Job 23
1 Then Job answered and said,
Аюп җававән мундақ деди: —
2 Even to day is my complaint bitter: my stroke is heavier than my groaning.
«Бүгүнму шикайитим аччиқтур; Униң мени басқан қоли аһ-зарлиримдинму еғирдур!
3 Oh that I knew where I might find him! that I might come even to his seat!
Аһ, Уни нәдин тапалайдиғанлиғимни билгән болсам еди, Ундақта Униң олтиридиған җайиға барар едим!
4 I would order my cause before him, and fill my mouth with arguments.
Шунда мән Униң алдида дәвайимни баян қилаттим, Ағзимни муназириләр билән толдураттим,
5 I would know the words which he would answer me, and understand what he would say to me.
Мән Униң маңа бәрмәкчи болған җававини биләләйттим, Униң маңа немини демәкчи болғанлиғини чүшинәләйттим.
6 Will he plead against me with his great power? No; but he would put strength in me.
У маңа қарши туруп зор күчи билән мениң билән талишамти? Яқ! У чоқум маңа қулақ салатти.
7 There the righteous might dispute with him; so should I be delivered for ever from my judge.
Униң һозурида һәққаний бир адәм униң билән дәвалишалайтти; Шундақ болса, мән өз Сотчим алдида мәңгүгичә ақланған болаттим.
8 Behold, I go forward, but he is not there; and backward, but I cannot perceive him:
Әпсус, мән алға қарап маңсамму, лекин У у йәрдә йоқ; Кәйнимгә янсамму, Униң сайисиниму көрәлмәймән.
9 On the left hand, where he does work, but I cannot behold him: he hides himself on the right hand, that I cannot see him:
У сол тәрәптә иш қиливатқанда, мән Уни байқалмаймән; У оң тәрәптә йошурунғанда, мән Уни көрәлмәймән;
10 But he knows the way that I take: when he has tried me, I shall come forth as gold.
Бирақ У мениң маңидиған йолумни билип туриду; У мени тавлиғандин кейин, алтундәк сап болимән.
11 My foot has held his steps, his way have I kept, and not declined.
Мениң путлирим униң қәдәмлиригә чиң әгәшкән; Униң йолини чиң тутуп, һеч чәтнимидим.
12 Neither have I gone back from the commandment of his lips; I have esteemed the words of his mouth more than my necessary food.
Мән йәнә Униң ләвлириниң буйруғидин баш тартмидим; Мән Униң ағзидики сөзләрни өз көңүлдикилиримдин қиммәтлик билип қәдирләп кәлдим.
13 But he is in one mind, and who can turn him? and what his soul desires, even that he does.
Бирақ Униң болса бирла муддиаси бардур, кимму Уни йолидин буруялисун? У көңлидә немини арзу қилған болса, шуни қилиду.
14 For he performs the thing that is appointed for me: and many such things are with him.
Чүнки У маңа немини ирадә қилған болса, шуни бәрһәқ вуҗудқа чиқириду; Мана мошу хилдики ишлар Униңда йәнә нурғундур.
15 Therefore am I troubled at his presence: when I consider, I am afraid of him.
Шуңа мән Униң алдида дәккә-дүккигә чүшимән; Буларни ойлисамла, мән Униңдин қорқуп кетимән.
16 For God makes my heart soft, and the Almighty troubles me:
Чүнки Тәңри көңлүмни аҗиз қилған, Һәммигә Қадир мени сарасимигә салиду.
17 Because I was not cut off before the darkness, neither has he covered the darkness from my face.
Һалбуки, мән қараңғулуқ ичидә уҗуқтурулмидим, Вә яки йүзүмни оривалған зулмәт-қараңғулуққиму һеч сүкүт қилмидим.
