Job 19
1 Then Job answered and said,
Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
2 How long will you vex my soul, and break me in pieces with words?
“Hanggang kailan ninyo ako pahihirapan at babasagin ng pira-piraso na may mga salita?
3 These ten times have you reproached me: you are not ashamed that you make yourselves strange to me.
Sampung beses ninyo na akong pinagsasabihan; hindi kayo nahihiya na pinagmamalupitan ninyo ako.
4 And be it indeed that I have erred, my error remains with myself.
Kung totoo nga na nagkasala ako, mananatiling panagutan ko ang aking pagkakamali.
5 If indeed you will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach:
Kung totoo nga na magmamalaki kayo laban sa akin at mapaniwala ang lahat ng mga tao na nagkasala ako,
6 Know now that God has overthrown me, and has compassed me with his net.
kung gayon dapat alam ninyo na ginawan ako ng mali ng Diyos at nahuli ako sa kaniyang lambat.
7 Behold, I cry out of wrong, but I am not heard: I cry aloud, but there is no judgment.
Tingnan ninyo, sumisigaw ako na ginawan ako ng mali, pero hindi ako narinig; nanawagan ako ng tulong, pero walang katarungan.
8 He has fenced up my way that I cannot pass, and he has set darkness in my paths.
Pinaderan niya ang aking daanan para hindi ako makatawid, at pinadilim niya ang aking nilalakaran.
9 He has stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
Hinubad niya ang aking karangalan, at kinuha niya ang korona mula sa ulo ko.
10 He has destroyed me on every side, and I am gone: and my hope has he removed like a tree.
Giniba niya ako sa bawat dako, at naglaho na ako; binunot niya ang aking mga pag-asa katulad ng isang puno.
11 He has also kindled his wrath against me, and he counts me to him as one of his enemies.
Pinasiklab din niya ang kaniyang galit laban sa akin; tinuturing niya ako bilang isa sa kaniyang mga kaaway.
12 His troops come together, and raise up their way against me, and encamp round about my tabernacle.
Nagtitipon ang mga hukbo niya, nagtayo sila ng tungtungan na panlusob laban sa akin at nagkampo sa paligid ng aking tolda.
13 He has put my brothers far from me, and my acquaintance are truly estranged from me.
Nilayo niya mula sa akin ang mga kapatid ko, nilayo niya ako mula sa aking mga kakilala.
14 My kinsfolk have failed, and my familiar friends have forgotten me.
Binigo ako ng aking mga kamag-anak; kinalimutan na ako ng malapit kong mga kaibigan.
15 They that dwell in my house, and my maids, count me for a stranger: I am an alien in their sight.
Ang mga taong minsang tumuloy sa bahay ko bilang panauhin pati na ang mga lingkod kong babae ay itinuring akong ibang tao; isa akong dayuhan sa paningin nila.
16 I called my servant, and he gave me no answer; I entreated him with my mouth.
Nananawagan ako sa aking lingkod, pero hindi niya ako tinutugon kahit na nagmamakaawa ako sa pamamagitan ng aking bibig.
17 My breath is strange to my wife, though I entreated for the children’s sake of my own body.
Nakasusulasok sa asawa ko ang aking paghinga; nakapandidiri ang aking panawagan sa sariling kong mga kapatid na lalaki at babae.
18 Yes, young children despised me; I arose, and they spoke against me.
Kahit ang mga bata ay kinasusuklaman ako; kung babangon ako para magsalita, pinagsasalitaan nila ako.
19 All my inward friends abhorred me: and they whom I loved are turned against me.
Kinamumuhian ako ng lahat ng aking mga kaibigan; tinalikuran ako ng lahat ng mga minamahal ko.
20 My bone sticks to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.
Nakakapit ang mga buto ko sa aking balat at laman; buto't balat na lamang ang natitira sa akin.
21 Have pity on me, have pity on me, O you my friends; for the hand of God has touched me.
Maawa kayo sa akin, maawa kayo sa akin, mga kaibigan ko, dahil hinawakan ako ng kamay ng Diyos. Bakit ninyo ako inaapi na parang kayo ang Diyos?
22 Why do you persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
Bakit hindi pa kayo nasisiyahan sa pag-ubos ng laman ko?
23 Oh that my words were now written! oh that they were printed in a book!
O, sana ay maisulat na ngayon ang mga sinasabi ko! O, sana maitala sa aklat ang mga ito!
24 That they were graven with an iron pen and lead in the rock for ever!
O, sana ay magpakailanmang maiukit ito ng bakal na panulat at tingga sa isang bato!
25 For I know that my redeemer lives, and that he shall stand at the latter day on the earth:
Pero para sa akin, alam ko na nabubuhay ang aking Manunubos, at balang araw ay tatayo siya sa daigdig;
26 And though after my skin worms destroy this body, yet in my flesh shall I see God:
pagkatapos mawasak ang balat ko, iyon ay, ang aking katawan, saka makikita ko ang Diyos sa aking pangangatawan.
27 Whom I shall see for myself, and my eyes shall behold, and not another; though my reins be consumed within me.
Makikita ko siya, ako mismo ang makakakita sa kaniya sa aking tabi; makikita siya ng aking mga mata, at hindi bilang isang dayuhan. Bibigay ang lamang-loob ko.
28 But you should say, Why persecute we him, seeing the root of the matter is found in me?
Kung sinasabi ninyo, 'Paano natin siya pahihirapan! Nasa kaniya ang ugat ng kaniyang mga kaguluhan',
29 Be you afraid of the sword: for wrath brings the punishments of the sword, that you may know there is a judgment.
matakot kayo sa espada, dahil ang poot ang nagdadala ng kaparusahan ng espada, para malaman ninyo na mayroong paghahatol.”
