir yemliğe yatırdı. Çünkü handa yer yoktu.
7 And she brought forth her firstborn son, and wrapped him in swaddling clothes, and laid him in a manger; because there was no room for them in the inn.
8 And there were in the same country shepherds abiding in the field, keeping watch over their flock by night.
Aynı yörede, sürülerinin yanında nöbet tutarak geceyi kırlarda geçiren çobanlar vardı.
9 And, see, the angel of the Lord came on them, and the glory of the Lord shone round about them: and they were sore afraid.
Rab'bin bir meleği onlara göründü ve Rab'bin görkemi çevrelerini aydınlattı. Büyük bir korkuya kapıldılar.
10 And the angel said to them, Fear not: for, behold, I bring you good tidings of great joy, which shall be to all people.
Melek onlara, “Korkmayın!” dedi. “Size, bütün halkı çok sevindirecek bir haber müjdeliyorum: Bugün size, Davut'un kentinde bir Kurtarıcı doğdu. Bu, Rab olan Mesih'tir.
11 For to you is born this day in the city of David a Savior, which is Christ the Lord.
12 And this shall be a sign to you; You shall find the babe wrapped in swaddling clothes, lying in a manger.
İşte size bir işaret: Kundağa sarılmış ve yemlikte yatan bir bebek bulacaksınız.”
13 And suddenly there was with the angel a multitude of the heavenly host praising God, and saying,
Birdenbire meleğin yanında, göksel ordulardan oluşan büyük bir topluluk belirdi. Tanrı'yı överek, “En yücelerde Tanrı'ya yücelik olsun, Yeryüzünde O'nun hoşnut kaldığı insanlara Esenlik olsun!” dediler.
14 Glory to God in the highest, and on earth peace, good will toward men.
15 And it came to pass, as the angels were gone away from them into heaven, the shepherds said one to another, Let us now go even to Bethlehem, and see this thing which is come to pass, which the Lord has made known to us.
Melekler yanlarından ayrılıp göğe çekildikten sonra çobanlar birbirlerine, “Haydi, Beytlehem'e gidelim, Rab'bin bize bildirdiği bu olayı görelim” dediler.
16 And they came with haste, and found Mary, and Joseph, and the babe lying in a manger.
Aceleyle gidip Meryem'le Yusuf'u ve yemlikte yatan bebeği buldular.
17 And when they had seen it, they made known abroad the saying which was told them concerning this child.
Onları görünce, çocukla ilgili kendilerine anlatılanları bildirdiler.
18 And all they that heard it wondered at those things which were told them by the shepherds.
Bunu duyanların hepsi, çobanların söylediklerine şaşıp kaldılar.
19 But Mary kept all these things, and pondered them in her heart.
Meryem ise bütün bu sözleri derin derin düşünerek yüreğinde saklıyordu.
20 And the shepherds returned, glorifying and praising God for all the things that they had heard and seen, as it was told to them.
Çobanlar, işitip gördüklerinin tümü için Tanrı'yı yüceltip överek geri döndüler. Her şeyi, kendilerine anlatıldığı gibi bulmuşlardı.
21 And when eight days were accomplished for the circumcising of the child, his name was called JESUS, which was so named of the angel before he was conceived in the womb.
Sekizinci gün, çocuğu sünnet etme zamanı gelince, O'na İsa adı verildi. Bu, O'nun anne rahmine düşmesinden önce meleğin kendisine verdiği isimdi.
22 And when the days of her purification according to the law of Moses were accomplished, they brought him to Jerusalem, to present him to the Lord;
Musa'nın Yasası'na göre arınma günlerinin bitiminde Yusuf'la Meryem çocuğu Rab'be adamak için Yeruşalim'e götürdüler.
23 (As it is written in the law of the LORD, Every male that opens the womb shall be called holy to the Lord; )
Nitekim Rab'bin Yasası'nda, “İlk doğan her erkek çocuk Rab'be adanmış sayılacak” diye yazılmıştır.
24 And to offer a sacrifice according to that which is said in the law of the Lord, A pair of turtledoves, or two young pigeons.
Ayrıca Rab'bin Yasası'nda buyrulduğu gibi, kurban olarak “bir çift kumru ya da iki güvercin yavrusu” sunacaklardı.
25 And, behold, there was a man in Jerusalem, whose name was Simeon; and the same man was just and devout, waiting for the consolation of Israel: and the Holy Ghost was on him.
O sırada Yeruşalim'de Şimon adında bir adam vardı. Doğru ve dindar biriydi. İsrail'in avutulmasını özlemle bekliyordu. Kutsal Ruh onun üzerindeydi.
26 And it was revealed to him by the Holy Ghost, that he should not see death, before he had seen the Lord’s Christ.
Rab'bin Mesihi'ni görmeden ölmeyeceği Kutsal Ruh aracılığıyla kendisine bildirilmişti.
27 And he came by the Spirit into the temple: and when the parents brought in the child Jesus, to do for him after the custom of the law,
Böylece Şimon, Ruh'un yönlendirmesiyle tapınağa geldi. Küçük İsa'nın annesi babası, Kutsal Yasa'nın ilgili kuralını yerine getirmek üzere O'nu içeri getirdiklerinde, Şimon O'nu kucağına aldı, Tanrı'yı överek şöyle dedi:
28 Then took he him up in his arms, and blessed God, and said,
29 Lord, now let you your servant depart in peace, according to your word:
“Ey Rabbim, verdiğin sözü tuttun; Artık ben, kulun huzur içinde ölebilirim.
