< Ecclesiastes 7 >

1 A good name is better than precious ointment; and the day of death than the day of one’s birth.
نیکنامی از بهترین عطرها نیز خوشبوتر است. روز مرگ از روز تولد بهتر است.
2 It is better to go to the house of mourning, than to go to the house of feasting: for that is the end of all men; and the living will lay it to his heart.
رفتن به خانه‌ای که در آن عزاداری می‌کنند بهتر از رفتن به خانه‌ای است که در آن جشن برپاست، زیرا زندگان باید همیشه این را به یاد داشته باشند که روزی خواهند مرد.
3 Sorrow is better than laughter: for by the sadness of the countenance the heart is made better.
غم از خنده بهتر است، زیرا هر چند صورت را غمگین می‌کند اما باعث صفای دل می‌گردد.
4 The heart of the wise is in the house of mourning; but the heart of fools is in the house of mirth.
کسی که دائم به فکر خوشگذرانی است، نادان است، شخص دانا به مرگ می‌اندیشد.
5 It is better to hear the rebuke of the wise, than for a man to hear the song of fools.
گوش دادن به انتقاد اشخاص دانا بهتر است از گوش دادن به تعریف و تمجید نادانان،
6 For as the crackling of thorns under a pot, so is the laughter of the fool: this also is vanity.
که مانند صدای ترق و تروق خارها در آتش، بی‌معنی است.
7 Surely oppression makes a wise man mad; and a gift destroys the heart.
گرفتن رشوه، شخص دانا را نادان می‌سازد و دل او را فاسد می‌کند.
8 Better is the end of a thing than the beginning thereof: and the patient in spirit is better than the proud in spirit.
انتهای امر از ابتدایش بهتر است. صبر از غرور بهتر است.
9 Be not hasty in your spirit to be angry: for anger rests in the bosom of fools.
بر خشم خود چیره شو، زیرا کسانی که زود خشمگین می‌شوند نادانند.
10 Say not you, What is the cause that the former days were better than these? for you do not inquire wisely concerning this.
حسرت «روزهای خوب گذشته» را نخور. حکمتی در این کار نیست.
11 Wisdom is good with an inheritance: and by it there is profit to them that see the sun.
حکمت بیش از هر میراثی برای زندگان مفید است.
12 For wisdom is a defense, and money is a defense: but the excellency of knowledge is, that wisdom gives life to them that have it.
حکمت و ثروت هر دو پناهگاهی برای انسان هستند، اما برتری حکمت در این است که حیات می‌بخشد.
13 Consider the work of God: for who can make that straight, which he has made crooked?
در مورد آنچه که خداوند انجام داده است فکر کن. آیا کسی می‌تواند آنچه را که خدا کج ساخته، راست نماید؟
14 In the day of prosperity be joyful, but in the day of adversity consider: God also has set the one over against the other, to the end that man should find nothing after him.
پس وقتی سعادت به تو روی می‌آورد شادی کن و هنگامی که سختیها به تو هجوم می‌آورند بدان که خداوند هم خوشی می‌دهد و هم سختی و انسان نمی‌داند در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.
15 All things have I seen in the days of my vanity: there is a just man that perishes in his righteousness, and there is a wicked man that prolongs his life in his wickedness.
در این زندگی پوچ و بیهوده خیلی چیزها دیده‌ام، از جمله اینکه برخی نیکوکاران زود می‌میرند در حالی که برخی بدکاران عمر طولانی می‌کنند.
16 Be not righteous over much; neither make yourself over wise: why should you destroy yourself?
پس بیش از حد نیکوکار و خردمند نباش مبادا خود را از بین ببری،
17 Be not over much wicked, neither be you foolish: why should you die before your time?
و بیش از حد بدکار و نادان هم نباش مبادا پیش از اجلت بمیری.
18 It is good that you should take hold of this; yes, also from this withdraw not your hand: for he that fears God shall come forth of them all.
از خدا بترس و از این دو افراط به دور باش تا کامیاب شوی.
19 Wisdom strengthens the wise more than ten mighty men which are in the city.
یک مرد حکیم تواناتر از ده حاکم است که بر یک شهر حکومت می‌کنند.
20 For there is not a just man on earth, that does good, and sins not.
در دنیا مرد عادلی وجود ندارد که هر چه می‌کند درست باشد و هرگز خطایی از او سر نزند.
21 Also take no heed to all words that are spoken; lest you hear your servant curse you:
حرفهایی را که از مردم می‌شنوی به دل نگیر، حتی وقتی که می‌شنوی غلامت به تو ناسزا می‌گوید؛
22 For oftentimes also your own heart knows that you yourself likewise have cursed others.
چون تو خودت خوب می‌دانی که بارها به دیگران ناسزا گفته‌ای.
23 All this have I proved by wisdom: I said, I will be wise; but it was far from me.
من تمام این چیزها را با حکمت بررسی کردم و تصمیم گرفتم به دنبال حکمت بروم، ولی حکمت از من دور بود.
24 That which is far off, and exceeding deep, who can find it out?
کیست که بتواند آن را به دست آورد؟ حکمت بسیار عمیق و دور از دسترس است.
25 I applied my heart to know, and to search, and to seek out wisdom, and the reason of things, and to know the wickedness of folly, even of foolishness and madness:
پس به تحقیق و جستجوی حکمت پرداختم تا به دلیل هر چیزی پی ببرم و دریابم که هر که شرارت و بدی می‌کند احمق و دیوانه است.
26 And I find more bitter than death the woman, whose heart is snares and nets, and her hands as bands: whoever pleases God shall escape from her; but the sinner shall be taken by her.
زن حیله‌گر تلخ‌تر از مرگ است. عشق او مانند دام، مردان را گرفتار می‌سازد و بازوانش مانند کمند آنها را به بند می‌کشد. کسی که در پی خشنودی خداوند است از دام او رهایی می‌یابد، اما آدم گناهکار گرفتار آن می‌شود.
27 Behold, this have I found, says the preacher, counting one by one, to find out the account:
«معلم» می‌گوید: «نتیجۀ تحقیق من این است. پس از بررسی اوضاع از هر جانب به این نتیجه رسیدم.
28 Which yet my soul seeks, but I find not: one man among a thousand have I found; but a woman among all those have I not found.
هرچند بارها جستجو کردم، ولی به آنچه که می‌خواستم نرسیدم. از میان هزار نفر فقط یک مرد خوب یافتم اما از بین آنها یک زن خوب هم نیافتم!
29 See, this only have I found, that God has made man upright; but they have sought out many inventions.
بالاخره به این نتیجه رسیدم که خدا انسانها را خوب و راست آفریده است، اما آنها به راههای کج رفته‌اند.»

< Ecclesiastes 7 >