Job 27

1 Moreover Job continued his parable, and said,

ایوب بحث خود را ادامه داده گفت:

2 As God lives, who has taken away my judgment; and the Almighty, who has vexed my soul;

به خدای زندهٔ قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگیم را تلخ نموده است قسم می‌خورم

3 All the while my breath is in me, and the spirit of God is in my nostrils;

که تا زمانی که زنده‌ام و خدا به من نفس می‌دهد

4 My lips shall not speak wickedness, nor my tongue utter deceit.

حرف نادرست از دهانم خارج نشود و با زبانم دروغی نگویم.

5 God forbid that I should justify you: till I die I will not remove my integrity from me.

من به هیچ وجه حرفهای شما را تصدیق نمی‌کنم؛ و تا روزی که بمیرم به بی‌گناهی خود سوگند یاد می‌کنم.

6 My righteousness I hold fast, and will not let it go: my heart shall not reproach me so long as I live.

بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم که من گناهکار نیستم. تا آخر عمرم وجدانم پاک و راحت است.

7 Let my enemy be as the wicked, and he that rises up against me as the unrighteous.

دشمنان من که با من مخالفت می‌کنند مانند بدکاران و خطاکاران مجازات خواهند شد.

8 For what is the hope of the hypocrite, though he has gained, when God takes away his soul?

آدم شرور وقتی که خدا او را نابود می‌کند و جانش را می‌گیرد، چه امیدی دارد؟

9 Will God hear his cry when trouble comes on him?

هنگامی که بلایی به سرش بیاید خدا به فریادش نخواهد رسید،

10 Will he delight himself in the Almighty? will he always call on God?

زیرا او از خدای قادرمطلق لذت نمی‌برد و جز به هنگام سختی به او روی نمی‌آورد.

11 I will teach you by the hand of God: that which is with the Almighty will I not conceal.

من دربارهٔ اعمال خدای قادر مطلق و قدرت او، بدون کم و کاست به شما تعلیم خواهم داد.

12 Behold, all you yourselves have seen it; why then are you thus altogether vain?

اما در واقع احتیاجی به تعلیمات من ندارید، زیرا خود شما هم به اندازهٔ من دربارهٔ خدا می‌دانید؛ پس چرا همهٔ این حرفهای پوچ و بی‌اساس را به من می‌زنید؟

13 This is the portion of a wicked man with God, and the heritage of oppressors, which they shall receive of the Almighty.

این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای گناهکاران تعیین کرده است:

14 If his children be multiplied, it is for the sword: and his offspring shall not be satisfied with bread.

هر چند شخص گناهکار فرزندان زیادی داشته باشد، آنها یا در جنگ می‌میرند و یا از گرسنگی تلف می‌شوند.

15 Those that remain of him shall be buried in death: and his widows shall not weep.

آنان هم که از جنگ و گرسنگی جان به در ببرند، بر اثر بیماری و بلا به گور خواهند رفت و حتی زنانشان هم برای ایشان عزاداری نخواهند کرد.

16 Though he heap up silver as the dust, and prepare raiment as the clay;

هر چند گناهکاران مثل ریگ پول جمع کنند و صندوق خانه‌هایشان را پر از لباس کنند

17 He may prepare it, but the just shall put it on, and the innocent shall divide the silver.

ولی عاقبت درستکاران آن لباسها را خواهند پوشید و پول آنها را بین خود تقسیم خواهند کرد.

18 He builds his house as a moth, and as a booth that the keeper makes.

خانه‌ای که شخص شرور بسازد مانند تار عنکبوت و سایبان دشتبان، بی‌دوام خواهد بود.

19 The rich man shall lie down, but he shall not be gathered: he opens his eyes, and he is not.

او ثروتمند به رختخواب می‌رود، اما هنگامی که بیدار می‌شود می‌بیند تمامی مال و ثروتش از دست رفته است.

20 Terrors take hold on him as waters, a tempest steals him away in the night.

ترس مانند سیل او را فرا می‌گیرد و طوفان در شب او را می‌بلعد.

21 The east wind carries him away, and he departs: and as a storm hurls him out of his place.

باد شرقی او را برده، از خانه‌اش دور می‌سازد،

22 For God shall cast on him, and not spare: he would fain flee out of his hand.

و با بی‌رحمی بر او که در حال فرار است می‌وزد.

23 Men shall clap their hands at him, and shall hiss him out of his place.

مردم از بلایی که بر سر او آمده است شاد می‌شوند و از هر سو او را استهزا می‌کنند.