30 For my eyes have seen your salvation,
Çünkü senin sağladığın, Bütün halkların gözü önünde hazırladığın kurtuluşu, Ulusları aydınlatıp Halkın İsrail'e yücelik kazandıracak ışığı Gözlerimle gördüm.”
31 Which you have prepared before the face of all people;
32 A light to lighten the Gentiles, and the glory of your people Israel.
33 And Joseph and his mother marveled at those things which were spoken of him.
İsa'nın annesiyle babası, O'nun hakkında söylenenlere şaştılar.
34 And Simeon blessed them, and said to Mary his mother, Behold, this child is set for the fall and rising again of many in Israel; and for a sign which shall be spoken against;
Şimon onları kutsayıp çocuğun annesi Meryem'e şöyle dedi: “Bu çocuk, İsrail'de birçok kişinin düşmesine ya da yükselmesine yol açmak ve aleyhinde konuşulacak bir belirti olmak üzere belirlenmiştir.
35 (Yes, a sword shall pierce through your own soul also, ) that the thoughts of many hearts may be revealed.
Senin kalbine de adeta bir kılıç saplanacak. Bütün bunlar, birçoklarının yüreğindeki düşüncelerin açığa çıkması için olacak.”
36 And there was one Anna, a prophetess, the daughter of Phanuel, of the tribe of Aser: she was of a great age, and had lived with an husband seven years from her virginity;
Anna adında çok yaşlı bir kadın peygamber vardı. Aşer oymağından Fanuel'in kızıydı. Genç kız olarak evlenip kocasıyla yedi yıl yaşadıktan sonra dul kalmıştı. Şimdi seksen dört yaşındaydı. Tapınaktan ayrılmaz, oruç tutup dua ederek gece gündüz Tanrı'ya tapınırdı.
37 And she was a widow of about fourscore and four years, which departed not from the temple, but served God with fastings and prayers night and day.
38 And she coming in that instant gave thanks likewise to the Lord, and spoke of him to all them that looked for redemption in Jerusalem.
Tam o sırada ortaya çıkan Anna, Tanrı'ya şükrederek Yeruşalim'in kurtuluşunu bekleyen herkese İsa'dan söz etmeye başladı.
39 And when they had performed all things according to the law of the Lord, they returned into Galilee, to their own city Nazareth.
Yusuf'la Meryem, Rab'bin Yasası'nda öngörülen her şeyi yerine getirdikten sonra Celile'ye, kendi kentleri Nasıra'ya döndüler.
40 And the child grew, and waxed strong in spirit, filled with wisdom: and the grace of God was on him.
Çocuk büyüyor, güçleniyor ve bilgelikte yetkinleşiyordu. Tanrı'nın lütfu O'nun üzerindeydi.
41 Now his parents went to Jerusalem every year at the feast of the passover.
İsa'nın annesi babası her yıl Fısıh Bayramı'nda Yeruşalim'e giderlerdi.
42 And when he was twelve years old, they went up to Jerusalem after the custom of the feast.
İsa on iki yaşına gelince, bayram geleneğine uyarak yine gittiler.
43 And when they had fulfilled the days, as they returned, the child Jesus tarried behind in Jerusalem; and Joseph and his mother knew not of it.
Bayramdan sonra eve dönerlerken küçük İsa Yeruşalim'de kaldı. Bunu farketmeyen annesiyle babası, çocuğun yol arkadaşlarıyla birlikte olduğunu sanarak bir günlük yol gittiler. Sonra O'nu akrabalar ve dostlar arasında aramaya başladılar.
44 But they, supposing him to have been in the company, went a day’s journey; and they sought him among their kinsfolk and acquaintance.
45 And when they found him not, they turned back again to Jerusalem, seeking him.
Bulamayınca O'nu araya araya Yeruşalim'e döndüler.
46 And it came to pass, that after three days they found him in the temple, sitting in the middle of the doctors, both hearing them, and asking them questions.
Üç gün sonra O'nu tapınakta buldular. Din öğretmenleri arasında oturmuş, onları dinliyor, sorular soruyordu.
47 And all that heard him were astonished at his understanding and answers.
O'nu dinleyen herkes, zekâsına ve verdiği yanıtlara hayran kalıyordu.
48 And when they saw him, they were amazed: and his mother said to him, Son, why have you thus dealt with us? behold, your father and I have sought you sorrowing.
Annesiyle babası O'nu görünce şaşırdılar. Annesi, “Çocuğum, bize bunu niçin yaptın? Bak, babanla ben büyük kaygı içinde seni arayıp durduk” dedi.
49 And he said to them, How is it that you sought me? knew you not that I must be about my Father’s business?
O da onlara, “Beni niçin arayıp durdunuz?” dedi. “Babam'ın evinde bulunmam gerektiğini bilmiyor muydunuz?”
50 And they understood not the saying which he spoke to them.
Ne var ki onlar ne demek istediğini anlamadılar.
51 And he went down with them, and came to Nazareth, and was subject to them: but his mother kept all these sayings in her heart.
İsa onlarla birlikte yola çıkıp Nasıra'ya döndü. Onların sözünü dinlerdi. Annesi bütün bu olup bitenleri yüreğinde sakladı.
52 And Jesus increased in wisdom and stature, and in favor with God and man.
İsa bilgelikte ve boyda gelişiyor, Tanrı'nın ve insanların beğenisini kazanıyordu.
